- Τι εισπράττετε από αυτήν την τόσο έντονη παράσταση;

"Εισπράττω αυτό που μας μεταφέρουν οι ίδιοι οι θεατές, που δηλώνουν σκέψη και εσωτερική αναζήτηση απ’ αυτήν την παράσταση. Ο Σταύρος Τσακίρης έκανε μια παράσταση, εκμεταλλευόμενος απόλυτα το θεατρικό χώρο που διαθέτει, το "Τζένη Καρέζη", δίνοντας μια κίνηση. Η δίκη η οποία σε πρώτη σκέψη έχει (λόγω της θέσης που κατέχουν όσοι παρευρίσκονται σε μια δίκη) κάποια συγκεκριμένα στατικά στοιχεία, τα οποία ο σκηνοθέτης μας τα συνέθλιψε και έδωσε μια σπάνια κίνηση. Αυτό εμένα με μάγεψε από τις πρόβες και όπως φαίνεται και στις παραστάσεις πια, το θεατρικό μας κάδρο έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον".

- Πόσο επίκαιρη είναι μια δίκη ναζιστών που έδρασαν μερικές δεκαετίες πριν;

"Θεματολογικά η επιλογή ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί δυστυχώς είναι τόσο επίκαιρος ο φασισμός. Ξέρετε, το θέατρο δεν μπορεί να μείνει μακριά απ’ ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία. Το θέατρο είναι λόγος και για να υπάρχει λόγος πρέπει να υπάρχει σκέψη και μέρος της σκέψης είναι η μνήμη. Και στην παράσταση έχουμε ακριβώς να κάνουμε με μνήμες και μάλιστα μνήμες γεγονότων όπου ο άνθρωπος επετέθη στον άνθρωπο με τον πιο σκληρό τρόπο, με τα πιο εγκληματικά ένστικτα που διακατέχουν τον φασισμό".

- Η παράσταση κλείνει με τον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο που τονίζει ότι "ο φασισμός μόνο ως καπιταλισμός πρέπει να πολεμηθεί". Είστε σύμφωνος;

"Απόλυτα, γιατί μόνο μ' αυτό το σκεπτικό μπορούμε να βρούμε γιατί συνέβησαν αυτά τότε και όχι μόνο αυτά, γιατί πάνε να αναβιώσουν και σήμερα αυτές τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο φασισμός. Ολα γίνονται για συγκεκριμένους λόγους. Κάποιοι επωφελούνται και το εκτρέφουν αυτό το μόρφωμα. Δεν γίνεται τίποτα τυχαία στον καπιταλισμό".

 - Είχα διαβάσει σε μια συνέντευξή σας να δηλώνετε ότι "ο καπιταλισμός είναι άρρωστος". Γιατί αργεί να πεθάνει όμως;

"Θέλει την ανάλογη μεταχείριση για να πεθάνει. Πρέπει όλοι μας να είμαστε μάχιμοι και να τον πολεμάμε καθημερινά. Ενας διαρκής αγώνας είναι ολόκληρη η ζωή μας άλλωστε ενάντια σε κάποια άσχημα και ταυτόχρονα αγώνας για να κρατήσουμε τα όμορφα που μας συμβαίνουν. Ο καπιταλισμός επιβάλλει και ο φασισμός είναι γέννημά του, είναι το μαστίγιό του, επομένως πρέπει να αντισταθούμε".

- Η κοινωνία πάντως, μάλλον αντιδρά χλιαρά.

"Γι' αυτό και πρέπει να μας απασχολήσει πολύ σοβαρά αυτό. Αυτό που κάνουμε εμείς μέσα από το θέατρο είναι να σηματοδοτούμε τον κίνδυνο, να φωνάζουμε ότι πρέπει να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε ουσιαστικά και όχι χλιαρά, γιατί αν αφεθούμε θα έρθουν τα χειρότερα. Κι αυτά τα χειρότερα τα δείχνουμε μέσα από την παράστασή μας. Γιατί το θέατρο είναι επικοινωνία, είναι και πολιτική! Σέβεται τον άνθρωπο, καλλιεργεί την ψυχή του και εξυψώνει τα ανθρώπινα συναισθήματά του. Ο φασισμός απ’ την άλλη είναι ενάντια σ’ αυτήν την επικοινωνία, καλλιεργεί τα πιο άγρια ένστικτά του, εγκληματεί πάνω στον άνθρωπο, σκοτώνει τον άνθρωπο, του δείχνει τι κακό μπορεί να προκαλέσει στον ίδιο τον άνθρωπο. Η κοινωνία πρέπει να καταλάβει ότι απ’ όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας ο μόνος που ωφελείται είναι ο καπιταλισμός. Γι’ αυτό και πρέπει να δούμε και λίγο πίσω, γιατί τα γραφεία των χρυσαυγιτών δεν ξεφύτρωσαν μέσα σε μια νύχτα. Δεν γέμισαν οι γειτονιές από στολές, όπλα και ασκήσεις στρατιωτικού χαρακτήρα ξαφνικά. Κάποιος τα προετοίμασε πολύ καλά, κάποιος τα πριμοδοτεί και δεν είναι άλλος από τον καπιταλισμό".

