Κυριακή, 20 Νοεμβρίου 2022 08:09

H Δήμητρα Παπαδήμα για «Το αγρίμι»: «Έχω βιώσει πολύ έντονα την αίσθηση που αφήνει η παράσταση στο κοινό»

Γράφτηκε από την

 

«Το μεγάλο προνόμιο του καλλιτέχνη είναι να του δίνουν χώρο να εκφράζεται. Η συγγραφή και η υποκριτική είναι σπουδαίες τέχνες», λέει η Δήμητρα Παπαδήμα.

Η γνωστή ηθοποιός θα ανέβει στη σκηνή του αμφιθεάτρου του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας σήμερα Κυριακή 20 Νοεμβρίου στις 8.30 μ.μ., υποδυόμενη τη μεγάλη ιέρεια του θεάτρου, την παθιασμένη, την ασυμβίβαστη, την ελεύθερη γυναίκα, το γεννημένο αγοροκόριτσο, το «Αγρίμι», όπως είναι ο τίτλος της παράστασης, τη Μαρίκα Κοτοπούλη.

Η ηθοποιός και συγγραφέας μιλά στη "Ε" για το θεατρικό έργο "Το αγρίμι - Μαρίκα Κοτοπούλη", που έγραψε μετά από μελέτη κειμένων του Ιωνα Δραγούμη και της Πηνελόπης Δέλτα, για τη συνεργασία της με τον Γιάννη Μποσταντζόγλου αλλά και για τα επόμενα σχέδιά της.

 

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

 

 - Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για «Το Αγρίμι - Μαρίκα Κοτοπούλη» που έχετε συνσκηνοθετήσει με τον Γιάννη Μποσταντζόγλου;

Το θεατρικό έργο «Το Αγρίμι -Μαρίκα Κοτοπούλη», που έγραψα μετά από μελέτη κειμένων του Δραγούμη και της Πηνελόπης Δέλτα είναι μια σύγχρονη τραγωδία που ερμηνεύεται από την μεγάλη τραγωδό! Δηλαδή η Μαρίκα πάνω στη σκηνή, περιμένοντας 23 μέρες και νύχτες τον Δραγούμη να φανεί, μας αποκαλύπτει όχι μόνο τον μεγάλο έρωτα γι’ αυτόν τον αριστοκράτη ρομαντικό πολιτικό, αλλά ξεσπά με την ορμή που τη χαρακτήριζε σε ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα. Γιατί της έκρυψαν τη δολοφονία του. Φοβήθηκαν το ξέσπασμα της “θεατρίνας” όπως χαρακτηριστικά την ονόμαζαν, υποτιμώντας την χαμηλή καταγωγή της.

 

 - Τι είναι αυτό που λειτουργεί τόσο καλά στη συνεργασία σας;

Αυτό που λειτουργεί καλά στη συνεργασία μας με το Γιάννη Μποσταντζόγλου είναι πως όσο κι αν τσακωνόμαστε, για τα πάντα, στο τέλος ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια με το χάλι μας.

 

 - Είστε μια γυναίκα που αρκετοί έχουν λατρέψει τη σπιρτάδα του μυαλού της. Τα λέτε έξω από τα δόντια... Πώς βλέπετε το θεατρικό τοπίο στην Ελλάδα σήμερα;

Για μένα η Τέχνη δημιουργείται πάνω σε λευκό χαρτί από τον καλλιτέχνη (συγγραφέα, ζωγράφο, μουσικό). Εννοώ πως αρκετά ξεκοκαλίσαμε την αθάνατη τέχνη των Αθανάτων. Ηρθε η ώρα να παράξουμε Τέχνη από την σκληρότητα ή την ελαφρότητα ή την χυδαιότητα ή την βιαιότητα ή την απελπισία που μας προσφέρει η εποχή μας. Πλούσια τα ελέη για να γράφουν και να αξιολογηθούν από τους επόμενους. Ας εξάγουμε Τέχνη. Υπάρχουν αξιολογότατοι καλλιτέχνες χωμένοι στη μοναξιά τους. Γιατί κανένας δεν τους ακούει. Βολεύονται κάνοντας κιτσάτα τα σπουδαία κείμενα των Αθανάτων. Ελεος. Ελεος. Ελεος. Η βλακεία ας περιοριστεί. Αναφέρομαι και στο χάλι της τηλεόρασης. Εκπομπές για τα σκουπίδια. Ξεφτίλα. Τι να μάθουν τα παιδιά; Αφήστε την Τέχνη να μιλήσει.

