Bρέθηκε στην Καλαμάτα, όπου μαζί με τον Ησαΐα Ματιάμπα έδωσαν συναυλία στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ.
- Καλαμάτα και πάλι!
«Ηρθαμε για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο, να παίξουμε στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ δηλαδή, όπου είναι μια διοργάνωση που πάντα φιλοξενεί καλούς καλλιτέχνες και ο κόσμος μπορεί να τους απολαύσει με ένα πολύ χαμηλό εισιτήριο. Είμαστε πολύ χαρούμενοι και οι δυο που παίξαμε στην Καλαμάτα, γιατί είχαμε έρθει και πέρυσι και είχαμε περάσει και τότε πολύ καλά».
- Συνεργασία με τον Ησαΐα Ματιάμπα για τρίτο χρόνο. Πώς περνάτε μαζί;
«Οπως όλα τα ωραία πράγματα στον κόσμο, έτσι και η συνεργασία μας με τον Ησαΐα ξεκίνησε πολύ αναπάντεχα. Εκτιμούσαμε ο ένας τον άλλον, αλλά δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ. Προτάθηκε λοιπόν από ένα γραφείο μάνατζμεντ, να γίνει αυτή η συνεργασία και να που πέτυχε! Εχουμε δέσει πάρα πολύ από τότε αν και είμαστε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ μας. Θα μπορούσα να πω ότι δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση μεταξύ μας, αλλά αλληλοσυμπληρωνόμαστε και είμαστε και φίλοι πια, εκτός από συνεργάτες. Οπότε αφού όλο αυτό πηγαίνει τόσο καλά εδώ και τρία χρόνια, δεν υπάρχει νομίζω λόγος να το σταματήσουμε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμαστε κάθε χρόνο, μήπως το έχουμε παρακάνει; Μήπως έχουμε παίξει αρκετά μαζί; Αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε πίσω γιατί συνεχώς αυτή η συνεργασία πάει όλο και καλύτερα και φαίνεται στην αποδοχή του κόσμου. Περνάμε κι εμείς πολύ καλά, οπότε συνεχίζουμε».
- Ποιο ελάττωμα διορθώνει ο ένας στον άλλο πάνω στη σκηνή;
«Ο ένας σπρώχνει τον άλλον νομίζω. Από τη στιγμή που είναι δυο άντρες πάνω στη σκηνή, υπάρχει ο συναγωνισμός και ο καθένας δίνει τον εαυτό του κάθε βράδυ. Για παράδειγμα, ο Ησαΐας είναι ο καλύτερος περφόρμερ στην Ελλάδα κατ' εμέ, οπότε δεν μπορώ εγώ δίπλα του να μην κάνω μεγάλη προσπάθεια να σταθώ αντίστοιχα. Εγώ επίσης είμαι πολύ επικοινωνιακός και τον 'σπρώχνω' κι αυτόν να είναι έτσι. Πραγματικά αλληλοσυμπληρωνόμαστε».
- Στιγμές που θυμώνει ο ένας με τον άλλον υπάρχουν;
«Δεκάδες φορές έχουμε θυμώσει και έχουμε πλακωθεί… αλλά εγώ πλακώνομαι και με τον αδελφό μου και με τη μάνα μου και με τους κολλητούς μου! Αυτό δεν λέει τίποτα, όταν υπάρχει αγάπη και αλληλοθαυμασμός. Οταν κάνεις όλο το χρόνο 80 συναυλίες και είσαι σχεδόν κάθε μέρα μαζί, μοιραία σε κάποιες φάσεις θα βγει και μια ένταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα επί της ουσίας. Να, τώρα που το σκέφτομαι… τη φετινή σεζόν δεν έχουμε διαφωνήσει ούτε μια φορά».
- Τα νεύρα σου κρατάνε πάνω από ένα τέταρτο;
«Ναι… πάνω από τέταρτο, γιατί είμαι άνθρωπος που τα μαζεύω και ξεσπάω. Εχω καταλάβει βέβαια ότι αυτό δεν είναι καλό, είναι προτιμότερο όταν κάτι σε ενοχλήσει να το πεις αμέσως και να εκτονωθεί, παρά να το κρατήσεις μέσα σου. Μπορεί να κρατάω βέβαια το θυμό μου, τα νεύρα μου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κρατάω κακίες. Τώρα, οι ψιλογκρίνιες υπάρχουν παντού και πάντα και φυσικά στα μουσικά σχήματα. Πάντως σε όσα σχήματα έχω υπάρξει είμαι αυτός που έχω το ρόλο του πυροσβέστη, που δεν ανάβω τις φωτιές, αντίθετα τις σβήνω, κατευνάζω τα πνεύματα».
