Ο ίδιος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, ενώ μαζί του επί σκηνής, η Δένια Μιμερίνη.

Μετά από τις επιτυχημένες παραστάσεις στον Πειραιά, στο ιστορικό θέατρο “Αυλαία” και στο πλαίσιο περιοδείας σε επιλεγμένες πόλεις ανά την Ελλάδα,  έρχεται και στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα η βραβευμένη θεατρική παράσταση με το έργο του David Mamet, “Oleanna”. Το έργο συναρπάζει, προβληματίζει, υπενθυμίζει αξίες οι οποίες έχουν χαθεί ή έστω μειωθεί στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.

Με αφορμή την παρουσίαση της παράστασης στην Καλαμάτα ο Φίλιππος Σοφιανός μιλάει στην “Ε”.

Πότε και πως "μπήκε" η “Oleanna” στις καλλιτεχνικές σας αναζητήσεις;

Η “Oleanna” είναι από τα έργα που βρίσκονται στο συρτάρι μου εδώ και πολύ καιρό και που επρόκειτο να δουν το φως της σκηνής. Είναι έργα σπουδαίων συγγραφέων όπως ο S. Beckett, o Th. Wilder, o H.Pinter ο A. Miller...Ανάμεσα τους βρίσκεται και ο David Mamet ο οποίος γράφει ένα είδος θεάτρου, που το αποκαλώ "χρήσιμο θέατρο" και που έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση μαζί του.

Γιατί διατηρεί την επικαιρότητά του το έργο;

Το έργο έχει μια σατανική επικαιρότητα, από τη στιγμή που το κίνημα Me Too έχει ξεσπάσει και έχει θεριέψει τα τελευταία χρόνια. Η ματιά του Mamet είναι από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από αυτήν που έχουμε συνηθίσει να προσεγγίζουμε το ζήτημα σεξουαλική παρενόχληση.

Έχει ρίσκο να παρουσιάζεται ένα τέτοιο έργο (που αφορά ένα τόσο σοβαρό ζήτημα) τη στιγμή που έχει απασχολήσει τόσο πολύ την επικαιρότητα;

Καθόλου. Το αντίθετο θα έλεγα. Το έργο έρχεται να φωτίσει τις πτυχές εκείνες του προβληματισμού που αναπτύσσει το κίνημα Me Too, πτυχές σκοτεινές και δυσδιάκριτες για τον δημόσιο διάλογο γύρω από το θέμα. Εξού και η χρησιμότητα του έργου.

Έχετε κάνει προσαρμογή, ώστε η παράσταση να αφορά την ελληνική πραγματικότητα στην πανεπιστημιακή κοινότητα;

Καμία προσαρμογή. Τα σπουδαία έργα δεν επιδέχονται προσαρμογές. Μιλούν από μόνα τους. Και το γεγονός ότι η δράση τοποθετείται σε ένα πανεπιστήμιο κάπου στην Αμερική, ανάμεσα σε έναν καθηγητή και σε μια φοιτήτρια, δεν αποκλείει ότι ακριβώς οι ίδιες καταστάσεις μπορούν να συντρέξουν σε οποιαδήποτε γωνιά της γης.

Το έργο θα μπορούσε να έχει αναγωγή και πέραν του κύκλου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;

Και βέβαια. Δεν είναι μόνο ο χώρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πάσχει από παραβατικές συμπεριφορές. Είναι ολόκληρη κοινωνία. Φτάνει να υπάρχει εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος. Ως επί το πλείστον όταν υπάρχει αυτό το μοτίβο της σχέσης, τότε έχουμε καταχρηστικές συμπεριφορές. Μη ξεχνάμε ότι το κίνημα Me Too ξεκίνησε από καταγγελίες που έγιναν στον αθλητικό χώρο. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και στη δημόσια διοίκηση καθώς και στον ιδιωτικό τομέα.

