Η Αγγελική Παπούλια, μια ηθοποιός που μοιάζει να ξεπήδησε από μυθιστόρημα της Εμιλι Μπροντέ, μαγεύει το κινηματογραφικό κοινό με τις ερμηνείες της, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Η σεμνή της παρουσία δεν δείχνει να αλλάζει, ακόμα και αν η επιτυχία της στις ταινίες του Λάνθιμου ήταν τεράστια και παγκόσμιας εμβέλειας. Φαίνεται πως μόνη της προσήλωση είναι η υποκριτική, στόχος για τον οποίο εργάζεται αδιάκοπα, τους περισσότερους μήνες του χρόνου, στο εξωτερικό. Το όνομά της είναι γνωστό στην περιοχή μας για έναν ακόμη λόγο: Είναι κόρη του επιχειρηματία - συγγραφέα Μάκη Παπούλια από το Ψάρι της Αρκαδίας. Η “Ε” μπόρεσε να της αποσπάσει λίγο χρόνο, έτσι ώστε να γίνουν περισσότερο γνωστά τα σχέδιά της για το επόμενο διάστημα…

- Πού σας βρίσκει αυτή η συνομιλία, αυτή την περίοδο; Τα τελευταία χρόνια περνάτε τον περισσότερο χρόνο σας στο εξωτερικό, στο Βερολίνο…

Ναι περνάω αρκετό χρόνο στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Πριν λίγους μήνες ήμουν στην Δρέσδη της Γερμανίας, όπου παίξαμε την παράσταση "Late night”. Είναι μια παράσταση που δημιουργήσαμε η ομάδα “blitz” το 2012 και από τότε έχουμε ταξιδέψει με αυτήν σε πολλές χώρες της Ευρώπης κυρίως, και σε πολλά φεστιβάλ. Την παίζουμε εδώ και 6 χρόνια και είμαι πολύ ευχαριστημένη που συνεχίζει την πορεία της. Μετά, ήταν στο πρόγραμμα το Πόρτο στην Πορτογαλία.

- Αισθάνεστε περισσότερο δημιουργική στο σανίδι ή στο σινεμά; Τι είναι αυτό που σας προσφέρει το καθένα από αυτά;

Αισθάνομαι πολύ δημιουργική και στο θεατρο και στο σινεμά. Η διαφορά είναι πως στο θέατρο, λόγω της ομάδας “blitz” και της πολλαπλών μου ιδιοτήτων (ηθοποιός - σκηνοθέτης - συγραφή κειμένων κ.α.) είναι πιο απαιτητική αλλά και ολοκληρωμένη η παρουσία μου. Εννοώ ότι έχω μια πιο συνολική ευθύνη και δημιουργία στη θεατρική πράξη, που με εμπνέει πολύ. Στο σινεμά, μέχρι τώρα συμμετέχω ως ηθοποιός σε ταινίες που μου φαίνονται πολύ ιδιαίτερες και με σκηνοθέτες που αγαπώ και θαυμάζω, οπότε αφήνομαι και εισχωρώ στον κόσμο τους. Είναι πολύ ευχάριστη διαδικασία και μου δίνει πολλή χαρά.

- Υπάρχει μερίδα κόσμου στην Ελλάδα, που σας γνώρισε μέσα από τα κοσμικά ρεπορτάζ - κόκκινο χαλί, επίσημες εμφανίσεις σε πρεμιέρες κ.λπ. Πώς σχολιάζετε το γεγονός αυτό; Σας είναι ευχάριστη αυτή η πλευρά της δουλειάς σας;

Ολες οι πλευρές της δουλειάς μου μου είναι ευχάριστες. Είμαι αφοσιωμένη σε αυτήν και απολαμβάνω όλες τις πλευρές. Είναι πολύ όμορφο να παρουσιάζω την ταινία στην οποία έχω συμμετάσχει σε διάφορα μεγάλα φεστιβάλ όπως οι Κάννες, η Βενετία ή το Λοκάρνο. Επικοινωνώ με το κοινό, αγωνιώ για την υποδοχή της ταινίας, προσπαθώ να κατανοήσω πόσο συνδέθηκε το κοινό με την ταινία. Ταυτόχρονα παρακολουθώ άλλες ταινίες, γνωρίζω σκηνοθέτες που εκτιμώ, κατανοώ πως βλέπουν το κόσμο άλλοι άνθρωποι, με άλλο βλέμμα.

