Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Ιωάννης Πλεμμένος, Διδάκτορ του Πανεπιστήμιο του Gabrige, κύριος ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, καθηγητής και σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ο Αγγελος Λάππας, φιλόλογος, λογοτέχνης. Συντονίζει η Αντωνία Παυλάκου, φιλόλογος, λογοτέχνις και πρόεδρος της Ενωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων. Ποιήματα θα διαβάσει ο ηθοποιός Γεώργιος Τσαπόγας ενώ την εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά με πιάνο και τραγούδι η Τέτα Βασιλάκη.
Ο Αριστοτέλης Φράγκος με το ”γράψιμο” και ιδιαίτερα με το κρυφό του πάθος την ποίηση, ασχολείται από το 1982 όπου και εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει συνολικά 21 βιβλία εκ των οποίων, 15 ποιητικές συλλογές ενώ κατά την πανδημία προέκυψαν και οι μεταφράσεις. "Απλά έτυχε, μάλλον προέκυψε όχι από κάποια ιδιαίτερη επιλογή αλλά από την επιβαλλόμενη “κλεισούρα” κατά την περίοδο του κορωναϊού οπότε και για να μη πηγαίνει χαμένος ο χρόνος ασχολήθηκα με το θέμα εντελώς δοκιμαστικά", λέει στην "Ε".
Ο Μεσσήνιος λογοτέχνης κατά καιρούς, έχει λάβει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει βραβευτεί κατ’ επανάληψη. «Οτι η προσπάθειά μου ανταμείβεται με αναγνώριση και ηθική επιβράβευση, με οπλίζει με κουράγιο και θέληση ώστε να συνεχίσω να γράφω», ανέφερε απαντώντας σε σχετική ερώτηση της «Ε».
Συνέντευξη-παρουσίαση: Κωνσταντίνα Δρακουλάκου
- Θα ήθελα να ξεκινήσω ρωτώντας σας, γιατί γράφετε ποίηση;
Απλά για να περιγράψω τις εκρηκτικές εκείνες στιγμές όπου οι ποικίλες αντιπαραθέσεις της ζωής, άλλοτε λεηλατούν ανηλεώς τη νηνεμία της ψυχικής μου γαλήνης ή κομματιάζουν ασύδοτα τους ανυπεράσπιστους προβληματισμούς μου. Και άλλοτε πάλι, καθώς θωρακίζονται με τόλμη, σπάζουν τα σκοτάδια του φόβου, της αβεβαιότητας, του θυμού και παιχνιδίζουν ανέμελα με τα χρώματα της ελπίδας.
- Γράφετε και μυθιστορήματα; Εάν ναι, είναι διαφορετική η διαδικασία όταν αναπτύσσετε ένα κομμάτι μεγαλύτερου σχήματος σε σύγκριση με ένα μικρότερο; Τελικά, ποιος αποφασίζει ποια μορφή θα πάρει το κομμάτι; Εσείς ο συγγραφέας ή η ίδια η ιστορία;
Ναι, κατά καιρούς έχω γράψει και μυθιστορήματα και όπως είναι ευρύτερα γνωστό το καταγεγραμμένο περιεχόμενο μεταξύ μυθιστορήματος και ενός ποιήματος δεν συγκρίνεται, καθώς η ανάπτυξη της θεματογραφίας ενός μυθιστορήματος ξεπερνά συνήθως τις 50 σελίδες, ενώ κατά την ταπεινή άποψή μου, ένα ποίημα περιορίζεται μέχρι τους 50 στίχους, εκτός βέβαια ορισμένων εξαιρέσεων που αναιρούν τον υποτιθέμενο κανόνα, όταν π.χ. 1) το επικό ποίημα: “Ομήρου Ιλιάδα” έχει αναπτυχθεί σε 15.693 στίχους, 2) η “Οδύσσεια” σε 12.110 στίχους, 3) ο εθνικός ύμνος του ποιητή Διονύσιου Σολωμού σε 632 στίχους 4) το “Aξιον εστί” του Οδυσσέα Ελύτη σε 39 σελίδες, 5) “Ο αλαφροΐσκιωτος” του Aγγελου Σικελιανού σε 2.293 στίχους. Και φυσικά δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να υπάρχουν και άλλα μακροσκελή ποιήματα Ελλήνων ή ξένων ποιητών τα οποία δυστυχώς αδυνατώ αυτή τη στιγμή να θυμηθώ. Αν ως μορφή εννοείται τον τίτλο του μυθιστορήματος ή του ποιήματος, αυτό φυσικά το αποφασίζει ο συγγραφέας, καθότι, αυτός και μόνο αυτός, μπορεί με έναν εννοιολογικά ευφυή τίτλο να διαμηνύσει στον αναγνώστη σε τι αναφέρεται.
- Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε και πόσα βιβλία έχετε εκδώσει συνολικά μέχρι σήμερα;
Βασικά γράφω από μαθητής γυμνασίου, αλλά πάντα δίσταζα να δημοσιοποιήσω τα γραφόμενά μου και τα κοινοποιούσα μεταξύ των συμμαθητών μου. Η αρχή έγινε το 1982 όταν κατόπιν επίμονης καθοδήγησης ενός αείμνηστου φιλικού προσώπου, ποιητή και “μέντορά” μου, του Ιάσονα Ιωαννίδη, αποφάσισα σε ηλικία 36 να ασχοληθώ δειλά και με πάσα επιφύλαξη, με την ποίηση όπου και εξέδωσα την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τον “πεσιμιστικό” τίτλο όπως χαρακτηρίστηκε από γνωστούς και φίλους: “Νεκρός δρόμος”.
Τελικά, στο πέρασμα των χρόνων και μέχρι σήμερα, έχω εκδώσει διαδοχικά 15 ποιητικές συλλογές, 4 μυθιστορήματα, 1 πολιτικοκοινωνική σάτιρα και 1 ποιητική παρωδία.
Παράλληλα όμως και από χόμπι έχω μεταφράσει πρώτον, από τα γερμανικά στα ελληνικά 150 ποιήματα από τη συλλογή “Gelassen atmet der tag”, (Γκελάσεν άτμετ ντερ ταγκ), “Ήρεμα αναπνέει η μέρα” της γερμανοεβραίας ποιήτριας με το ψευδώνυμο, “Ρόζε Αυσλέντερ” κατά κόσμο “Rosalie Beatrice Scherzer (1901-1989),
Και η δεύτερη σε ελεύθερη μετάφραση αφορά το επικό ποίημα του (Του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, Φρανκφούρτη, 28 Αυγούστου 1749 – Βαϊμάρη, 22 Μαρτίου 1832), με τίτλο: "Χέρμαν και Δωροθέα" ("Herman und Dorothea"). Το ποίημα αποτελείται από εννέα άσματα σε εξασύλλαβο μέτρο και φέρουν τα ονόματα των αρχαίων ελληνικών μουσών.
- Πώς προέκυψε η μετάφραση και ποια είναι τα είδη των κειμένων που προτιμάτε να μεταφράζετε;
Η μετάφραση απλά έτυχε, μάλλον προέκυψε όχι από κάποια ιδιαίτερη επιλογή αλλά από την επιβαλλόμενη “κλεισούρα” την περίοδο του κορωναϊού οπότε και για να μη πηγαίνει χαμένος ο χρόνος ασχολήθηκα με το θέμα εντελώς δοκιμαστικά.
- Μετά από αυτή την εμπειρία τι σημαίνει για εσάς "μεταφράζω";
Μου γεμίζει με ευχαρίστηση τις κενές ώρες ενώ παράλληλα μου “φρεσκάρει” την επαφή με τη γλώσσα που είχα κάποτε διδαχτεί.
- Ποιο ήταν το έναυσμα της συγγραφής της τελευταίας σας συλλογής με τίτλο "Τυφλός καθρέφτης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Τάδε Εφη";
Θα επαναλάβω αυτό που ήδη έχω αναφέρει, ότι δηλαδή δεν παύουν να με επηρεάζουν συναισθηματικά, οι εκρηκτικές εκείνες και ωστόσο ποικίλες αντιπαραθέσεις ή αντιξοότητες της ζωής οι οποίες άλλοτε λεηλατούν ανηλεώς τη νηνεμία της ψυχικής μου γαλήνης ή κομματιάζουν ασύδοτα τους ανυπεράσπιστους προβληματισμούς μου. Και άλλοτε πάλι, καθώς θωρακίζονται με τόλμη, σπάζουν τα σκοτάδια του φόβου, της αβεβαιότητας, του θυμού και παιχνιδίζουν ανέμελα με τα χρώματα της ελπίδας.
