Ταυτόχρονα, εξελίσσει τη μουσική της ενασχόληση, μέσα από τις μελωδίες του σχήματος “Bit gia Bit”. Οι πολύ σημαντικές συνεργασίες της, τα τελευταία χρόνια της έχουν δώσει ένα επιπλέον εφόδιο για την προσωπική και τραγουδιστική της εξέλιξη.

Συνέντευξη στη Γιούλα Σαρδέλη

- Τι ρόλο θεωρείτε ότι έπαιξε το Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας, στην μετέπειτα πορεία σας; 

“Το Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας υπήρξε εφαλτήριο για εμένα. Με έφερε σε ουσιαστική επαφή με την μουσική, μου έκανε ξεκάθαρο το είδος εκείνο που θα ήθελα να τραγουδήσω, τις συνθήκες στις οποίες θα ήθελα να τραγουδώ, καθώς και το πόσο αναγκαία για τον εαυτό μου είναι η ενασχόληση με το τραγούδι. Πέραν όμως του μουσικού αυτού παραθύρου που μου άνοιξε το σχολείο με το προσιτό του περιβάλλον που ήταν κατάλληλο για αναζήτηση, έκφραση και δημιουργικότητα, μου ανοίχτηκε κι ένα εξίσου σημαντικό παραθυράκι που μέχρι τότε αγνοούσα ότι υπήρχε στην ψυχή μου. Εκείνο της γραφής. Στη Βιβλιοθήκη του Σχολείου βρήκα ένα ζεστό χώρο για λογοτεχνικές αναζητήσεις και πρώτες γνωριμίες με τους σημαντικούς μας ποιητές”.

- Πιστεύετε ότι τα Μουσικά Σχολεία χρειάζονται μεγαλύτερη στήριξη από την Πολιτεία;

 “Τα Μουσικά Σχολεία από την εποχή που ήμουν εγώ μαθήτρια είχαν ήδη αρχίσει να “στραγγίζουν” σιγά σιγά από παροχές. Γινόταν μέγα ζητούμενο το να υπάρχουν στο σχολείο καθηγητές μουσικών μαθημάτων και μάλιστα πολύ μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ακυρώθηκαν οι μουσικοί αγώνες και δόθηκε μάχη για την ύπαρξη σύγχρονου κτηρίου. Σήμερα που τα πράγματα χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη στενότητα, τα Μουσικά Σχολεία χρειάζονται ουσιαστικότερη φροντίδα από την πλευρά του κράτους γιατί πρόκειται για κοιτίδες πολιτισμού. Παρέχουν δωρεάν μουσική και σφαιρικώς καλλιτεχνική γνώση στα παιδιά. Οταν λοιπόν ως κοινωνία "σκοντάφτεις" στα σκοτάδια, η πρώτη εύκαιρη λαβή για να σηκωθείς είναι ο πολιτισμός. Αυτό έχει δείξει η ιστορία”.

- Ακροβατείτε ανάμεσα στη μουσική, τα γράμματα, τις κλασικές σπουδές και την αγάπη για τη φύση. Τι σας κερδίζει περισσότερο;

“Δεν θα το έλεγα ακροβασία. Θα έλεγα καλύτερα πως μου αρέσει να κυνηγώ την γνώση όσο μπορώ φυσικά. Η μουσική και η γραφή ωστόσο είναι τα καταφύγια μου”.

- Εχετε συνεργαστεί με πολύ σημαντικά πρόσωπα του χώρου της μουσικής, της σύνθεσης και του στίχου. Τι κρατάτε από τις συνεργασίες αυτές;

“Κρατώ την ουσία. Οχι των μεγάλων ονομάτων, αλλά την ουσία που υπάρχει πίσω από τα μεγάλα ονόματα. Κρατώ την τριβή με όμορφα μουσικά πράγματα, την χάραξη μονοπατιών που πρέπει να ανοιχτούν παρά τον δύσκολο καιρό για να κινηθεί το γρανάζι της δημιουργίας, την ευγνωμοσύνη για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν αυτοί οι άνθρωποι προκειμένου να σταθώ δίπλα στην βαριά ιστορία τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πως και από πού ξεκινήσαμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι μας έδωσαν το χέρι τους προπορευόμενοι”.