 

 - Εχετε δηλώσει σε μια παλαιότερη συνέντευξή σας πως: "το σεξ και ο έρωτας είναι υγεία". Τι πιστεύετε ότι είναι πιο σημαντικό για τη νεολαία σήμερα – συναισθηματική ή σεξουαλική ζωή;

Έχω πει πως μια κατάχρηση έχω κάνει στη ζωή μου. Έρωτες πολλούς. Σχολείο οι έρωτες. Παραμύθιασμα ή λιγότερο παραμύθιασμα -από τα παραμύθια μορφώνεσαι. Για την εποχή μας μόλις χτες κυκλοφόρησε το ραπ τραγούδι μου «Σεξ και χρήμα κινούν το νήμα της ζωής». Να το ακούσετε. Χωρίς συναίσθημα το σεξ είναι αγοραπωλησία. Μην παραδίδεστε για χάρη κανενός και για τίποτα.

 

 - Λίγα λόγια σοφίας για τη νέα γενιά. Ποιο είναι μεγαλύτερο προνόμιο κατά τη γνώμη σας; Το να παίζεις ή να γράφεις;

Το μεγάλο προνόμιο του καλλιτέχνη είναι να του δίνουν χώρο να εκφράζεται. Και η συγγραφή και η υποκριτική είναι σπουδαίες τέχνες. Αν δεν του δίνουν χώρο, γιατί το κύκλωμα είναι μπουρδέλο, πρέπει να επαναστατεί. Είτε γράφοντας είτε φτάνοντας στα ανάλογα υπουργεία. Τα λέω τώρα στην ηλικία που έφτασα. Οχι ότι τα έκανα πριν. Όμως εγώ θα είμαι στήριγμα στα νιάτα.

 

 - Πότε νιώσατε για πρώτη φορά αυτή την επιθυμία να γίνετε συγγραφέας; Τι ή ποιος σας επηρέασε;

Νομίζω πως ο συγγραφέας γεννιέται. Αν γυρίσω πίσω το χρόνο, θυμάμαι πως έλεγα παραμύθια στους φίλους μου από δέκα χρόνων και απορούσα μέσα μου πού τα έβρισκα. Λες και κάποιος μου τα υπαγόρευε. Τι άλλο να πω; Eβλεπα τις κουρτίνες να ανεμίζουν από τα αεράκι και έβγαζα ιστορία. Πίστευα για πολλά χρόνια βέβαια πως κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα.

 

 - Με ποιο θέμα καταπιάνεται το τελευταίο σας βιβλίο;

Το τελευταίο μου βιβλίο που κυκλοφορεί από τα “Ελληνικά Γράμματα” έχει τον τίτλο «Βίος βίας». Αυτό είναι το θέμα του. Τον βίο τον ξεχωρίζει από τη βία το μπαστουνάκι για να γίνει το όμικρον άλφα.

 

 - Σας εκπλήσσουν ποτέ τα δικά σας λόγια όταν διαβάζετε τα έργα σας;

Δεν ξαναδιαβάζω τα μυθιστορήματα μου. Πονάω. Στην παράσταση τώρα «Το Αγρίμι -Μαρίκα Κοτοπούλη» που ερμηνεύω για τέταρτη χρονιά, όσες φορές λέω τα λόγια που έγραψα δεν χορταίνω την αλήθεια με την οποία σκιαγραφούν την ανθρώπινη ύπαρξη.

 

 - Ποια είναι η αίσθηση που ελπίζετε να έχουν οι θεατές μετά το μονόλογο;

Έχω βιώσει πολύ έντονα την αίσθηση που αφήνει η παράσταση στο κοινό. Αυτή είναι η απόλυτη ικανοποίηση του καλλιτέχνη. Να βλέπει τα ξαναμμένα πρόσωπα να χειροκροτούν σαν να χειροκροτούν τον εαυτό τους. Σαν να έπαιξαν μαζί μου την παράσταση.

 

 - Πέρα από τη Μαρίκα Κοτοπούλη τι άλλο έχετε στα σκαριά; Υπάρχει κάτι για τη συνέχεια;

Φέτος το Δεκέμβρη ανεβαίνουν δύο έργα μου. Το «Ρίσκο» στο θέατρο «Olvio» σε σκηνοθεσία του Τάσου Σωτηράκη με τον Γιώργο Καφετζόπουλο και τη Νάντια Καφφετζή. Μαύρη αντισυστημική κωμωδία που σπάει κόκαλα. Επίσης το έργο «Μποστ και Φλοξ» σε περιοδεία. Ένα 'ποίημα' τύπου Χοντρός- Λιγνός, κάτι που λείπει από την εποχή μας. Η ποίηση ας είναι και μαύρη. Τώρα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Αγγελάκη» το παραμύθι μου «Το Ανθρωπάκι». Το παραμύθι του αιώνα. Θα ανέβει και στo θέατρο. Έχω ζητήσει στήριξη από το υπουργείο Πολιτισμού να γίνει animation. Μάθημα στα σχολεία και προώθηση στο Εξωτερικό. Εξαγωγή σας λέω. Ξυπνήστε. Ξυπνήστε. Η φύση διαμαρτύρεται με κάθε τρόπο. Δεν θέλουμε άλλο τρόμο. Χορτάσαμε. Δώστε μας πίσω τη Φύση. Αυτό είναι το αληθινό μου παραμύθι.