- Είμαστε μια χώρα που έχει γεννήσει μεγάλους ποιητές. Σήμερα εκλείπει όμως η ανάγνωση ποιητικών συλλογών, παρά την πληθώρα αυτών. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Παρότι η χώρα μας έχει γεννήσει μεγάλους και σπουδαίους ποιητές και θεωρούμε “τιμή και καμάρι μας” τα βραβεία ΝΟΜΠΕΛ του Γ. Σεφέρη και του Ο. Ελύτη, και ενώ οι εκδοτικοί οίκοι κυκλοφορούν μια πληθώρα ποιητικών συλλογών, αυτό σαν γεγονός δεν μπορεί να εξηγήσει το “γιατί” ο κόσμος δεν διαβάζει. Και επειδή κι εγώ επιφυλάσσομαι να δώσω μια κάποια απάντηση που να δικαιολογεί την αρνητική τάση, θα αρκεστώ να συνταιριάξω τη γνώμη μου με όλους εκείνους που δεν ξέρουν και απορούν: “αν γέννησε πρώτα η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα”.
- Κατά καιρούς, έχετε λάβει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχετε βραβευτεί κατ' επανάληψη. Ποιο ρόλο παίζουν τα βραβεία στη λογοτεχνική σας ζωή;
Οτι η προσπάθειά μου δεν είναι μάταιη και καθώς ανταμείβεται με αναγνώριση και ηθική επιβράβευση, με οπλίζει με κουράγιο και θέληση ώστε να συνεχίσω να γράφω, όσο μου επιτρέψει η “διάρκεια” της ζωής.
Ο Αριστοτέλης Φράγκος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1946. Σπούδασε στη Γερμανία σε εξειδικευμένα σχολεία ως διοικητικός τραπεζικός υπάλληλος, όπου και εργάσθηκε για περίπου έντεκα χρόνια στο Γερμανικό Τραπεζικό Όμιλο “KREISSPARKASSE”.
Από το 1977 κατοικεί μόνιμα στην Καλαμάτα. Είναι έγγαμος με τη Βασιλική το γένος Αντωνέα και έχουν μια κόρη, την Ηλιάνα Φράγκου.
Με το ”γράψιμο” και ιδιαίτερα με το κρυφό του πάθος την ποίηση, ασχολείται από το 1982 όπου και εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή.
Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει συνολικά (21) βιβλία εκ των οποίων, (15) ποιητικές συλλογές τις ακόλουθες: "ΝΕΚΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ" το 1982. "ΑΝΘΟΥΠΟΛΗ" το 1983. "ΧΗΜΕΙΑ ΥΠΝΟΥ" το 1992. "ΤΟΥ ΜΑΗ ΜΕΛΩΔΙΑ" το 1996. "ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΨΙΘΥΡΟΙ" το 1999. "ΠΟΛΥΜΝΙΑ" το 2004.. "ΚΥΚΛΟΣ ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΥ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ" το 2010, εκδόσεις “Έλυτρον”. "ΑΛΑΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ – ΒΟΥΒΕΣ ΝΟΤΕΣ" το 2012. "ΝΕΡΟ και ΧΩΜΑ" το 2014. Την ενότητα σε 1034 στίχους, ''ΩΔΗ… ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ'' (1967 – 1977 μ.Χ.) το 2015. ''Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ'' το 2017. ''ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑ” το 2019, εκδόσεις “Δρόμων”. “Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ” το 2021, εκδόσεις: “24 γράμματα”. Το 2022 εξέδωσε μια αφιερωματική ποιητική συλλογή για τη γέννηση και τη βάφτιση του εγγονού του Αλέξανδρου με τίτλο: “ΤΟ ΒΑΦΤΙΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ”, το 2022, εκδόσεις “24 Γράμματα”. “ΖΑΒΑΡΑ-ΚΑΤΡΑ-ΝΕΜΙΑ”, το 2023, εκδόσεις “ΤΑΔΕ ΕΦΗ”. “ΤΥΦΛΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ”, το 2023, εκδόσεις “ΤΑΔΕ ΕΦΗ”. Ενώ παράλληλα εξέδωσε (4) μυθιστορήματα: "ΧΑΡΤΙΝΟΙ ΘΕΟΙ" το 2004. "ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΒΡΟΧΗΣ" το 2008, εκδόσεις “Έλυτρον”. "ΈΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ", το 2016 εκδόσεις “Ενάλιος Ωκεανός”). “ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ” το 2020, εκδόσεις: “24γράμματα” και επίσης εξέδωσε (2) σάτιρες: το 2015 εξέδωσε την πολιτικοκοινωνική σάτιρα με τίτλο "ΕΛΜΠΙΝΤΟΡ" (η νεότερη διαθήκη της Ελλάδας) και το 2023 την ποιητική παρωδία “ΖΑΒΑΡΑ-ΚΑΤΡΑ-ΝΕΜΙΑ”. .
