- H επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική ήταν η "μόνη φυσική επιλογή" για σένα, λόγω των γονιών σου;
«Δεν ξέρω αν ήταν λόγω των γονιών μου, απ' τους οποίους φυσικά επηρεάστηκα, αλλά ναι ήταν η μόνη επιλογή τελικά, παρά το ότι είχα κι άλλα ενδιαφέροντα. Ηθελα να γίνω βιολόγος, κάποια στιγμή ήθελα να ακολουθήσω Γυμναστική Ακαδημία -γιατί μπορεί να έχω κιλά τώρα, αλλά τότε ήμουν αλλιώς. Εχω δύο διπλώματα στο μπαλέτο, έκανα τάε κβον ντο, πυγμαχία, τένις. Επίσης ζωγράφιζα, ήθελα να γίνω γραφίστρια, αλλά τελικά η μουσική με κέρδισε απόλυτα!».
- Ηταν εύκολη υπόθεση, μετά τις σπουδές σου στη μουσική, να συνεργαστείς με όλους αυτούς τους γνωστούς καλλιτέχνες, ή παιδεύτηκες όπως πολλοί νέοι που βρίσκονται στο ξεκίνημα;
«Η αλήθεια είναι ότι εγώ ξεκίνησα να δουλεύω πριν μια δεκαετία, σε μια εποχή που υπήρχαν πάρα πολλές δουλειές, τα μαγαζιά δούλευαν όλες τις μέρες της εβδομάδας και τελείωναν στις 6 το πρωί, οπότε χρειάζονταν πολλούς τραγουδιστές για να καλύψουν το πρόγραμμα. Ετσι λοιπόν δεν αντιμετώπισα μεγάλο πρόβλημα, αλλά δεν δούλεψα από την αρχή με πολύ μεγάλα ονόματα. Τα τελευταία πέντε χρόνια δουλεύω με πολύ γνωστούς τραγουδιστές».
- Αρα, μέσα στην κρίση ήρθαν αυτές οι συνεργασίες...
«Ναι και ούσα παχιά… αυτό να το τονίσεις! Οταν ήμουν αδύνατη ποτέ δεν δούλεψα σε πολύ μεγάλο μαγαζί. Πάντα μου έλεγαν να χάσω κιλά για να γίνω από αδύνατη αποστεωμένη… μετά τι να μου πουν; Πόσα να χάσεις όταν έχεις πολλά; Δεν προλαβαίνεις, οπότε με έπαιρναν γιατί τους άρεσε η φωνή μου. Τα μεγάλα μαγαζιά πάντως ήρθαν επειδή είχα δουλέψει στα μικρότερα και με ήξεραν πια. Ο Νίνο ήταν ο πρώτος που με πήρε σε μεγάλο μαγαζί, μετά με άκουσε ο μαέστρος του Μαζωνάκη και με πήρε εκεί, μετά ήρθε η συνεργασία με το Σάκη Ρουβά. Ε, έτσι έγιναν αυτές οι συνεργασίες».
- Εχοντας ήδη μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία, γιατί θέλησες να πας στο "The Voice";
«Δεν θα την έλεγα επιτυχημένη, αλλά καλή. Κι αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που πήγα στο "The Voice", γιατί δεν με ήξερε ο κόσμος, δεν έχω δική μου δισκογραφική δουλειά κι αυτό είναι που μετράει στη δουλειά μας για να πεις ότι έχεις κάνει μια επιτυχημένη πορεία ή καριέρα όπως την ονομάζουν κάποιοι. Πρέπει δηλαδή ο κόσμος να έχει αγαπήσει την προσωπική σου δουλειά. Εμένα μόλις τώρα με γνώρισε ο κόσμος μέσω του '"he Voice" κι ευελπιστώ να κάνω κι εγώ κάτι δικό μου».
- Τώρα είναι πιο εύκολο από παλιά να κάνεις δισκογραφία, με δεδομένο ότι οι εταιρείες πια δεν είναι ισχυρές;
«Τώρα γενικά ζούμε σε μια εποχή που είναι πιο εύκολο να κάνεις πράγματα που δεν έχουν βέβαια την οικονομική απόδοση που είχαν παλιότερα, καθώς δεν πουλάνε πια τα cd αφού όλοι έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Απ’ την άλλη μεριά όμως έχουν ανοίξει οι αγορές σε όλα τα στυλ, σε όλα τα είδη, ενώ πριν δέκα χρόνια που ξεκίνησα εγώ να τραγουδάω, έπρεπε να έχεις συγκεκριμένο στυλ που τραγουδάς για να κάνεις καριέρα. Αυτό εμένα δεν με εξέφραζε».