 - Εχετε ενεργή πολιτική δράση, είχατε θέσει και υποψηφιότητα με το ΚΚΕ. Τι σας οδήγησε εκεί;

"Η ταξική συνείδηση. Ξεκίνησα να εργάζομαι από πολύ μικρός και να δίνω τον αγώνα μου για επιβίωση, ενώ και μέσα από το θέατρο συνειδητοποίησα κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή, με την καθημερινότητα και τα έβαλα σε μια τάξη. Οπότε και κυριολεκτικά και μεταφορικά είναι… ταξικό το θέμα".

- Σας απασχολεί η ένωση της Αριστεράς;

"Φυσικά και με απασχολεί, αλλά από κει και μετά μπαίνει το θέμα για ποια Αριστερά μιλάμε. Γιατί πολλοί αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί αλλά η σκέψη τους είναι ακριβώς στην αντίπερα όχθη και οι πρακτικές τους εξυπηρετούν μια άλλη κατάσταση. Μια αριστερή σκέψη δεν αρκεί, πρέπει να αποδεικνύεις ότι είσαι αριστερός καθημερινά με τις πράξεις σου. Αυτό που δεχόμαστε σήμερα ως κοινωνία, είναι η σκληρότητα και η επιβολή μέτρων που από τη μεριά τους δεν έχει σταματημό, κι αυτό φαίνεται καθημερινά. Αρα το φρένο πρέπει να μπει από εμάς και για να μπει πρέπει να συνειδητοποιήσει μέσα του ο καθένας μας ότι μπορεί να αντισταθεί σ’ αυτά που του επιβάλλουν. Αυτό είναι άλλωστε και η αριστερή σκέψη. Εμείς που υφιστάμεθα αυτήν την σκληρότητα πρέπει να την σταματήσουμε. Ξέρετε, εγώ πιστεύω ότι δεν έχει αρχίσει ακόμα η επίθεση στα δικαιώματα των ανθρώπων… έχει ακόμα πολλή συνέχεια".

- Πέρα από το θέατρο θα σας δούμε σε νέα τηλεοπτική σειρά;

"Ναι, μια νέα σειρά για το Mega που θα αρχίσει να προβάλεται από το Νοέμβριο. Λέγεται "Το σπίτι της Εμμας" και η Εμμα είναι μια… σκυλίτσα, η οποία όμως παρατηρεί και σχολιάζει τα πάντα! Είναι μια έξυπνη κωμωδία, που νομίζω ότι θα την χαρούν οι θεατές".

Ταυτότητα της παράστασης:

Απόδοση, δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Σταύρος Τσακίρης, δραματολόγος: Δήμητρα Πετροπούλου, σκηνικά - κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου, βίντεο: Νάντια Σκούρτη, φωτισμοί: Θανάσης Σταυρόπουλος.

Παίζουν: Κώστας Καζάκος, Παύλος Ορκόπουλος, Τζένη Κόλλια, Θόδωρος Γράμψας, Γιάννης Γούνας, Μαρία Τζάνη, Εύα Κοταμανίδου, Δημήτρης Καλατζής, Σπύρος Τσεκούρας, Κωνσταντίνος Καζάκος, Κώστας Μπάρας, Ευθύμης Ξυπολυτάς.

Στο τέλος κάθε παράστασης εμφανίζεται ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, που κάνει «σύνδεση» των γεγονότων που αναφέρονται στο έργο με το σήμερα.

Παραστάσεις: Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, στις 21:00. Κάθε Σάββατο απογευματινή στις 18:00. Κάθε Κυριακή στις 20:00.

Θέατρο "Τζένη Καρέζη":  Ακαδημίας 3, τηλ. 210 3636144, 210 3625520.