Κατά καιρούς, έχει λάβει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει βραβευτεί με αρκετά Α' βραβεία, μετάλλια και διακρίσεις.
Ωστόσο, ως οι πιο σημαντικές βραβεύσεις του θεωρούνται οι ακόλουθες .
- Το 2005 μέσω της Δ.Ε.Ε.Λ. (Διεθνής Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών) έλαβε μέρος στη "Λογοτεχνική Ολυμπιάδα 2005" που διενεργήθηκε στην Κίνα από την: "THE INTERNATIONAL POETRY TRANSLATION AND RESEARCH CENTRE" τιμήθηκε με τον τίτλο του "Dr. Of Literature", καθώς και με τη διάκριση του καλλίτερου ποιητή για το 2005.
- Στο λογοτεχνικό συμπόσιο-διαγωνισμό ποίησης, που διενεργήθηκε στο Γαλάτσι της Ρουμανίας, από 1-3.6.2007 βραβεύτηκε με Α΄ Βραβείο και μετάλλιο.
- Στις 14.12.2013, βραβεύτηκε στην Κορέα, από την Παγκόσμια Ακαδημία της Σεούλ, με τιμητικό δίπλωμα για την προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία.
- Στις 26.01.2014, βραβεύτηκε από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, με το βραβείο "Μάρκος Αυγέρης", για την ποιητική του συλλογή "Άλαλες λέξεις - Βουβές νότες".
Στις 22.11.2014, βραβεύτηκε στον 5ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που είχε προκηρύξει ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ), με Α' Βραβείο για το ποίημά του: "Της ορφανευμένης βασιλεύουσας πόλης των πόλεων"
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Κινέζικα, Αλβανικά και Ρουμάνικα.
Δραστηριότητες:
Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Είναι μέλος του Δ.Σ. της Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας.
Διετέλεσε πρόεδρος της ''Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων'' από το 2012-2016
και ως αντ/δρος για την περίοδο 2016-2018 και 2018-2020.
Και ως μια περαιτέρω δραστηριότητα θα μπορούσε να θεωρηθεί, η πρώτη του μεταφραστική δουλειά. Συγκεκριμένα μετέφρασε από τα γερμανικά στα ελληνικά (150) ποιήματα, από την ποιητική συλλογή: “GELASSEN ATMET DER TAG”, (Γκελάσεν άτμετ ντερ ταγκ), “Ήρεμα αναπνέει η μέρα” της γερμανοεβραίας ποιήτριας “Rosalie Beatrice Scherzer” (1901-1988), κατά κόσμον ''Ρόζε Αυσλέντερ''.
Και η δεύτερη μετάφραση αφορά το επικό ποίημα του (Του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, Φρανκφούρτη, 28 Αυγούστου 1749 – Βαϊμάρη, 22 Μαρτίου 1832), με τίτλο: ΧΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΔΩΡΟΘΕΑ (HERMAN UND DOROTHEA).
Το ποίημα αποτελείται από εννέα άσματα σε εξασύλλαβο μέτρο που φέρουν τα ονόματα των αρχαίων ελληνικών Μουσών. Γράφτηκε μεταξύ 11 Σεπτεμβρίου 1796 και 8 Ιουνίου 1797 και τυπώθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1797. αίων ελληνικών Μουσών.
Έχει πολλάκις αρθρογραφήσει στον τοπικό τύπο για κοινωνικά θέματα.
Και επίσης έχει ολοκληρώσει, σε βαθμό έκδοσης την 3η κατά σειρά σάτιρα με τίτλο: “HAND MADE IN ΕΛΛΑΔΙΑΡ” (Τα μυθοπλαστικά παρατράγουδα θεών ημίθεων-ηρώων και οι τσαχπινιές του Μητσάρα delicatessen).
