Τίποτα προφανώς δεν είναι παραδεισένιο, ιδίως σε τέτοιες εποχές - όμως το Φεστιβάλ σήμερα μοιάζει ν' ακουμπά σε άξια χέρια, κάνοντας πάλι βήματα μπροστά. Η καλλιτεχνική του διευθύντρια, Λίντα Καπετανέα, δείχνει να συνδυάζει άλλωστε δυο-τρεις πολύ ελπιδοφόρες ποιότητες: την καλλιτεχνική ελευθερία και τόλμη, τη γειωμένη, οργανωμένη εργατικότητα και τη γνώση της παγκόσμιας αγοράς. Ας δούμε τι έχει η ίδια να μας πει.

- Νομίζω ότι το 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας και η πρώτη σας δοκιμασία στην καλλιτεχνική διεύθυνση του θεσμού μοιάζουν με στοίχημα που κερδήθηκε. Νιώθετε κι εσείς έτσι;

Τα σχόλια που έχουμε λάβει από το κοινό, τους καλλιτέχνες, τους σπουδαστές, τους συνεργάτες, τους δημοσιογράφους, είναι πάρα πολύ θετικά και όλα δείχνουν ότι έγινε μια πολύ καλή και επιτυχημένη αρχή. Φυσικά η πρώτη χρονιά αφήνει σημαντικές εντυπώσεις, και νιώθω ότι πάρα πολλές επιλογές μας δικαιώθηκαν. Ωστόσο, μετράει εξίσου η διάρκεια και η εξέλιξη - οπότε για όσο θα είμαι στη διεύθυνση του Φεστιβάλ, θα έχω την αγωνία η επόμενη διοργάνωση να είναι ακόμα καλύτερη.

- Διακρίναμε φέτος μια εντονότερη απόπειρα διασύνδεσης του χορού με άλλες τέχνες και τρόπους ψυχαγωγίας - όπως η λογοτεχνία, η γλυπτική, ακόμα και το τσίρκο. Τι αντικατοπτρίζουν αυτές οι επιλογές;

Θέλουμε να αναδείξουμε τον διάλογο του χορού με όλες τις τέχνες. Αυτός είναι ένας οριζόντιος στόχος του Φεστιβάλ, όχι μόνο της φετινής διοργάνωσης. Γι' αυτόν το λόγο θα προσπαθώ πάντα να καλώ ανθρώπους που θεωρώ ότι έχουν να μοιραστούν σημαντικά πράγματα με τους νέους καλλιτέχνες και το κοινό.

Επίσης θέλουμε να καταλάβουν οι νέοι δημιουργοί και χορευτές πόσο ευρύ μπορεί να είναι το πεδίο δράσης τους, οι επιλογές τους, τα ερεθίσματά τους, οι γνώσεις τους, στη μεγάλη περιπέτεια της τέχνης.

- Αν έχω καταλάβει καλά πάντως, σχεδόν την ίδια σημασία με το καλλιτεχνικό, έχει για εσάς και το εκπαιδευτικό κομμάτι του Φεστιβάλ - αν και δεν συγκεντρώνει τόση δημοσιότητα. Τι έγινε φέτος και τι στόχους έχετε για αυτόν τον τομέα;

Στόχος μας είναι οι σπουδαστές να δουλεύουν σε βάθος με σπουδαίους δασκάλους και δασκάλες, και να ζουν μια εντατική καθημερινότητα κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ. Να συμμετέχουν δηλαδή σε ένα εντατικό θερινό σχολείο, που έχει να τους προσφέρει πολλά. Η μέρα τους να ξεκινά με μάθημα και προσωπική δουλειά, και να κλείνει αργά το βράδυ με την τελευταία παράσταση. Γι' αυτό θέλουμε να σχετίζονται αυτά που βλέπουν με αυτά που διδάσκονται.

Φυσικά, τίποτε δεν είναι υποχρεωτικό. Προτείνουμε στους σπουδαστές να το κάνουν, γιατί έτσι θεωρώ ότι θα αποκομίσουν τα μέγιστα από τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ. Για τους σπουδαστές, τα μαθήματα και οι παραστάσεις είναι πηγή γνώσης και απόλαυσης ταυτόχρονα. Για το κοινό, το ίδιο. 

- Το πιο μεγάλο βήμα φέτος ήταν ίσως η καθημερινή παρουσία του στην πόλη, με τις δωρεάν παραστάσεις στην πλατεία αλλά και με τα μπάνερ που γιόρταζαν αυτή τη μεγάλη διοργάνωση της Καλαμάτας…

Ηταν ένα ηχηρό κάλεσμα στην πόλη και στους επισκέπτες της. Θέλουμε να τονώσουμε την παρουσία του Φεστιβάλ στον δημόσιο χώρο, όπως και τη σχέση του με την πόλη, ώστε να μπορούν όλοι να βλέπουν χορό και να συμμετέχουν στα δρώμενα του Φεστιβάλ.