 

ΤΟ ΕΡΓΟ

Η Μαρίκα Κοτοπούλη, η μεγάλη ιέρεια του θεάτρου, η παθιασμένη, η ασυμβίβαστη, η ελεύθερη γυναίκα, το γεννημένο «αγοροκόριτσο», το ΑΓΡΙΜΙ, ανεβαίνει στη σκηνή και τα λέει όλα έξω από τα δόντια. Μιλάει για τον μεγάλο και παθιασμένο της έρωτα με το Ίωνα Δραγούμη, τις αδυναμίες της, τα πάθη της, αυτοσαρκάζεται, καταριέται, βρίζει, πάσχει.

Πιστός της συνεργάτης ο Μητσάκος, (Δημήτρης Μυράτ) που δεν την αφήνει από το μάτι του παρά τα δώδεκα, μόλις, χρόνια του. Η Μαρίκα μένει…. γυμνή μπροστά στον ταραχώδη, αταίριαστο, ερωτά της για τον αριστοκράτη Ίωνα Δραγούμη. Εξαρτημένη για χρόνια από εκείνον και τη μορφίνη, αφήνεται σε μια παραζάλη από όργια και ουσίες, για να σωθεί από μια κοινωνία που την αμφισβητεί, αλλά κυρίως για να δραπετεύσει από τον εαυτό της.

Το καλοκαίρι του 1920, σε ηλικία 33 χρόνων περιμένει για είκοσι τρεις μέρες στο καμαρίνι της τον Ίωνα Δραγούμη. Όταν αυτός δεν έρχεται τον ψάχνει στο κοινό, κρατάει κενή τη θέση του στο κέντρο της πλατείας, αλλά και τη διπλανή για το καπέλο του. Η άδεια θέση, για είκοσι τρεις ολόκληρες μέρες, την φτάνει στο σημείο να ξεπερνάει ακόμα περισσότερο τα όρια της. Παίζει τους ρόλους της με απίστευτη δύναμη, σαν θηρίο στο κλουβί που σπάει τις σιδεριές του κατεστημένου και ελευθερώνεται.Και όταν, σε μία παράσταση, διακρίνει ανάμεσα στους θεατές την Πηνελόπη Δέλτα, την αντίζηλη, αρπάζει την ευκαιρία να την αντιμετωπίσει όπως ανέκαθεν το λαχταρούσε η ψυχή της και την αναγκάζει να αποχωρήσει ντροπιασμένη από την αίθουσα.

Όταν έμαθε για το θάνατο του αγαπημένου της Ίωνα – 23 μέρες της το κρατούσαν κρυφό – γαντζωμένη στο σανίδι του θεάτρου ουρλιάζει «Μήτσο την αλήθεια, όταν παίζω στην Ορέστεια βγάζω τέτοιο σπαραγμό….;» Αυτή είναι η θεατρίνα.

Της απομένει ακόμα μια «παράσταση».Το Αγρίμι, η Μαρίκα Κοτοπούλη, αψηφά τα προσχήματα και μας …ανοίγει τα μάτια! Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία της στα άγνωστα μονοπάτια της ζωής…. Όμως, κάπου ανάμεσα στο κοινό, που δεν την αφήνει από τα μάτια του, βρίσκεται ένας άντρας για να ακουμπήσει πάνω του τη μοναξιά της. Ο Γιώργος Χέλμης, ο επίσημος εραστής όλων αυτών των χρόνων.   Τον προειδοποιεί πως καίει σαν φλόγα και ξεκαρδίζεται στα γέλια… Το γέλιο είναι ό,τι απόμεινε μέσα στις στάχτες!

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Δήμητρα Παπαδήμα, Σκηνοθεσία: Δήμητρα Παπαδήμα – Γιάννης Μποσταντζόγλου, Σκηνικά - Κοστούμια: Χριστίνα Οικονόμου, Μουσική επένδυση: Χρήστος Στεργίου, Φωτογράφος: Κωνσταντίνος Σκούρτης, Ερμηνεύει η Δήμητρα Παπαδήμα. Διάρκεια: 80 Λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 15 ευρώ, προπώληση: 12 ευρώ (viva.gr, βιβλιοπωλείο “Όλα Χαρτί”, ειδικές τιμές για γκρουπ).