- Πώς προέκυψε η απόφαση να ενταχθείς σε ένα πολιτικό σχήμα;

«Απρόσμενα. Το απέφευγα για χρόνια. Αλλωστε είμαι ερωτευμένος με την τέχνη μου και δε με εξέφραζε κανένα από τα κόμματα της Βουλής. Οταν ο Σταύρος μου είπε την ιδέα του για το "Ποτάμι", ήταν μια αξιοθαύμαστη έκπληξη. Οταν με κάλεσε να συνδράμω, κυρίως για το θέμα του πολιτισμού, το οποίο γνωρίζω καλά, δέχτηκα, εμπιστευόμενος την ακεραιότητά του και το γεγονός ότι ήθελα και εγώ καιρό τώρα, να γίνει κάτι για να "σπάσει" ο κομματισμός που έχει κυριεύσει την κοινωνία μας. Και μέτρησε και το γεγονός βέβαια, ότι "Το Ποτάμι" δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που λειτουργούν μέχρι τώρα τα ελληνικά κόμματα».

- Επέλεξες "Το Ποτάμι" με το κριτήριο της συνεργασίας σου (στο protagon) με τον Σταύρο Θεοδωράκη;

«Ε, όχι δα. Το protagon δεν είναι όργανο του "Ποταμιού". Ούτε οι αρθρογράφοι του στελέχη. Εξ άλλου μη φανταστείτε ότι τους ξέρω όλους εκεί προσωπικά ή ότι κάνουμε παρέα κ.λπ. Ούτε με το Σταύρο είμαστε κολλητοί. Και αυτό είναι άλλο ένα ακόμα στοιχείο που εκτίμησα στην επιλογή του».

- Τελικά τι είναι "Το Ποτάμι"; Είναι "το άλλο" ΠΑΣΟΚ; Είναι αυτό που θα "σπάσει" τη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ; Ενα κατασκεύασμα μιντιακό; (Είναι μερικά από τα σχόλια που διατυπώθηκαν με την εμφάνισή του).

«Τίποτα από όλα αυτά. Το ΠAΣOK εξακολουθεί να υπάρχει, ντυμένο "Ελιά". Από την άλλη, λέτε να ξεσηκωνόμασταν ένα σωρό επαγγελματίες, να παρατούσαμε τις δουλειές και τη ζωή μας, αντιμετωπίζοντας όλη αυτή τη χλεύη που συνοδεύει όποιον εκδηλώσει την παραμικρή επιθυμία να μπει στην πολιτική, μόνο και μόνο για να χτυπήσουμε το ΣΥΡΙΖΑ; Και τι θα πει μιντιακό κατασκεύασμα; Κάποιοι στο "Ποτάμι" έχουμε δημόσια παρουσία λόγω εργασίας σε αυτά, αλλά δεν είμαστε όλοι δημόσια πρόσωπα. Ούτε σελέμπριτις έχουμε, ούτε μαϊντανούς της δημοσιότητας, ούτε παροπλισμένους από άλλα επαγγέλματα, ούτε -ευτυχώς- πολιτικά ορφανά από άλλες παρατάξεις. Και βεβαίως δεν υπάρχουν από πίσω μας ούτε κανάλια, ούτε εφημερίδες, ούτε τίποτα. Βουτάμε στο βούρκο της ελληνικής πολιτικής μόνοι μας. "Το Ποτάμι" είναι ένας νέος τρόπος να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματα, έξω από κομματικούς στιγματισμούς και προκαταλήψεις. Μια κίνηση επαγγελματιών που θέλει να ενθαρρύνει και άλλους άξιους να μπουν ενεργά στην πολιτική, πέρα από ιδεοληψίες και χρωματικές ταμπέλες».

- Στο "Ποτάμι" συμμετέχετε αρκετοί αναγνωρίσιμοι. Αυτό θα παίξει ρόλο στην αύξηση του ποσοστού σας;

«Οχι απαραίτητα. Ο κόσμος δε σε ψηφίζει για την ωραία σου μούρη. Στο χείλος του γκρεμού, όπως βρισκόμαστε, θα ψηφίζουμε "δημοφιλείς" και "διάσημους";  Οι μάσκες έχουν πέσει προ πολλού και όλοι είναι γνωστό τι καπνό φουμέρνουμε χρόνια τώρα. Κυρίως με τα έργα μας. Εμείς συζητάμε με συγκεκριμένες προτάσεις για πραγματικές λύσεις. Ούτε παρελθόν πουλάμε, ούτε πατριωτιλίκια, ούτε θρησκευτικές ευλάβειες και αόριστα συνθήματα. Λύσεις, εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές. Αυτό είναι το διακύβευμα».

- Τέχνη και πολιτική: Συναντώνται; Είναι "αντίθετα"; Είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο;

«Η τέχνη είναι ένα ξεχωριστό βασίλειο. Οφείλει να είναι και πολιτική, αφουγκραζόμενη την κοινωνία που τη γεννά και εκφράζοντάς τη. Το ίδιο πρέπει επιτέλους να κάνει και η πολιτική. Να πάψει να είναι ένα νταραβέρι κονόμας και κουκουλώματος των προβλημάτων. Αλλά να στρωθεί να λύσει τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα για να πάει η χώρα προς το μέλλον που της αξίζει». 

- Επαγγελματικά τι κάνεις αυτή την περίοδο και τι ετοιμάζεις για το καλοκαίρι;

«Τελειώνω ένα πολύ φορτωμένο χειμώνα. Παίζω ακόμα στην παράσταση "Λα Νόννα", στο θεάτρο Ακάδημος μέχρι τις 13 Απριλίου. Παίζεται ακόμη στο θέατρο Αλεξάνδρεια, στην πλατεία Αμερικής, η σκηνοθεσία μου στο έργο του Δ. Κεχαΐδη "η Βέρα", τελειώνω γυρίσματα για τη σειρά "Το σπίτι της Εμμας" και τελείωσα προ ημερών μία συμμετοχή στη νέα ταινία της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, "Chevalier".

Το καλοκαίρι θα ξεκουραστώ θεατρικά, για να γράψω ένα θεατρικό έργο και ένα μυθιστόρημα που έχω στο μυαλό μου καιρό και πρέπει να τα βγάλω από κει μέσα».