- Αυτή η δεκαπενταετία που είσαι επαγγελματικά στο χώρο της ελληνικής pop-rock, πώς αποτιμάται;
«Εγώ νομίζω ότι είμαι ένας από τους πιο τυχερούς ανθρώπους, γιατί όταν κάνεις αυτό που αγαπάς κοιμάσαι και ξυπνάς ευτυχισμένος. Εγώ πάντα αυτό ήθελα να κάνω, να παίζω μουσική και είμαι ευτυχισμένος που μπορώ και το κάνω επαγγελματικά. Είναι το όνειρο για μένα που έγινε πραγματικότητα. Είναι ένα σκληρό επάγγελμα από την άποψη ότι έχει να κάνει με σένα τον ίδιο και η επιτυχία αλλά και η αποτυχία. Είναι λοιπόν πολύ προσωπική υπόθεση αλλά το ξαναλέω… είμαι πολύ τυχερός».
- Και τυχερός που διακρίθηκες και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2006...
«Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έστειλα τραγούδια μου σε διαγωνισμό -γιατί μέχρι τότε έπαιζα μόνο ως κιθαρίστας- λέγοντας 'ας στείλω κι ότι θέλει ας γίνει' και έγινε λοιπόν… Βρέθηκα λοιπόν να τραγουδάω σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση και αναδείχτηκα στην τρίτη θέση! Βέβαια το λυπηρό είναι ότι δεν γίνεται πλέον το φεστιβάλ, ούτε καμία άλλη διαγωνιστική διοργάνωση. Αλλά και τότε, μην φαντάζεστε ότι μετά τα βραβεία μας υποστήριξε σε κάτι το φεστιβάλ. Δεν παραπονιέμαι σε προσωπικό επίπεδο γιατί ξαναλέω είμαι από τους πολύ τυχερούς, αλλά μια τέτοια διοργάνωση έπρεπε να πλαισιώνει γενικότερα τους καλλιτέχνες που αναδεικνύει».
- Μετά από τους τρεις υπάρχοντες προσωπικούς σου δίσκους, τι ακολουθεί;
«Με τους δίσκους έπρεπε να κάνω κάποιο κράτει γιατί καθόμουν επί μήνες και δούλευα μια δουλειά, ενώ από κάθε δίσκο ο κόσμος προτιμάει 2-3 κομμάτια και κανείς δεν κάθεται εύκολα να τον ακούσει ολόκληρο. Οπότε τώρα θα κάνω σινγκλ και μετά θα τα κάνω κάπως σαν παζλ και θα φτιάξω έναν ακόμα δίσκο. Φυσικά συνεχίζουμε με τον Ησαΐα τις εμφανίσεις και η έμπνευση δεν σταματάει ποτέ!».
*Ο Μύρωνας Στρατής είναι ένας νέος τραγουδιστής στο χώρο της ελληνικής Pop-Rock σκηνής.
Γεννήθηκε το 1982 στο Χολαργό Αττικής, μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε το πιάνο στο Εθνικό Ωδείο σε ηλικία 7 χρονών μετά από "απαίτηση" της μητέρας του αλλά μετά σταμάτησε για να ξεκινήσει να ασχολείται με την κλασική κιθάρα. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην κλασική κιθάρα άρχισε να ασχολείται με την ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα. Ο ίδιος αναφέρει: «Οταν ήμουν μικρός ξεκίνησα με το πιάνο, περισσότερο επειδή το ήθελε η μητέρα μου. Ομως δεν το αγάπησα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Κάπου στα 14, όταν άρχισα να ακούω ροκ, είπα: "Θέλω να πάρω μια κιθάρα". Από εκεί άρχισαν όλα, η κιθάρα έγινε ο απόλυτος σκοπός μου».
Το 1997 άρχισε να παίζει κιθάρα σε ερασιτεχνικές μπάντες. Από το 2000 ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά κιθάρα και να δισκογραφεί με γνωστούς Ελληνες καλλιτέχνες στους οποίους συγκαταλέγονται ο Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Στάθης Δρογώσης, η Ευρυδίκη, ο Δημήτρης Κοργιαλάς, ο Μάνος Ξυδούς, οι Οναρ, οι Οnirama, καθώς και ο Μανώλης Φάμελλος με τον οποίο συνεργάζεται δισκογραφικά.
Το 2006 ο Μύρωνας Στρατής έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης όπου και κατέκτησε την τρίτη θέση με το τραγούδι "Τι Ζητάς" που συνέθεσε και ενορχήστρωσε ο ίδιος. Το 2007 ακολούθησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Ιστός" που περιέχει 12 τραγούδια και του οποίου την παραγωγή ανέλαβε ο Μανώλης Φάμελλος. Στις 24/02/2009 κυκλοφόρησε το δεύτερο album του με τίτλο "Τώρα είναι αλλιώς" το οποίο περιέχει επίσης 12 τραγούδια τα οποία έγραψε ο ίδιος. Στιχουργικά συμμετέχει σε δύο τραγούδια η Βίκυ Γεροθόδωρου, καθώς και η Κατερίνα Ρογκάκου, και η Εβίτα Σκουρλέτη.
