Στα 35 του χρόνια έχει ήδη εμφανιστεί σε κάποιους από τους πιο απαιτητικούς και υψηλού κύρους συναυλιακούς χώρους του κόσμου, έχει συνεργαστεί με κορυφαίους Ελληνες καλλιτέχνες και διεθνείς ζωντανούς μύθους της μουσικής, δισκογραφεί ποικίλα είδη τραγουδιών σε διάφορες γλώσσες, και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε εμφανίσεις στην Ελλάδα και παγκόσμιες τουρνέ. Την ερχόμενη Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου θα γιορτάσει μαζί μας τα 25 χρόνια παρουσίας του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής Καλαμάτας* με μια μοναδική συναυλία στο Μέγαρο Χορού, φέρνοντας μαζί του την αγαπημένη του «Playlist». Ευκαιρία ήταν λοιπόν να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

- Μια πραγματικά διεθνής καριέρα για έναν τόσο νέο ερμηνευτή αποτελεί ήδη ένα μικρό θαύμα. Πρακτικά όμως, τι απαιτεί από έναν καλλιτέχνη αυτό το «θαύμα», για να δημιουργηθεί αλλά και να διατηρηθεί;

Oπως λέει και ο Aρης Δαβαράκης στην «Ηλιοφάνεια», «τα θαύματα δεν είναι σπάνια αν έχεις μάτια να τα δεις»! Θέλει όνειρο και όραμα, λοιπόν, θέλει ανθρώπους που θα πιστέψουν σε αυτό το όραμα όσο κι εσύ, μα πάνω από όλα θέλει ατελείωτη δουλειά. Τόση δουλειά, ώστε να μην θεωρείς τίποτα ως θυσία.

- Πώς βρήκατε διεξόδους στο εξωτερικό, ακριβώς τη στιγμή που ο ορίζοντας στη χώρα σας έμοιαζε να συννεφιάζει και να κλείνει;

Μου ήρθε απλά μια πρώτη ευκαιρία που έσπευσα να την αρπάξω - κι αυτή έφερε μια άλλη και ούτω καθεξής. Εγιναν όλα ομαλά, με υπομονή και επιμονή, χωρίς βία. Χρειάστηκε βέβαια να ανακαλύψω μέσα μου δυνάμεις που ούτε καν ήξερα ότι έχω. Η δύναμη της υπομονής δε, είναι κάτι το εξαιρετικά σκληρό για έναν 20άρη που έχει φλόγα στο στήθος.

- Εχετε ήδη συνεργαστεί με ένα πλήθος σπουδαίους καλλιτέχνες. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, τι είναι σημαντικότερο: να σχεδιάζει κανείς προσεκτικά το κάθε βήμα ή απλώς να παραμένει ανοιχτός στα κελεύσματα της τύχης;

Πρέπει να σχεδιάζει τόσο προσεκτικά το κάθε του βήμα, ώστε να είναι έτοιμος να αρπάξει και να επεξεργαστεί την κάθε ευκαιρία που του φέρνει η τύχη, ακόμα κι αν πρέπει να αναπροσαρμόσει τα σχέδιά του. Προσωπικά θεωρώ πως η τύχη έρχεται σαν μία μαγική κατακλείδα όλης της προεργασίας και της αφοσίωσης σε αυτό που κάνεις.

- Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη στιγμή στην καριέρα σας, στην οποία ανατρέχετε και καταφεύγετε νοερά, όταν χρειάζεστε μια στήριξη;

Οταν χρειάζομαι στήριξη καταφεύγω πάντα στη μουσική, στα ακούσματά μου, καθώς και στους φίλους και την οικογένειά μου, όχι σε καποια στιγμή της καριέρας μου. Ωστόσο, είχα την τύχη να ζήσω μοναδικές στιγμές στη δουλειά μου, για τις οποίες είμαι τρομερά περήφανος - όπως η συνεργασία μου με την Lara Fabian, η περσινή συναυλία στο Ηρώδειο, η συνεργασία μου με τον Michel Legrand, τον θρυλικό συνθέτη και κάτοχο 3 βραβείων Οσκαρ, και πολλές άλλες που ειναι χαραγμένες αιώνια στα κουτάκια του μυαλού μου.

- Γιατί πιστεύετε ότι η ποπ μουσική είναι τόσο παρεξηγημένη και υποτιμημένη στην Ελλάδα;

Γιατί εμείς την αφορίσαμε ως ένα ευτελές είδος μουσικής. Δεν μου αρέσουν καθόλου οι ταμπέλες, θεωρώ ότι πολύ απλά υπάρχει καλή και κακή μουσική σε όλα τα είδη. Επί της ουσίας, αυτό που ορίζουμε ως “έντεχνο” δεν είναι η ποιοτική ποπ μουσική; Ποπ με την έννοια της λαϊκής απήχησης. Εν πάσει περιπτώσει, θεωρώ πως ένας καλλιτέχνης οφείλει να εξελίσσεται, να πειραματίζεται και να βγαίνει από τη ζώνη της «βολής» του. Αλλιώς παραμένει σε ό,τι πιο επικίνδυνο υπάρχει: τη στασιμότητα.