- Ολοι σας οι ρόλοι, ειδικά στις ταινίες, μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν... δύσκολοι. Ποιος ήταν εκείνος που ίσως σας δυσκόλεψε πραγματικά και γιατί;

Ολοι οι ρόλοι που έχω παίξει στις ταινίες με έχουν δυσκολέψει, αλλά μου φαίνεται αυτονόητο να υπάρχει δυσκολία. Δεν έχω την άνεση να κάνω κάτι εύκολα. Χρειάζεται από μέρους μου εγρήγορση και διοχέτευση πολλής μεγάλης ενέργειας - και αυτό απαιτεί προσωπική εμπλοκή. Αυτή η εμπλοκή κάθε φορά επιτυγχάνεται με πολλή προσπάθεια και με διαφορετικό τρόπο, σε συνάρτηση με τον σκηνοθέτη και το ύφος της ταινίας. Απαιτείται η καταβύθιση σε έναν άλλο χρόνο, τον χρόνο του προσώπου, και σε έναν άλλο χώρο, αυτόν του προσώπου. Αυτή η διαδικασία είναι περιπετειώδης και κάπως επίπονη.

- Αμέσως μετά από μια επιτυχημένη ταινία, π.χ. "Κυνόδοντας", με ποια κριτήρια βλέπετε ποια θα είναι η επόμενη δουλειά σας; Πρέπει να εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο μια τέτοια απόφαση…

Το πρώτο κριτήριο με το οποίο επιλέγω μια ταινία είναι το σενάριο. Με ενδιαφέρει πολύ η γραφή και είναι απαραίτητο για μένα να διαβάσω το σενάριο και να μου αρέσει πολύ. Είτε γιατί είναι καλογραμμένο, είτε γιατί είναι ακραίο ή ριψοκίνδυνο, ή με πραγματικό χιούμορ ή εξυπνάδα. Κατόπιν είναι πολύ σημαντική η επικοινωνία μου με τον/την σκηνοθέτη. Μου αρέσει να συνεργάζομαι, όχι να εκτελώ, οπότε είναι απαραίτητο για μένα να μπορώ να συνεργαστώ δημιουργικά με τον/την σκηνοθέτη. Ολα τα υπόλοιπα ακολουθούν.

- Το να σας βλέπουμε στο ίδιο καρέ με καλλιτέχνες παγκοσμίου φήμης, φαντάζει... μαγικό. Πώς είναι πραγματικά η συνεργασία, η συναναστροφή μαζί τους; Διαφέρει ο τρόπος προσέγγισης ενός ρόλου, σε σχέση με των Ελλήνων ηθοποιών;

Η συνεργασία μου με τους καλλιτέχνες στην ταινία “Αστακός” ήταν πολύ χρήσιμη και σημαντική για μένα. Εμαθα πολλά βλέποντάς τους να δουλεύουν. Θαύμασα τη γενναιοδωρία τους, την ετοιμότητα τους, την απόλυτη δοτικότητά τους την ώρα του γυρίσματος. Επίσης, την ικανότητά τους απο λήψη σε λήψη να προτείνουν διαφορετικές εκδοχές και διαφορετικές αποχρώσεις στη σκηνή και να πλουτίζουν το πρόσωπο που υποδύονταν με εκπληκτικό τρόπο. Κατάλαβα επίσης τις δικές μου ελλείψεις και την ελευθερία που θα μπορούσα κάθε φορά να παίρνω. Ηταν μια πολύτιμη ανταλλαγή.

- Τα δημοσιεύματα εκθειάζουν διαρκώς τη διεθνή σας επιτυχία. Σας γεμίζει αυτό; Πού αναζητάτε εσείς τη χαρά, την πληρότητα;

Αναζητώ τη χαρά στην κάθε μέρα ξεχωριστά, στη δυνατότητα της κάθε μέρας για ευτυχία και ομορφιά, στην παράλληλη πραγματικότητα που κρύβεται μέσα στην καθημερινότητα και που, όταν τη βιώνω, με μαγεύει και με παρηγορεί.