Με έναν καινούργιο δίσκο στις αποσκευές της, σε μουσική δική της, έρχεται τη Δευτέρα στην Καλαμάτα η Ελένη Τσαλιγοπούλου, στη μουσική σκηνή "Σπονδές". Ο δίσκος της -με στίχους των Νίκου Πορτοκάλογλου, Αλκίνοου Ιωαννίδη, Παύλου Παυλίδη, Νίκου Ζούδιαρη, Θοδωρή Γκόνη, Νίκου Μωραΐτη, Vassilikou και Φοίβου Δεληβοριά, έχει τον τίτλο "τα-ρι-ρα"... έμπνευσης επίσης δικής της. Η γνωστή ερμηνεύτρια μας μίλησε για τα καινούργια τραγούδια της, αλλά και για την πολιτική και την Καλαμάτα όπου έχει φιλικούς δεσμούς.

- Ερχεστε με έναν νέο δίσκο με τραγούδια που φέρουν την υπογραφή σας και ως δημιουργού. Μιλήστε μας γι' αυτό, πως προέκυψε αυτή η δουλειά;

«Προέκυψε κυρίως από την αγάπη μου για τη μουσική. Οχι μόνο να εκφράζομαι μέσα από τη μουσική τραγουδώντας, αλλά και μέσα από την ανάγκη μου να έχω ήρωες από οποιαδήποτε μουσική αγαπάω. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια ακούω πάρα πολλή ξένη μουσική, κι αυτό νομίζω ότι με ώθησε ουσιαστικά να καταγράψω ένα κομμάτι από όλο αυτόν τον μουσικό κόσμο που έχω γνωρίσει, είτε τραγουδώντας είτε μέσα από τις αγαπημένες μου ακροάσεις».

- Στιχουργικά δεν νιώσατε την ανάγκη να εκφραστείτε;

«Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα! Θα αισθανόμουν -ειλικρινά- τουλάχιστον θεά εάν μπορούσα να γράφω και τα λόγια από τα τραγούδια! Αλλωστε κι αυτός ο δίσκος έγινε κάπως δύσκολα, από την άποψη ότι έγραψα πρώτα τις μουσικές και τις έδωσα σ' αυτούς τους αξιόλογους δημιουργούς να γράψουν τα λόγια. Τον επόμενο δίσκο θα προσπαθήσω να τον κάνω πιο φυσιολογικά, δηλαδή να πάρω στίχους που μου αρέσουν και να μπορέσω να τους μελοποιήσω».

- Τους στίχους αυτών των τραγουδιών τους διαλέξατε, σας τους πρότειναν οι φίλοι σας που τα έγραψαν;

«Διάλεξα ποια μουσική θα δώσω στον καθέναν από τους δημιουργούς και ήξερα ότι θα πέσω μέσα, θα τους ταίριαζε αυτή που έδωσα στον καθένα τους».

- Ο τίτλος του δίσκου είναι "τα-ρι-ρα"... Τι σημαίνει;

«Είναι η τάση που έχω εγώ όλα αυτά τα χρόνια, είτε τραγουδάω τραγούδια που δεν ξέρω τα λόγια, είτε όταν δεν υπάρχουν λόγια, να τραγουδάω με "τα-ρι-ρα" αντί για "λα-λα-λα"... Επειδή λοιπόν όλες τις μουσικές που έγραψα τις τραγουδούσα με "τα-ρι-ρα", θεώρησα και πιο τίμιο αντί να έχω έναν μεγαλεπήβολο τίτλο στο δίσκο να είναι αυτό, το πολύ απλό που αφορά μόνο τη μουσική.

- Τι χαρακτήρα θα λέγατε ότι έχει αυτή η δισκογραφική δουλειά;

«Η αγάπη μου για την παράδοση νομίζω ότι είναι εμφανέστατη σε 4 τραγούδια μέσα σ' αυτό το δίσκο. Οπως είναι τα "Χρώματα" που έχει γράψει τους στίχους ο Νίκος Πορτοκάλογλου, οι "Σκιές" που έχει βάλει τα λόγια ο Αλκίνοος, το "Μοσχολούλουδο" που έβαλε τα λόγια ο Γκόνης. Εχουν την επιρροή τους από την παράδοση που την αγαπώ πολύ. Ολα τα άλλα κομμάτια προκύπτουν απ' όλα αυτά που έχω ακούσει, που έχω αισθανθεί ότι είμαι κοντά τους».

