Η κτηνοτροφία της χώρας πηγαίνει από κρίση σε κρίση. Οι ασθένειες και η απάτη με τις επιδοτήσεις έχουν δημιουργήσει μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Η Μεσσηνία μέχρι τώρα ήταν έξω από τα προβλήματα. Στο πάρτι των επιδοτήσεων δεν είχε αξιοσημείωτη συμμετοχή, ενώ οι επιπτώσεις από τις ασθένειες ήταν περιορισμένες και μέσα στα πλαίσια του φυσιολογικού. Η διατήρηση αυτής της καλής μέχρι τώρα εικόνας απειλείται και πρέπει να διασφαλιστεί με αυξημένη επαγρύπνηση και διαρκή μέτρα, τόσο από τους ίδιους τους κτηνοτρόφους όσο και από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Η διατήρηση της κτηνοτροφίας στην περιοχή και στη χώρα είναι πολύ σημαντικό ζήτημα, το οποίο, όπως συνηθίζεται, δεν συζητείται και δεν αναγνωρίζεται έγκαιρα. Έχουμε ήδη φτάσει σε μια φάση, όπου το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα πωλούνται σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές, με όλες τις εκτιμήσεις να συνηγορούν ότι το ράλι των τιμών θα συνεχιστεί. Όταν η χώρα μείνει από κρέας, τυρί και τα υπόλοιπα παράγωγα της κτηνοτροφίας, θα αρχίσουν οι θεωρίες συνωμοσίας και οι γνωστές σαχλαμάρες. Κάποιοι θα ανακαλύψουν ότι φταίνε οι επιδοτήσεις για την εγκατάλειψη, άλλοι οι παράνομες συναλλαγές, και κάποιοι άλλοι θα μιλήσουν για παγκόσμια συνωμοσία, με στόχο τα συνθετικά προϊόντα υποκατάστασης του κρέατος. Η αλήθεια είναι ότι η βασική αιτία του προβλήματος είναι η απουσία σχεδίου. Οι παραδοσιακοί κτηνοτρόφοι αφέθηκαν στην τύχη τους, ενώ οι επιτήδειοι έκαναν παιχνίδι στην πλάτη τους, με το κράτος να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε αντικρουόμενες επιδιώξεις, χωρίς να έχει ιδέα για το τι πρέπει να πράξει.

Η έλλειψη συγκροτημένης πολιτικής στήριξης της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, αλλά και της ανάπτυξης σύγχρονων κτηνοτροφικών μονάδων, είναι αυτό που απουσιάζει και οδηγεί στην εγκατάλειψη του κλάδου. Οι επιδοτήσεις και ο τραπεζικός δανεισμός δεν χρησιμοποιήθηκαν με σχέδιο και στόχευση, αλλά μοιράστηκαν με ελαφρότητα και αφέλεια. Στη δημόσια συζήτηση πολλοί μιλούν για την ανάγκη αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και για τη δημιουργία προϊόντων αξίας. Τη στιγμή που δεν μπορούμε να στηρίξουμε κλάδους που εξασφαλίζουν τη διατροφική ασφάλεια των πολιτών, είναι οξύμωρο να μιλάμε για νέο παραγωγικό μοντέλο και άλλα δήθεν σπουδαία. Η κατάρρευση ενός ακόμη παραγωγικού τομέα της χώρας δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά απόδειξη ενός αποτυχημένου κράτους, στο οποίο συμμετέχουμε και συμβάλλουμε όλοι μας με τις πράξεις, τις παραλείψεις και κυρίως με την αδιαφορία μας.

panagopg@gmail.com