Το βιβλίο έχει μορφή παραμυθιού, αλλά απευθύνεται σε ενήλικες -όχι μόνο σε γονείς, αλλά σε όλους όσους υπήρξαν παιδιά. «Μέσα από την ιστορία, θα ανακαλέσουν και θα θεραπεύσουν το μικρό τραυματισμένο παιδί που κρύβουν βαθιά μέσα τους», εξηγεί η ίδια. Σκοπός του πρωτότυπου παραμυθιού για ενήλικες είναι να αφυπνίσει, όχι να δημιουργήσει τύψεις στους γονείς και φροντιστές παιδιών, ώστε όποιοι ασκούν λεκτική ή σωματική βία στα παιδιά, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, να το κατανοήσουν άμεσα και να σταματήσουν.

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

Από τα logistics και τη λογιστική κάνατε μια μεγάλη στροφή προς τη δημοσιογραφία, τη συγγραφή και το coaching. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αφήσετε πίσω την «ασφαλή» πορεία και να ακολουθήσετε το κάλεσμα της καρδιάς σας;

Αυτό που με έκανε να αφήσω πίσω τα οικονομικά ήταν το γεγονός ότι η δουλειά μου δεν με έκανε καθόλου ευτυχισμένη. Οσο πέρναγαν τα χρόνια ολοένα και μου επηρέαζε τη διάθεση και το τελευταίο διάστημα είχα φτάσει σε τέλμα, σηκωνόμουν κάθε πρωί κλαίγοντας για να εργαστώ. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ζήσω όλη τη ζωή μου με μια δουλειά που με έκανε δυστυχισμένη. Γι’ αυτό ξεκίνησα να σπουδάζω και να εκπαιδεύομαι σε ό,τι με γέμιζε χαρά και αισιοδοξία. Μπορώ πλέον να πω, αισίως στα 45 μου χρόνια, ότι καταπιάνομαι μόνο με ό,τι με ικανοποιεί και γι’ αυτό νιώθω ότι δε δουλεύω, αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα για μένα και νιώθω πολύ ικανοποιημένη και περήφανη για τον εαυτό μου που το κατάφερα.

Η δημιουργία του www.workingmoms.gr ήταν σταθμός. Θυμάστε ποια ήταν η πρώτη σας ανάρτηση και πώς ένιωσε η «μαμά – συγγραφέας» που μοιράστηκε την εμπειρία της δημόσια;

Πραγματικά η δημιουργία του www.workingmoms.gr τον Ιανουάριο του 2013 ήταν σταθμός για τη ζωή μου και την επαγγελματική μου πορεία. Ήταν η αφορμή να αλλάξει 360 μοίρες η ζωή μου και να μπω σε ένα μονοπάτι που δεν μπορούσαν καν να ονειρευτώ. Δε θυμάμαι την πρώτη μου ανάρτηση, γιατί έχουν περάσει κοντά 13 χρόνια από τότε, ωστόσο έχω έντονα στην καρδιά και το μυαλό μου τα συναισθήματα που βίωνα κάθε φορά που μοιραζόμουν μια προσωπική και βιωματική εμπειρία με το κοινό μου, αλλά και τα χιλιάδες μηνύματα που λάμβανα για το πόσο τους βοηθάω, τους εμπνέω και πόσο παρηγοριά ένιωθαν άνθρωποι που βίωναν αντίστοιχες καταστάσεις με τις δικές μου. Συχνά μου δήλωναν τον θαυμασμό τους, ότι ήμουν η φωνή τους σε όσα ένιωθαν και οι ίδιοι αλλά δεν είχαν βρει ποτέ το θάρρος να τα εξωτερικεύσουν, και μέσα από τα κείμενα μου ταυτιζόντουσαν και ταυτόχρονα λυτρωνόντουσαν.

Το νέο σας βιβλίο «Μαμά, θέλω κάτι να σου πω», το χαρακτηρίζετε «παραμύθι για ενήλικες». Τι σημαίνει για εσάς αυτός ο όρος;

Εχει μορφή παραμυθιού, ωστόσο απευθύνετε σε ενήλικες. Η μικρή Εφη αφηγείται στη μαμά της, σε ώριμο λόγο - γιατί το βιβλίο απευθύνεται σε ενήλικες - πώς νιώθει όταν την κακοποιούν λεκτικά και σωματικά. Η συγγραφή του έγινε σε αυτή τη μορφή, γιατί ήθελα να μεταφέρω όσο πιο παραστατικά και διαδραστικά γίνεται τα συναισθήματα που βιώνει ένα παιδί όταν το κακοποιούνε οι γονείς ή οι φροντιστές τους. Το «Μαμά, θέλω κάτι να σου πω» δεν απευθύνεται μόνο σε γονείς, αλλά σε όλους τους ανθρώπους που υπήρξαν παιδιά, γιατί μέσω της ιστορίας θα ανακαλέσουν και θα θεραπεύσουν το μικρό τραυματισμένο παιδί, που κρύβουν βαθιά μέσα τους. 