Έχετε κάνει ήδη έναν ικανό κύκλο παραστάσεων, ώστε να έχετε εικόνα για το πώς το εκλαμβάνει το κοινό. Ποια είναι τα σχόλια που σας κάνουν μετά την παράσταση;

Μάλιστα. Εδώ είναι το καλύτερο. Ο ίδιος ο Mamet λέει ότι "σε όποιο συμπέρασμα και να καταλήξει ο θεατής μετά το τέλος της παράστασης, ένα είναι το σίγουρο: ότι κάνει λάθος". Οι θεατές μονίμως με ρωτάνε τίνος μέρος παίρνω στην παράσταση δηλαδή, με ποια πλευρά είμαι. Τους απαντώ ότι αυτό εναπόκειται σε εσάς να το αποφασίσετε. Και εδώ, έρχεται να ευδοκιμήσει ο όρος "χρήσιμο θέατρο".

Το θέατρο που υπηρετώ και που πιστεύω. Το θέατρο που αφήνει ανοιχτά ζητήματα εγείρει ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και προκαλεί συζητήσεις και αντίθετες απόψεις που μπορούν να λειτουργήσουν σαν μία δεξαμενή σκέψης για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.

Στην Καλαμάτα ξανά καλλιτεχνικά, μετά από αρκετό χρονικό διάστημα. Ποια είναι τα συναισθήματα που έχετε, περιμένοντας να συναντηθείτε ξανά με το κοινό της πόλης;

Κατά την περίοδο 2017-2018, όταν ο τότε δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας μου εμπιστεύτηκε την επαναλειτουργία του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, είχα την ευκαιρία να παραδώσω στο κοινό της Καλαμάτας δύο εξαιρετικές παραστάσεις: τον "Φιάκα” του Α. Μισιντζη και το "Τάβλι” του Καχαΐδη.

Ήταν από τις πιο δημιουργικές φάσεις της σταδιοδρομίας μου. Σήμερα κατά τι πιο ώριμος επανέρχομαι στην Καλαμάτα με την “Oleanna” μου με πολύ αγάπη και νοσταλγία για την πόλη που με γέννησε. Όπως αντιλαμβάνεστε έχει τεράστια σημασία το ραντεβού μας στις 5 και 6 Μαΐου στο αμφιθέατρο του εργατικού κέντρου της Καλαμάτας. Αυτή η επιστροφή με γεμίζει χαρά και ευθύνη.

Εκτός από το σανίδι, έχετε σε εξέλιξη και έναν τηλεοπτικό ρόλο, στο "κόκκινο ποτάμι" του Μανούσου Μανουσάκη. Πως είναι η τηλεοπτική "επιστροφή" σε μια τόσο μεγάλη παραγωγή;

Το "κόκκινο ποτάμι" κλείνει ένδοξα τον κύκλο των προβολών του. Ήταν τιμή για μένα και μεγάλη χαρά να ξανασυναντηθώ με τον Μανούσο Μανουσάκη σε μία τόσο μεγάλη παραγωγή. Είμαστε φίλοι με τον Μανούσο και έχω αξέχαστες συνεργασίες μαζί του στο παρελθόν, τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Είχαμε κάνει κάτι κάτι αξέχαστα επεισόδια στο "τμήμα ηθών". Αλλά εδώ μιλάμε για πολλά χρόνια πριν. Αντιλαμβάνεστε τη στιγμή της φετινής μας συνάντησης.

Σχεδιασμός για την επόμενη δουλειά (θεατρική, τηλεοπτική, κινηματογραφική) υπάρχει;

Κάτι ψιθυρίζεται για νέο κύκλο επεισοδίων του " Τμήματος Ηθών". Νομίζω - ελπίζω - πιστεύω ότι θα είμαι και γω εκεί.

————

Οι παραστάσεις θα δοθούν την Παρασκευή 5 Μαΐου στις 21.00 και το Σάββατο 6 Μαΐου στις 9 μ.μ., στο  αμφιθέατρο "Θεόδωρος Αγγελόπουλος" στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας.