Κυριακή, 27 Φεβρουαρίου 2022 08:12

Ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης για το βιβλίο του «Ο μυστικός κόσμος και ο γνωστικός βάτραχος»: «Ταξίδι τόσο σε ηλιόλουστα τοπία όσο και σε μέρη κατασκότεινα»

Γράφτηκε από την

  

Συνέντευξη στη Γιούλα Σαρδέλη

Σε ένα ταξίδι αλλιώτικο από τα άλλα μας καλεί με το πρώτο του βιβλίο ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης, σε έναν κόσμο διαφορετικό από τους κόσμους που τοποθετούμε τη ζωή μας οι σύγχρονοι άνθρωποι. Στις σελίδες του ο αναγνώστης θα “ξεχάσει” τη δική του πραγματικότητα, αφού θα μεταφερθεί σε ένα σύμπαν παραμυθένιο και διερευνητικό, με σκοπό την αυτογνωσία. Η ιστορία έχει κι άλλους συνταξιδιώτες, που δεν έχουν ανθρώπινη μορφή, αλλά σίγουρα αποτελούν καλή και ενδιαφέρουσα παρέα. Το βιβλίο με τίτλο “Ο μυστικός κόσμος και ο γνωστικός βάτραχος” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις “Δαιδάλεος”.

  

- Το πρώτο σου βιβλίο είναι ένα εγχείρημα το οποίο, πόσα χρόνια πήρε να γραφτεί;

Στην ουσία το έγραψα 3 φορές αυτό το βιβλίο! Το ξεκίνησα 2 περίπου χρόνια πριν από την έκδοσή του, αλλά το άφηνα κατά διαστήματα. Εκανα μεγάλα κενά, σταματούσα το γράψιμο για διάφορους λόγους. Δεν έχω εμπειρία στην συγγραφή, δυσκολευόμουν στο να συμμαζέψω το υλικό, να το διαχειριστώ σωστά και να ενώσω τα κομμάτια με τον τρόπο που το είχα στο μυαλό μου. Στην πρώτη καραντίνα όμως, τον Μάρτιο του 2020, βρήκα την ευκαιρία και το έπιασα εντατικά. Μέχρι το τέλος της ίδια χρονιάς, είχε ολοκληρωθεί και ήταν έτοιμο να “ταξιδέψει”.

 

- Πώς αποφάσισες να μεταπηδήσεις από το χώρο του εικαστικού σχεδιασμού στη συγγραφή; Είναι ένα ταξίδι το οποίο ξεκίνησε και σταματάει σε αυτό το βιβλίο ή θα έχουμε και συνέχεια;

Δεν το βλέπω σαν μεταπήδηση. Οτιδήποτε έχει να κάνει με την δημιουργία, είναι πιστεύω στο στοιχείο μου. Είτε αυτό είναι μουσική, είτε συγγραφή, είτε εικαστικά, είτε οτιδήποτε βάλω με το μυαλό μου. Για κάποιο λόγο ένιωσα την ανάγκη να γράψω και το έκανα. Δεν ξέρω αν το έκανα σωστά, αλλά από την ανταπόκριση που έχει το βιβλίο μέχρι τώρα, νιώθω ότι έχω κάνει κάτι διαφορετικό. Το γράψιμο είναι πλέον κάτι που έχει μπει στην καθημερινότητά μου. Ενώ έχω σχεδόν τελειώσει το δεύτερο μέρος του “Μυστικού κόσμου”, το άφησα για λίγο στην άκρη και τώρα γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα. Crime/horror πιστεύω πως θα είναι η κατηγορία στην οποία θα ανήκει, αλλά είναι νωρίς ακόμα, θα δούμε πώς θα εξελιχθεί.

 

- Θέλω να μου μιλήσεις λίγο για τη γενικότερη αισθητική του βιβλίου, που φαντάζομαι ότι θα το έχεις επιμεληθεί εσύ. Κυριαρχεί το μαύρο χρώμα. Αυτό είναι σκόπιμο; Συνδυάζεται με τη μυστηριακή κατάσταση των περιγραφών σου;

Ναι, εγώ τα έχω κάνει όλα σε αυτό το βιβλίο. Από το εξώφυλλο και τα εικαστικά του βιβλίου, μέχρι τα αρχιγράμματα και την σελιδοποίηση. Στο πρώτο βιβλίο δεν κυριαρχεί το μαύρο χρώμα. Μαύρο και άσπρο υπάρχουν σε απόλυτη ισορροπία. Στο εξώφυλλο βρίσκεται η μέρα, ενώ στο οπισθόφυλλο η νύχτα. Ο αναγνώστης, λοιπόν, έχει να ταξιδέψει τόσο σε ηλιόλουστα τοπία όσο και σε μέρη κατασκότεινα. Είναι η στιγμή που λειτουργεί ως ορόσημο στον “Μυστικό κόσμο”, χωρίς να γείρει η πλάστιγγα. Είναι η στιγμή που οι πράξεις του πρωταγωνιστή θα επηρεάσουν τα πάντα στη συνέχεια. Φυσικά και τον ίδιο. Το επόμενο βιβλίο της σειράς θα είναι όλο μαύρο. Μόνο νύχτα.