Γράφετε μέσα από τα μάτια της μικρής Εφης. Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες μνήμες να ξαναζωντανέψετε στο χαρτί;

Ολο το δικό μου μέρος του βιβλίου ήταν πολύ δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα λυτρωτικό. Οι πιο δύσκολες μνήμες αφορούσαν το κομμάτι της λεκτικής βίας, διότι εγώ σαν παιδί βίωσα ψυχολογική και λεκτική κακοποίηση, όχι σωματική. Βίωσα απόρριψη, αμφισβήτηση, αποθάρρυνση και κριτική. Παρ’ όλο που πόνεσα πολύ να τα καταγράψω, με έναν μαγικό τρόπο βγήκαν από μέσα μου και ήρθε η λύτρωση. 

Το βιβλίο έκανε διπλό καλό, ανακούφισε εμένα και βοηθάει τον κόσμο που θα το διαβάσει να κατανοήσει πόσο κακό κάνει η κακοποίηση κάθε μορφής, στην παιδική ηλικία και μετέπειτα στην ενήλικη ζωή.

Λέτε συχνά ότι η λεκτική βία είναι «αόρατη» αλλά πληγώνει. Πιστεύετε ότι οι Ελληνες γονείς έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν το βάρος της;

Θεωρώ ότι όλο και περισσότεροι Ελληνες γονείς συνειδητοποιούν το βάρος της ψυχολογικής και λεκτικής βίας, γιατί θεωρώ ότι οι πιο πολλοί την ασκούν άθελα τους, λόγω ότι μεγάλωσαν και αυτοί αντίστοιχα με τον ίδιο κακοποιητικό τρόπο από τους δικούς τους γονείς και όσοι δεν είναι «δουλεμέμενοι» και δεν έχουν θεραπευτεί, τη μεταφέρουν στις επόμενες γενιές. Η συνειδητοποίηση έχει έρθει από την άπλετη πληροφόρηση από ειδικούς ψυχικής υγείας μέσω των social media, του internet, σεμιναρίων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Ζούμε σε μια εποχή που μας προσφέρεται γενναιόδωρα κάθε μορφή γνώσης, αρκεί να είμαστε σε θέση να την αξιοποιήσουμε με τον κατάλληλο τρόπο.

Τι θα λέγατε σε έναν γονιό που, διαβάζοντας το βιβλίο σας, συνειδητοποιεί ότι ίσως έχει φερθεί άδικα ή σκληρά στο παιδί του;

Θα του έλεγα να μην είναι αυστηρός με τον εαυτό του, γονείς δε γεννιόμαστε, γινόμαστε κάθε μέρα μαζί με τα παιδιά μας, τα οποία είναι οι καλύτεροι «δάσκαλοι». Να μην είναι αυστηρός με τον εαυτό του και ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, τώρα αρχίζει με τη συνειδητοποίηση και την απόλυτη επίγνωση της κατάστασης. Το βιβλίο δε δημιουργήθηκε για να δημιουργήσει τύψεις, αλλά για να αφυπνίσει τους γονείς και φροντιστές παιδιών, αν διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους κακοποιητικά, να το αναγνωρίσουν, να το κατανοήσουν και να το σταματήσουν άμεσα. Ηρθε πλέον η εποχή που οφείλουμε να σπάσουμε τον κύκλο της Βίας και να δημιουργήσουμε ένα πιο ψυχικά υγιές μέλλον για τα παιδιά μας.

Υπάρχει κάποιο πρακτικό «πρώτο βήμα» που θα προτείνατε για να σπάσει ο κύκλος της λεκτικής ή σωματικής βίας μέσα σε μια οικογένεια;

Το πρώτο πρακτικό βήμα είναι η απόλυτη συνειδητοποίηση και επίγνωση της κατάστασης, εν συνεχεία να προβεί σε θεραπεία όλη η οικογένεια με όποια προσέγγιση της ταιριάζει (ψυχοθεραπεία, ψυχανάλυση, coaching, ενεργειακή θεραπεία κ.τ.λ). Πολύ βασικό βήμα είναι να προσπαθήσουν να χτίσουν την επικοινωνία και οι γονείς να ζητήσουν συγγνώμη για πιθανά λάθη που έχουν κάνει, αυτό δε θα είναι δείγμα αδυναμίας, αλλά τεράστιας δύναμης και παράδειγμα θάρρους για τα παιδιά τους.

