Η πώληση, εκμετάλλευση, ενοικίαση, κ.λπ. της βραχονησίδας Πάτροκλος (Γαϊδουρονήσι) απέναντι από το Σούνιο μπλοκαρίστηκε με μια υπουργική απόφαση, ενώ αντίθετα τα «φιλέτα» του Δημοσίου μεταβιβάζονται σωρηδόν στο ΤΑΙΠΕΔ για πώληση.
Μετά το μπλοκάρισμα της εκμετάλλευσης του Πάτροκλου που έχει απασχολήσει παγκόσμια τον επιχειρηματικό κόσμο κατά το παρελθόν, η οικογένεια Γιατράκου, που είναι ιδιοκτήτης του νησιού, προσέφυγε στην Δικαιοσύνη.
Η οικογένεια Γιατράκου προτίθεται να προβεί σε ανασκαφές, αφού λάβει τις προβλεπόμενες άδειες, για να αναδειχθούν οι αρχαιότητες που υπάρχουν πάνω στο νησί (όπως υποστηρίζει η αρχαιολογική υπηρεσία), έτσι ώστε τα ευρήματα να προσελκύσουν διεθνείς επενδύτες.
Όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες για την πώληση της βραχονησίδας έχουν αποτύχει, παρά τη διαμεσολαβητική εμπλοκή τρανταχτών ονομάτων, όπως ήταν του τέως πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν.
Η ακριβής αξία του Πάτροκλου δεν μπορεί να εξευρεθεί καθώς δεν υπάρχουν αντικειμενικές αξίες. Πάντως, σύμφωνα με εκτιμητές, η τιμή πώλησης του νησιού ανέρχεται περίπου πάνω από τα 150.000 ευρώ, αν και όπως έλεγαν μέλη της οικογένειας Γιατράκου, η συμφωνία μπορεί να κλείσει και με χαμηλότερο τίμημα.
Από τα πλέον γνωστά ιδιωτικά νησιά είναι αυτό του Πατρόκλου, απέναντι από το Σούνιο στον Σαρωνικό κόλπο. Η έκταση του ανέρχεται στα 4.200 στρέμματα και είναι σε απόσταση 850 μέτρων από την ξηρά.
Με Προεδρικό Διάταγμα του 1998 που αφορά την προστασία της Λαυρεωτικής χερσονήσου, ο Πάτροκλος κηρύχθηκε «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους», ενώ παράλληλα αποτελεί μέρος του Εθνικού Δρυμού του Σουνίου.
Τον Πάτροκλο τον αγόρασε το 1961 ο Κωνσταντίνος Γιατράκος από την Αικατερίνη Μπενάκη-Ξύδη και στην συνέχεια με την πάροδο των ετών έχει περιέλθει στους κληρονόμους της οικογένειας Γιατράκου.
Η βραχονησίδα γνώρισε τα φώτα της δημοσιότητας την διετία 1997 -1998, όταν υπήρξε έντονο ενδιαφέρον για την αξιοποίησης της και την μετατροπή της στην μεγαλύτερη τουριστική επένδυση της Μεσογείου.
Μάλιστα σχεδιαζόταν ακόμη η κατασκευή υποθαλάσσιας σήραγγας για τη σύνδεσή του Πάτροκλου με το Λαύριο, κολοσσιαίο έργο για την εποχή εκείνη.
ο ενδιαφέρον εκδηκλώθηκε από ισραηλινό όμιλο τουριστικών επενδύσεων. Όμως η επένδυση εξελίχθηκε σε σκάνδαλο. Και αυτό γιατί στην υπόθεση ενεπλάκη το όνομα του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν. Ο Σαρόν είχε κατηγορηθεί στο Ισραήλ, ότι κατόπιν πιέσεων τις οποίες είχε δεχθεί από τον γιο του Τζιλάντ, δωροδοκήθηκε από τον ισραηλινό επιχειρηματία Ντέιβιντ Απελ (ή υποκοριστικά «Ντούντι»), για να προωθήσει σχέδιο δημιουργίας τουριστικού θερέτρου στον Πάτροκλο. Παράλληλα, τότε υπήρχε και μια άλλη πολύ λιγότερα γνωστή πλευρά, αυτή του επηρεασμού ελλήνων πολιτικών για την επίτευξη τη συμφωνίας.
Ο Νταβίντ Απελ ο οποίος τη δεκαετία του ΄90, συνδεόταν με το συντηρητικό κόμμα Λικούντ σχεδίασε να κάνει πάνω στον Πάτροκλο την εξωφρενική για την εποχή εκείνη επένδυση των 16 δισ. δολαρίων.
Στην επένδυση περιλαμβανόταν καζίνο με το όνομα «Μίδας», ξενοδοχεία χωρητικότητας 100.000 κλινών, πάρκα και δύο υποθαλάσσιες σήραγγες που θα ένωναν την βαρχονησία με το Λαύριο.
Πράγματι, την εποχή εκείνη ο Απελ είχε πλέον των 15 συναντήσεων με τον δικηγόρο Πέτρο Γιατράκο, έναν από τους ιδιοκτήτες του νησιού.
Κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων ο Ισραηλινός επιχειρηματίας έστειλε τον αρχαιολόγο Μεΐρ Μπεν-Ντοβ, ο οποίος ερχόμενος στην Ελλάδα είχε επαφές με Ελληνίδα αρχαιολόγο. Η τελευταία έκανε σαφές ότι η βραχονησίδα είναι «κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος» και ότι η τουριστική του εκμετάλλευση δεν μπορούσε να προχωρήσει.
Προ του αδιεξόδου αυτού ο Απελ βρήκε την γνωστή λύση των δωροδοκιών. Έτσι, σύμφωνα με την ποινική δικογραφία, δωροδόκησε τον Αριέλ Σαρόν, τότε υπουργό Εξωτερικών, τον γιο του Γκιλάντ και τον τότε δήμαρχο της Ιερουσαλήμ Εχούντ Ολμερτ.
Δωροδοκήθηκαν για να πιέσουν την ελληνική πλευρά να «διευκολύνει» την επένδυση. Παρ΄ όλα αυτά ο σκοπός δεν επιτεύχθηκε.
Περισσότερα στο protothema.gr