- Εχεις φωνή «πολυεργαλείο» που την κάνεις ό,τι θες και μπορείς να πεις ό,τι θες. Αλήθεια, τι στυλ θέλεις να ερμηνεύεις;
«Πράγματι μπορώ και μου αρέσει να τραγουδάω διάφορα είδη και στυλ μουσικής, αλλά αυτό που θα ήθελα να κάνω δικό μου είναι -επειδή μπορώ όντως να έχω περισσότερα χρώματα από ένα στην ερμηνεία μου-, θα ήθελα αυτό που θα βγάλω να έχει το δικό μου χρώμα. Να είναι ένα στυλ που να έχει παραπάνω χρώματα από ένα».
- Τώρα που ζεις την διαδικασία τού "The Voice" μετέφερέ μας λίγο το κλίμα που επικρατεί πίσω από τη σκηνή.
«Είναι πολύ καλό το κλίμα, έχουμε μια υπέροχη παραγωγή που μας προστατεύει, μας βοηθάει, μας στηρίζει και τα παιδιά μεταξύ μας έχουμε πολύ καλή σχέση, χωρίς ανταγωνισμούς. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι σαν να βρισκόμαστε σε μια σχολική γιορτή. Απ’ την άλλη υπάρχει ένα πολύ μεγάλο άγχος απ’ όλους μας, αλλά ο ένας βοηθάει τον άλλο κι αυτό είναι πολύ ωραίο και δημιουργεί ένα ζεστό κλίμα».
- Εχεις αγωνία πριν βγεις στη σκηνή;
«Πάρα πολλή αγωνία… κι είναι κάτι που μου συμβαίνει για πρώτη φορά. Ποτέ δεν είχα αγωνία».
- Τι προσδοκάς από το "The Voice";
«Να με μάθει ο κόσμος, να δείξω αυτό που είμαι, που σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους άλλους πιθανόν να μην αρέσει. Οι μεγάλες μου προσδοκίες είναι μετά το "The Voice" να κάνω κάτι δικό μου επιτέλους».
- Ησουν ανακουφισμένη που στην πρώτη φάση τού "The Voice" ο Ρέμος άκουσε μόνο τη φωνή σου και δεν επηρεάστηκε από το ότι ήσουν συνεργάτιδά του;
«Αυτό είναι κάτι που θέλω να το διευκρινίσω. Οταν πήγα στην οντισιόν τού "The Voice" δεν είχε ξεκινήσει ακόμα η συνεργασία μας στο "Πάνθεον". Ακόμα κάναμε πρόβες οι οποίες ήταν ξεχωριστές, δηλαδή κάναμε όλος ο θίασος μαζί κι ο Ρέμος έκανε μόνος του ή μαζί με την Βίσση. Μόνο στην οντισιόν που έκανα για να πάω στο "Πάνθεον" με είχε ακούσει, αλλά δεν νομίζω πια ότι είχε αποτυπώσει τη φωνή μου. Απλά αυτό που άκουσε στο "The Voice" χωρίς να βλέπει πρόσωπο, νομίζω ότι του άρεσε. Το λέω γιατί γράφονται και λέγονται διάφορα, ότι ήμασταν κολλητοί κ.λπ. Βεβαίως στο "Πάνθεον" όταν ξεκίνησε η συνεργασία, ο Αντώνης Ρέμος περνάει απ’ όλα τα καμαρίνια και μας χαιρετάει όλους, αλλά και η Αννα Βίσση είναι πολύ εγκάρδια και φιλική απέναντι σε όλους».
- Η ζωή σου έχει αλλάξει ρυθμούς με τις υποχρεώσεις τού "The Voice";
«Απόλυτα! Δεν μου μένει χρόνος για να έχω άλλου είδους ζωή πέρα από το "The Voice". Είμαι αφιερωμένη και ταγμένη εκεί. Ούτε τίποτα άλλο επαγγελματικό έχω καν συζητήσει γιατί δεν ξέρω τι πορεία θα έχει το σόου».
- Οι γονείς σου τι λένε;
«Δεν τους είχα πει καν ότι θα λάβω μέρος στο "The Voice" και όταν το έμαθαν ενθουσιάστηκαν, είναι πολύ χαρούμενοι που συμμετέχω».
- Σου κάνουν κριτική, σε συμβουλεύουν;
«Οχι. Η μητέρα μου άλλωστε περισσότερο, από πολύ μικρές και σε μένα και στην αδελφή μου, έλεγε ότι πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας κι αν αρέσουμε να είναι γι’ αυτό και μόνο. Αλήθεια λοιπόν πιστεύω ότι πρέπει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και τότε θα είσαι ειλικρινής και απέναντι στους άλλους. Νομίζω ότι ο κόσμος εκτιμάει πια την ειλικρίνεια».
- Τι σηματοδοτεί για σένα το Πάσχα και ποιες ευχές στέλνεις στον κόσμο;
«Είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης και χριστιανοσύνη για μένα σημαίνει αγάπη και αγνότητα. Αυτό που εύχομαι σε όλους μας είναι να έχουμε μέσα μας αγάπη, να δίνουμε αγάπη, να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίζουμε ό,τι άσχημο μας έρχεται στη ζωή και να μπορούμε να εκτιμάμε και τα όμορφα που μας συμβαίνουν!».