Εχετε μιλήσει δημόσια για τον γιο σας που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες αλλά και τα πιο φωτεινά δώρα που σας χάρισε αυτή η διαδρομή;

Το να μεγαλώνεις ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού έχει τεράστιες δυσκολίες αλλά και ευλογίες. Εχω μάθει πια μέσα από την προσωπική μου ψυχοθεραπεία και την εκπαίδευση μου στο coaching, να εστιάζω μόνο στα θετικά, όχι ότι τα αρνητικά τα απορρίπτω εντελώς, απλά δεν εστιάζω σε αυτά που με κρατάνε πίσω, στάσιμη και μου προκαλούν αρνητικά συναισθήματα. Ο Δημητράκης μου με μαθαίνει καθημερινά μια νέα οπτική για τον κόσμο. Αντιλαμβάνεται και βιώνει τα πράγματα με τρόπους που δεν θα είχα φανταστεί. Μέσα από αυτόν, μαθαίνω να βλέπω την ομορφιά της διαφορετικότητας. Με έχει βοηθήσει να αναπτύξω βαθιά ενσυναίσθηση. Παρατηρώ, ακούω και κατανοώ ανθρώπους γύρω μου πιο συνειδητά από ποτέ. Εχει μια αυθεντικότητα που με εμπνέει. Δεν προσποιείται, δεν ακολουθεί νόρμες επειδή «έτσι πρέπει», αλλά επειδή έτσι νιώθει. Αυτό μου θυμίζει να είμαι κι εγώ αληθινή. Μου δείχνει καθημερινά τι σημαίνει δύναμη και ανθεκτικότητα. Κάθε μικρό βήμα, κάθε νέα δεξιότητα, κάθε πρόοδος με γεμίζει περηφάνια - όχι γιατί «ξεπερνά» κάτι, αλλά γιατί μεγαλώνει με τον δικό του ρυθμό και λάμπει με τον δικό του τρόπο. Το παιδί μου κάθε μέρα με κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Στα βιβλία σας ενσωματώνετε τις φωνές ειδικών. Πόσο σημαντική θεωρείτε αυτή τη γέφυρα ανάμεσα στο συναίσθημα και την επιστημονική τεκμηρίωση.

Ολα μου τα βιβλία είναι βιωματικά και πραγματεύονται καταστάσεις που βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Για να μπορέσω να τους βοηθήσω ολοκληρωμένα και αποτελεσματικά δεν αρκεί μόνο η δική μου βιωματική εμπειρία, γι’ αυτό και κάθε βιβλίο είναι ένας ολοκληρωμένος οδηγός, ο οποίος πέρα από την προσωπική μου εμπειρία, τεκμηριώνεται από ειδικούς, ώστε να βοηθήσουν όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται τον αναγνώστη. Η γέφυρα ανάμεσα στο συναίσθημα και την επιστημονική τεκμηρίωση είναι καθοριστική και αποτελεσματική!

Το www.workingmoms.gr και το www.findycoach.gr  έχουν δημιουργήσει μια μεγάλη διαδικτυακή κοινότητα. Σκέφτεστε να επεκτείνετε τη δράση αυτή με φυσικές συναντήσεις, σεμινάρια ή ομάδες γονέων;

To workingmoms.gr έκανε τον κύκλο του μετά από 13 χρόνια και συνεχίζει ακάθεκτο προσωποποιημένο με το όνομα μου @efi.argyropoulou, τουλάχιστον όσον αφορά τα social media. Επειδή όμως μου αρέσει να εξελίσσομαι και να μη μένω στάσιμη, τον Ιανουάριο του 2025 δημιούργησα το www.findycoach.gr, τη μοναδική και καινοτόμα πλατφόρμα αναζήτησης coach, στην Ελλάδα.

Coach για το @findycoach.gr είναι ο κάθε επαγγελματίας που coachάρει τον άνθρωπο και τον υποστηρίζει σε διάφορους τομείς της ζωής του. 

Αποτελείται ήδη από 20 + ειδικότητες και 70 + ειδικούς. 