- Πώς έχει υποδεχτεί το δίσκο ο κόσμος στις εμφανίσεις σας; Είναι κάποια κομμάτια του που τα έχει ξεχωρίσει;

«Αυτή είναι η έκπληξη! Τον έχει υποδεχτεί πάρα πολύ καλά, άρεσε πολύ ως κόνσεπτ, ως ήχος, ως παραγωγή και ως προσπάθεια. Αυτό νομίζω πιο πολύ δέχτηκε θετικά ο κόσμος: την προσπάθεια μιας τραγουδίστριας που τραγουδάει 28 χρόνια να κάνει ένα βήμα μπροστά. Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι μέσα στα 8 τραγούδια, τα 3 είναι ήδη πια γνωστά. Αυτό για μένα είναι πολύ μεγάλη χαρά και αρχίζω να πιστεύω πια - γιατί όλο αυτό ξεκίνησε... σαν παιχνίδι».

- Η αλλαγή του τρόπου διακίνησης της μουσικής, μέσω Διαδικτύου δηλαδή, έχει βοηθήσει;

«Το Διαδίκτυο έχει κάνει πολύ καλό και πολύ κακό. Το θέμα είναι ότι το Διαδίκτυο προσφέρει μεν σε μένα, που ξέρω πώς να το χειριστώ, τρομακτική επικοινωνία - και δεν είναι τυχαίο ότι εγώ μέσα από το Διαδίκτυο άρχισα να ακούω όλα αυτά που με ενδιέφεραν στη μουσική. Κι ένας λόγος που η Ελλάδα δεν ακούει πολλή ξένη μουσική πέρα απ' αυτά που προτείνονται, είναι κι αυτός: ότι δεν υπάρχει μεγάλη εξοικείωση με το Διαδίκτυο. Επίσης ένας άλλος λόγος είναι ότι η Ελλάδα, επειδή έχει δική της μουσική, για πάρα πολλά χρόνια ήταν πολύ κλειστή αγορά. Δεν αντιλαμβανόμασταν ότι γύρω μας υπάρχουν όλα αυτά τα πράγματα. Είμαστε το μοναδικό κράτος παγκοσμίως που οι καλλιτέχνες επιβιώνουν επειδή έχουμε σοβαρή παραδοσιακή μουσική. Αυτό, ενώ είναι πάρα πολύ σπουδαίο, ταυτόχρονα είναι και λίγο ρατσιστικό, γιατί όλα αυτά τα χρόνια μείναμε πολύ στον τόπο και δεν ακούσαμε ποια είναι τα καλά που συμβαίνουν έξω. Τώρα με το Διαδίκτυο όμως βρήκαμε επιτέλους ένα εργαλείο καταπληκτικό. Βέβαια υπάρχει το πρόβλημα με τα δικαιώματα που δυστυχώς δεν πληρώνονται, είναι τελείως τσάμπα μέσω του Διαδικτύου. Φυσικά για μένα είναι πολύ καλή διαφήμιση και περνάω κι εγώ καλά με το να βλέπω τα πολύ ωραία σχόλια που κάνουν για τα τραγούδια μου όσοι τα ακούνε στο Διαδίκτυο και τα κατεβάζουν κιόλας. Απ' αυτό όμως δεν πληρώνεται κανείς. Και καλά, εγώ μπορώ και επιβιώνω από τα live που κάνω, όμως υπάρχουν οι στιχουργοί, οι συνθέτες που δεν έχουν άλλο τρόπο να επιβιώσουν. Ειδικά τώρα με την κρίση τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα».

- Ποιες είναι οι σκέψεις που κάνετε για αυτά που βιώνουμε σήμερα ως πολίτες;

«Μόνο τα όνειρα, τις ελπίδες, το φως μπροστά να κοιτάμε... Η ζωή δεν μπορεί να σταματήσει - και πρέπει να βρούμε όλοι μας τρόπους να έχουμε ένα αισιόδοξο κομμάτι σαν το κλίμα που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε και να βγούμε απ' αυτή τη δύσκολη κατάσταση που περνάμε τώρα. Δεν μπορούμε να πιαστούμε από πουθενά, παρά μόνο από μέσα μας να κρατηθούμε, από τα στοιχεία που έχει ο άνθρωπος κι όχι από τα υλικά».

- Στους πολιτικούς δεν έχετε εμπιστοσύνη;

«Καμία απολύτως! Κι εύχομαι να μην βγουν πάλι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλιώς είμαστε έρμαια».

- Τι θα λέγατε στους ψηφοφόρους να κάνουν στις εκλογές που θα έχουμε σε μια εβδομάδα;

«Να μην ψηφίσουν αυτούς τους δύο και τα κόμματα της Ακρας Δεξιάς. Ας ψηφίσουν ό,τι άλλο θέλουν».

- Στην Καλαμάτα νιώθετε πάντα οικεία;

«Πάντα, γιατί αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Εχω φίλους κι έχω μια πολύ μεγάλη σχέση με το Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας που το αγαπώ πολύ. Κάθε φορά που είναι να κατέβω προς τα μέρη σας... χαμογελάω, είμαι πολύ χαρούμενη».