 

- Θέλω να μάθω για τους ήρωες, και εννοώ τα ζώα, τα οποία μιλάνε πολύ μέσα στο βιβλίο! Υπάρχει κάποια επιρροή από τα παραδοσιακά, θρηνητικά τραγούδια, τα οποία συνήθιζαν να βάζουν τα πουλάκια να μιλάνε με ανθρώπινες λαλιές;

Οχι τόσο με τα τραγούδια, όσο με τα κλασικά, τα παραδοσιακά και τα μαγικά παραμύθια. Το βιβλίο αυτό έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα βρεις σε τέτοια αναγνώσματα. Χαρακτήρες, πρότυπα, επαναλήψεις, συμβολισμούς, διδάγματα και πολλά ακόμα. Μην ξεχνάς πως στο τέλος της ημέρας, ο “Μυστικός κόσμος” είναι ένα μαγικό παραμύθι. Οι ήρωες και τα γεγονότα έχουν συμβολικό χαρακτήρα. Μπορεί να είναι στάδια της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου, μπορεί να είναι εμπόδια, εχθροί ή σύμμαχοι, φιγούρες της καθημερινότητας. Μπορεί όμως να είναι και απλά ζωάκια που μιλάνε, χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Είναι στο πνεύμα του καθενός, ο τρόπος που θα τα αντιμετωπίσει όλα όσα συμβαίνουν στο ταξίδι αυτού του βιβλίου.

 

- Το ταξίδι αυτό για τα τρία αδέρφια ξεκίνησε με σκοπό να καταλήξει όπως κατέληξε; Ή διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Το ταξίδι δεν έχει τελειώσει ακόμα. Μόλις τώρα ξεκίνησε. Γενικότερα, έχω ολόκληρο το έργο στο μυαλό μου, αλλά όχι με κάθε λεπτομέρεια. Συμβαίνουν κατά το γράψιμο και πράγματα που δεν τα είχα υπολογίσει, αλλά φαντάζομαι πως είναι και αυτό μέρος της μαγείας του γραψίματος.

 

- Το βιβλίο σου το συγκαταλέγεις σε τι είδος της λογοτεχνίας; Της λογοτεχνίας του φανταστικού; Του μυστηρίου; Του συμβολισμού; Τι είναι για σένα αυτό που έγραψες;

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο έτσι, ώστε ο καθένας που το διαβάζει να μπορεί να πάρει και κάτι διαφορετικό. Οπως είπα και πριν, το πνεύμα θα καθορίσει και την ταυτότητα του βιβλίου για τον καθένα. Μπορεί να είναι απλά ένα μαγικό παραμύθι, ένα επικό ανάγνωσμα, εφηβική λογοτεχνία, φαντασίας, ή ένα συμβολικό έργο. Για μένα είναι ένας χάρτης θησαυρού, που όσο και να τον διαβάζεις όμως, δεν θα βρεις τίποτα αν δεν ψάξεις.

 

- Πολλά από όσα λένε οι ήρωές σου είναι λίγο αμφίσημα. Εχεις επηρεαστεί καθόλου από την ψυχανάλυση, από την επιστήμη της ψυχολογίας; Γιατί πολλά μπορούν να χαρακτηριστούν ως ψυχαναλυτικά.

Σίγουρα κάποια πράγματα είναι τοποθετημένα έτσι ώστε να έχουν πολλαπλά νοήματα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο κείμενο. Γενικά διαβάζω πολύ και διάφορα πράγματα, αλλά η ψυχολογία και η ψυχανάλυση δεν είναι στα βιβλία που προτιμώ.

 

- Γράφεις ότι το βιβλίο είναι ένα παραμύθι και για μικρά και για μεγάλα παιδιά. Σε ποια ηλικία πιστεύεις ότι απευθύνεται ιδανικά το βιβλίο αυτό και για ποιο λόγο;

Υπάρχουν μικρά παιδιά στις ψυχές μεγάλων ανθρώπων και μεγάλα παιδιά σε ψυχές νηπίων. Το τέλος της παιδικής ηλικίας δεν έρχεται σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Αυτή είναι μια όψη απ’ τις πολλές του “Μυστικού κόσμου”. Η φαντασία του παιδιού πρέπει να μείνει ζωντανή, όσο δύσκολο και να είναι μέσα στην καθημερινότητα που ζούμε. Είναι η ελπίδα. Είναι το θαύμα. Σίγουρα δεν θα το έδινα σε κάποιο παιδί κάτω των 12 ετών. Και αυτό όχι γιατί είναι ακατάλληλο, απλά σαν παραμύθι γίνεται λίγο σκοτεινό προς το τέλος του. Και τα σύμβολα που υπάρχουν στο βιβλίο είναι πολύ δύσκολα για το μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό, πόσο μάλλον για ένα μικρό παιδί. Θα ήθελα από την μία να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι το βιβλίο αυτό. Αλλά από την άλλη, πολλοί μπορεί να είναι αυτοί που θα το διαβάσουν, πόσοι όμως θα βγουν θριαμβευτές από τον μυστικό κόσμο;

 

Ο Παναγιώτης Κολοκοτρώνης ζει και δραστηριοποιείται στην Καλαμάτα. Είναι επίσης μέλος του συγκροτήματος “Cockblockers”.