Ναι, είμαστε σε διαδικασία από το νέο έτος να επεκτείνουμε τις δράσεις μας και μέσω δια ζώσης συναντήσεων, γιατί η on-line δεν είναι ικανή να αντικαταστήσει τη φυσική παρουσία και τη σύνδεση.

Αν μπορούσατε να επιστρέψετε για λίγο στην παιδική Εφη και να της ψιθυρίσετε κάτι, ποια θα ήταν αυτή η φράση;

«Μπορεί κανείς να μη πίστεψε σε σένα, αλλά αρκεί εσύ που πιστεύεις στον εαυτό σου. Να είσαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά και μια μέρα θα είσαι πολύ περήφανη για τον εαυτό σου και τα επιτεύγματα σου».

Ποιο είναι το όνειρό σας για τα επόμενα χρόνια; Να συνεχίσετε με νέα βιβλία, να μεγαλώσετε την κοινότητα των γονιών ή κάτι άλλο;

Είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ αυθόρμητα, με το συναισθήματα και χωρίς φίλτρα. Ο,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου το έχω κατακτήσει μόνη μου, χωρίς υποστήριξη και «δεκανίκια». Δε θα σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι, γιατί θεωρώ ότι ένας άνθρωπος που δεν ονειρεύεται είναι σαν να μη ζει, ωστόσο αφήνω τη ροή της ζωής να με πηγαίνει μόνη της και δεν κάνω σχέδια, απλά πραγματοποιώ τις σκέψεις μου και τους στόχους μου, ό,τι οραματίζομαι μπαίνω σε δράση και το υλοποιώ. Go with the flow, αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου moto αυτή την περίοδο, το οποίο με εκφράζει απόλυτα!

"Φωνάζοντας σε ένα παιδί το τιμωρείς στο παρόν

και ψαλιδίζεις τα φτερά

με τα οποία θα πετάξει στο μέλλον"

Βιογραφικό

Η Εφη Αργυροπούλου κατάγεται από την Κυπαρισσία και την Κεφαλονιά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και λογιστικά. Εργαζόταν για περίπου 16 χρόνια σε εταιρείες logistics, αλλά ήταν κάτι που δεν την εξέφραζε, ούτε την έκανε να νιώθει δημιουργική και χαρούμενη. Γι’ αυτόν τον λόγο έκανε στροφή στην επαγγελματική της καριέρα, σπούδασε δημοσιογραφία και τον Ιανουάριο του 2013 δημιούργησε την ψυχαγωγική ιστοσελίδα www.workingmoms.gr, η οποία απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε γονείς, και έκανε τον κύκλο της αρχές του 2025. Μετά τον ερχομό των παιδιών της στη ζωή της, ορμώμενη από τις εμπειρίες και τα βιώματα της, κατά την ανατροφή τους, προέκυψε η συγγραφή βιβλίων. Η συγγραφή είναι τρόπος έκφρασης, αλλά και ανάγκη να επικοινωνήσει στις μαμάδες καθημερινές προκλήσεις που βιώνουν με τα παιδιά τους, να τις ενθαρρύνει, να τις βοηθήσει και να τις αφυπνίσει ότι δεν είναι μόνες σε αυτό το μαγικό ταξίδι της μητρότητας. 

Με τα βιωματικά της κείμενα έχουν ταυτιστεί και εμπνευστεί εκατομμύρια μαμάδες από το 2013, που την ακολουθούν και τη διαβάζουν φανατικά.

Από το 2011 είναι και Mental Health Coach, εκπαιδευμένη στη Θετική Ψυχολογία (Positive Psychology), ενδυναμώνει ψυχικά μαμάδες, γυναίκες και μαμάδες αυτιστικών παιδιών.

Τον Ιανουάριο του 2025 δημιούργησε το www.findycoach.gr, τη μοναδική και καινοτόμα πλατφόρμα αναζήτησης coach, στην Ελλάδα. 

Coach για το @findycoach.gr είναι ο κάθε επαγγελματίας που coachάρει τον άνθρωπο και τον υποστηρίζει σε διάφορους τομείς της ζωής του. 

Αποτελείται ήδη από 20 + ειδικότητες και 70 + ειδικούς. 

Είναι single mom και έχει δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και τον Δημήτρη, τα λουλουδάκια της, τα βραβεία της ζωής της.

Στο eleftheriaonline.gr τρέχει διαγωνισμός. Μπείτε στην κλήρωση και κερδίστε το βιβλίο «Μαμά, θέλω κάτι να σου πω» (εκδόσεις «Ιβίσκος»).