- Αναλάβατε ήδη τη διεύθυνση και του επόμενου Φεστιβάλ. Αν όλα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλά, σκέφτεστε την πιθανότητα μιας μακροχρόνιας ενασχόλησης με το θεσμό;

Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω από τώρα. Θα εξαρτηθεί σίγουρα και από τις δικές μου αντοχές, κι από το κατά πόσο θα έχω την έμπνευση και την ενέργεια για να το κάνω. Είναι καλό να ανανεώνονται τα πρόσωπα τέτοιων θεσμών, για να κρατιούνται οι θεσμοί ζωντανοί και να φαίνεται η όρεξη των ανθρώπων. Είναι εξίσου καλό βέβαια να υπάρχει και ένα ικανό διάστημα τριβής και ανάπτυξης, για να έχεις τη δυνατότητα να γίνεις και εσύ και ο θεσμός καλύτερος.

Ο χρόνος θα δείξει.

- Ποια είναι η προσωπική πρόκληση στην οποία απαντάτε, κρατώντας το τιμόνι του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού; Ποιο στίγμα θα θέλατε να αφήσετε, έχοντας παραλάβει μια τόσο ισχυρή παρακαταθήκη;

Η προσωπική μου σφραγίδα νομίζω ότι έχει να κάνει με επιλογές που εκφράζουν την ανάγκη μου να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου και την αγάπη μου για την ανθρώπινη κίνηση. Θέλω να σας δείξω και να μοιραστούμε την ομορφιά του χορού. Ολη μου την καλλιτεχνική ζωή μελετώ τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος μέσα από την κίνηση. Χωρίς να διαχωρίζω το πνεύμα από το σώμα. Τα θεωρώ όλα ένα. Η κίνηση όμως, για μένα, δεν είναι μόνο η μηχανική της: Υπάρχει ταυτόχρονα και η ποίηση της κίνησης που διατρέχει την καθημερινή προσπάθεια για επιβίωση και ζωή. Κάθε κίνησης. Κάθε χειρονομίας. 

- Είδα με χαρά να πωλούνται και μπλουζάκια του Φεστιβάλ στο Μέγαρο Χορού. Συμφωνείτε ότι υπάρχει… πεδίον δόξης λαμπρόν στην αναζήτηση εναλλακτικών εσόδων, ώστε να μειώνεται το κόστος των πολιτιστικών διοργανώσεων;

Συμφωνώ ότι μπορούν να καθιερωθούν τρόποι για κάποιες πηγές εσόδων, καθώς και τρόποι για περιορισμό των εξόδων. Το συνολικό κόστος των πολιτιστικών διοργανώσεων είναι μια πολύπλοκη υπόθεση, που πάντα σχετίζεται με το τι θες να κάνεις και πώς, καθώς και πόσοι και ποιοι μπορούν να σε στηρίξουν για να το κάνεις.

Ωστόσο το οικονομικό δεν είναι ένα άλυτο πρόβλημα. Είναι μάλλον μια φόρμουλα που σχετίζεται με αυτό που σχεδιάζουμε. Οπως θα είδατε, στις παραστάσεις της πλατείας χρειαστήκαμε μια πλατφόρμα και ήχο. Κάτι απλό δηλαδή. Θα μπορούσε να υπάρχει ζωντανή μουσική ή καθόλου, θα μπορούσε να μην υπάρχει πλατφόρμα και οι χορευτές να χορεύουν στο δάπεδο της πλατείας. Η δουλειά που κάνουμε είναι λοιπόν και αυτή: Να δούμε τι διαθέτουμε, πώς θέλουμε να γίνουν οι παραστάσεις, και να υλοποιήσουμε αναλόγως. Είναι μεγάλη κουβέντα. 

- Σκέφτεσαι μήπως να δημιουργήσετε και στην Καλαμάτα έναν πυρήνα διδασκαλίας με τη μέθοδο Fighting Monkey που έχετε καθιερώσει μαζί με τον Jozef Frucek; Είναι μάλιστα ευκαιρία να μας εξηγήσετε τι ακριβώς είναι αυτή η μέθοδος.

Η πρακτική του Fighting Monkey βασίζεται σε τεστ - δοκιμασίες -πειράματα με τη μορφή παιχνιδιών και ανορθόδοξων κινητικών καταστάσεων, που κυμαίνονται από πολύ απλές μέχρι ακατόρθωτες... και που έχουν σκοπό να προκαλέσουν αντιδράσεις στο σώμα για τη βελτίωση της συμπεριφοράς του σε όλα τα επίπεδα: συντονισμό, ταχύτητα, ελαστικότητα, αντοχή, πλαστικότητα, δύναμη, δημιουργικότητα, φαντασία, επικοινωνία.

Το Fighting Monkey δεν είναι σύστημα. Δεν έχει επίπεδα. Απευθύνεται σε όλους. Είναι ένας τρόπος να βλέπεις τι μπορείς να κάνεις. Σε αναγκάζει να βρεις λύσεις για τον εαυτό σου, σύμφωνα με το ποιος είσαι, τι θες να κάνεις και πώς θες να γεράσεις.

Ακόμα δεν έχουμε σταθερή έδρα, αν και θα θέλαμε να δημιουργήσουμε σύντομα μία... Προς το παρόν διδάσκουμε σε σχολές χορού και σε πανεπιστήμια σ' όλο τον κόσμο.