- Είστε πολυσυλλεκτικός ως καλλιτέχνης, αλλά και ως άνθρωπος. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες αντιθέσεις που εντοπίζετε εσείς να συνυπάρχουν στις μουσικές σας επιλογές, στην καθημερινότητα ή στο χαρακτήρα σας;

Από παιδί μεγάλωσα έτσι. Εχω μέσα μου τη θάλασσα, τον ήλιο και την ζέστη της Ελλάδας, αλλά και τα χιόνια, το κρύο και τους κάμπους της Γαλλίας. Από όσο με θυμάμαι, έμπλεκα στοιχεία από την κάθε χώρα μου και επέλεγα αυτά που ταίριαζαν σε μένα, στην ιδιοσυγκρασία μου. Αυτό φυσικά και έχει αποτύπωμα και στη μουσική μου. Γι’ αυτό και στις προσωπικές μου συναυλίες αποφεύγω τα concept και τις θεματικές ενότητες: Θέλω απλά να μοιράζομαι με το κοινό μου τον δικό μου κόσμο και αυτό που θεωρώ εγώ ως ουσία, που δεν είναι άλλη από τα τραγούδια. Μου πήρε πολύ καιρό όλο αυτό να το αποδεχτώ ως στοιχείο της φύσης μου, παρά ως ελάττωμα.

- Μιλώντας για τη χώρα μας, ποια στοιχεία της θα πολλαπλασιάζατε αν μπορούσατε και ποια θα περιορίζατε, για να τη δείτε να προχωράει ασφαλέστερη και πιο αισιόδοξη στο μέλλον;

Θα πολλαπλασίαζα τη διάθεση του ταξιδευτή που έχει ο Ελληνας, τη φιλοξενία που ακόμα παραμένει ζωντανή, τη γενναιοδωρία του, αλλά και τη ριζωμένη μαχητικότητά του. Θα ήθελα να φύγει η στενομυαλιά, η έλλειψη οργάνωσης και η αγένεια.

- Υπάρχει κάποια άλλη χώρα ή πόλη στον κόσμο που θα σας ταίριαζε τόσο πολύ ώστε να τη χρίσετε δεύτερη πατρίδα σας;

Πέρα από τη Γαλλία που είναι εκ των πραγμάτων δεύτερη πατρίδα μου, λατρεύω τον Καναδά και ειδικά το Μόντρεαλ. Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια η δεύτερη βάση μου είναι η Νέα Υόρκη, στην οποία ανακαλύπτω πολλά δικά μου κομμάτια.

- Πώς οραματίζεστε τον εαυτό σας ως ερμηνευτή σε μία ή δύο δεκαετίες από σήμερα, αν όλα πάνε κατ’ ευχήν;

Θα ήθελα να έχω αφήσει πίσω μου τραγούδια που θα αλλάξουν τις ζωές των ανθρώπων, ακριβώς όπως κάποια τραγούδια άλλων τραγουδιστών άλλαξαν τη δική μου ζωή. Εύχομαι να μπορέσω να συνεχίσω να γυρνάω τον κόσμο τραγουδώντας σε πολλές γλώσσες, και να συναναστραφώ με τους υπέροχους καλλιτέχνες που υπάρχουν στον πλανήτη μας.

- Και για το πιο άμεσο μέλλον, τι περιλαμβάνει το πρόγραμμά σας γύρω από τις γιορτές - ή ποιες ιδέες σας θα θέλατε ν’ αρχίσουν να παίρνουν σάρκα και οστά με τον νέο χρόνο;

Κατ’ αρχάς είμαι πολύ χαρούμενος που έρχομαι για πρώτη φορά στην Καλαμάτα, και μάλιστα για τον εορτασμό των 25 χρόνων του Συλλόγου «Φίλων της Μουσικής Καλαμάτας»: ενός συλλόγου με ιδιαίτερη και σημαντική δράση.

Κατά τα άλλα, εκτός από τον μικρό κύκλο συναυλιών που πραγματοποιούμε αυτό τον καιρό, ολοκληρώνω τον δίσκο μας με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τη Λίνα Νικολακοπούλου που θα ακούσετε σύντομα, ενώ τον Ιανουάριο θα κυκλοφορήσει το πρώτο single του δεύτερου αγγλικού μου δίσκου.

Επίσης ετοιμάζω μία καινούργια παράσταση για την άνοιξη - και αργότερα θα αρχίσω τα ταξίδια σε διάφορες χώρες για την προώθηση του ξένου δίσκου.

Οσον αφορά τις γιορτές, θα τις περάσω ήρεμα, με καλούς φίλους, ωραίο φαί και ζεστασιά.

* Ο Σύλλογος «Οι Φίλοι της Μουσικής Καλαμάτας» ιδρύθηκε το 1993 με στόχο την προώθηση μουσικών εκδηλώσεων υψηλού επιπέδου και τη συμβολή στην πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου. Φέτος συμπλήρωσε 25 χρόνια δράσης, με το πολυετές έργο του να τιμά σταθερά το φιλόμουσο κοινό της πόλης και της ευρύτερης περιοχής.