- Πώς καταλήξατε να υπηρετήσετε το συγκεκριμένο μουσικό ύφος, με τους “Bit gia Bit“; 

“Οι “Bit gia Bit” δεν ήταν κατάληξη. Ηταν ταυτόχρονη σχεδόν αφετηρία με τα πράγματα που ξεκίνησαν να συμβαίνουν στην Αθήνα. Κρατάει χρόνια η κολώνια αυτή. Για εμένα “Bit gia Bit” είναι πρόσωπα. Είναι ο Αντώνης, ο Νίκος, ο Γιώργος. Πρόκειται για εξαιρετικούς μουσικούς με μιαν οξυμένη αισθητική αντίληψη. Αυτή την αντίληψη της μουσικής που γίνεται μια πανέμορφη ιστορία όταν σμίξει η δύση και η ανατολή για να τραγουδήσουν παρέα. Εχουμε βρει τον τρόπο να ισορροπούμε το ελληνικό τραγούδι μέσα στο σύγχρονο και ταυτόχρονα παραδοσιακό του πρίσμα. Εμένα αυτό το ύφος είναι το καθρέφτισμα μου. Κιθάρα λοιπόν, ούτι, cajon, shakers, πιατινάκι, κουδουνάκια, τουμπελέκι, πεταλιέρες και η ανάγκη μας να παίζουμε μαζί, να παίζουμε στην πόλη μας, να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους τη μουσική μας. Είναι μεγάλο πράγμα αυτό”.

- Υπάρχει περίπτωση να δούμε ένα νέο ποιητικό πόνημα από εσάς στο εγγύς μέλλον;

 “Υπάρχει ήδη στα σκαριά η δεύτερη ποιητική συλλογή που αναμένεται να βγει σύντομα στο φως. Ταυτόχρονα αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί αποσπασματικά ένα ποίημα της συλλογής στα πλαίσια της συνεργασίας μου με το λογοτεχνικό περιοδικό "Μανδραγόρας””.

- Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία με την Φιλαρμονική της Καλαμάτας και τον μαέστρο Κώστα Νικολέα. 

“Η συνεργασία μου με την Φιλαρμονική της Καλαμάτας υπήρξε μια σημαντική επαφή με τα μεγάλα έργα, το μέλος και τον λόγο των σπουδαίων μας δημιουργών. Ο μαέστρος Κώστας Νικολέας μου έχει εμπιστευτεί και τον ευχαριστώ, την ερμηνεία έργων όπως η "Καντάτα για την ελευθερία", "Επιφάνια Αβέρωφ", “Αξιον εστί", "Μεγάλος Ερωτικός” κ.α. Τα έργα αυτά τα χρειαζόμαστε σήμερα. Οχι σε συρτάρια, όχι σε χρονοντούλαπα, μα ως δείκτες μιας ανηφόρας που ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε”.

Η Μαρία Κρασοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμάτα το 1987. Είναι απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας, του Τμήματος Βιολογικής Γεωργίας του Ανωτάτου Τεχνολογικού Ιδρύματος Ιονίων Νήσων, καθώς επίσης και του Τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Το τραγούδι και η γραφή την κέρδισαν από την πολύ νεαρή της ηλικία. Το 2012 κάνει την πρώτη της δισκογραφική συμμετοχή ως ερμηνεύτρια στον δίσκο του Γρηγόρη Πολύζου "Σε τόπους που δεν ξέρω" σε παραγωγή του Νίκου Ζούδιαρη και στο πλάι σπουδαίων ερμηνευτών όπως ο Λάκης Χαλκιάς, η Φωτεινή Δάρρα και ο Απόστολος Ρίζος. Το 2016 κυκλοφορεί η πρώτη προσωπική δισκογραφία της με τον συνθέτη Γρήγορη Πολύζο με τίτλο "Αποστάσεις" με την συμμετοχή του Κώστα Μακεδόνα σε στίχους Αυγής Βυθουλκα, Πόλυ Κυριάκου καθώς και της ίδιας.

Το 2016 επίσης κυκλοφορεί και η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Ηχοι αθόρυβοι" από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη. Το 2019 συνεχίζει με το ντουέτο ευαισθητοποίησης ενάντια στον παιδικό καρκίνο "Γιατί μ' αρέσει η ζωή" με τον Παντελή Θαλασσινό σε μουσική Γρηγόρη Πολύζου και σε στίχους Πόλυ Κυριάκου. Αυτό κυκλοφορεί μαζί με το παιδικό παραμύθι της Μαρή Δελλατόλα “Ο Αντώνης που έφερε τον ήλιο". Σήμερα ζει στην γενέτειρά της κι εργάζεται στην Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής. Ερμηνευτικά είναι επί σειρά ετών πλάι σε 3 εξαιρετικούς μουσικούς με το σχήμα “Bit gia bit” που αποτελείται από τους Αντώνη Κουφουδάκη, Νικόλα Παλαιολόγο και Γιώργο Κλάδη. Η μουσική τους κινείται στο πλαίσιο του ελληνικού τραγουδιού, όπως αυτό διαμορφώθηκε μέσα από την δυτική και ανατολική του επιρροή.