Οι γιατροί στη Λωρίδα της Γάζας δεν αντικρίζουν τις εικόνες πολέμου μόνο μέσα στα χειρουργεία τους, που έχουν γεμίσει με τραυματίες και αίμα. Ζουν την εμπόλεμη κατάσταση από πρώτο χέρι, καθώς τα νοσοκομεία δεν γλιτώνουν από τις επιθέσεις. Οπως αυτή που έγινε τη Δευτέρα, με οβίδες να χτυπούν νοσοκομείο, σκοτώνοντας τουλάχιστον 5 ανθρώπους και τραυματίζοντας 70.
Οι οβίδες έπεσαν «βροχή» σύμφωνα με τους γιατρούς, χτυπώντας την είσοδο του νοσοκομείου, τη μονάδα εντατικής θεραπείας και τα χειρουργεία. Ο τραγικός απολογισμός από τις εχθροπραξίες έχουν ξεπεράσει τους 500 Παλαιστίνιους, πολλοί από αυτούς είναι άμαχος πληθυσμός.
Η επίθεση έγινε στο νοσοκομείο των Μαρτύρων αλ Ακσα, με τους Παλαιστίνιους να κάνουν έκκληση στον Ερυθρό Σταυρό για την απομάκρυνση των ασθενών από το νοσοκομείο, καθώς οι περισσότεροι από τους τραυματίες ήταν γιατροί.
Τα μάτια του νοσηλευτικού προσωπικού σε όλα τα νοσοκομεία της Λωρίδας της Γάζας αντικρίζουν φριχτές εικόνες από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες. Πολλές φορές φτάνουν στα χέρια τους ακόμη και μικρά παιδιά που έχουν τραυματιστεί από τους βομβαρδισμούς, ενώ οι ίδιοι έχουν συνήθως ελάχιστα μέσα για να βοηθήσουν και αναγκάζονται να αυτοσχεδιάσουν.
Ενα από τα βασικά προβλήματα είναι οι διακοπές ρεύματος. «Αν είμαστε στο μέσω επέμβασης και σβήσουν τα φώτα, τότε οι Παλαιστίνιοι σηκώνουν τα κινητά τους τηλέφωνα και με το φως από τις οθόνες προσπαθούν να συνεχίσουν τη δουλειά τους», είπε στο Associated Press ο Μαντς Γκίλμπερτ, ένας Νορβηγός γιατρός που εργάζεται εδώ και χρόνια ως εθελοντής σε νοσοκομείο στη Γάζα.
Οι τραυματίες φτάνουν συνήθως κατά κύματα, όπως λέει. Οι τραυματιοφορείς φωνάζουν συνεχώς να κάνουν χώρο, γιατί καταφθάνουν διαρκώς νέοι τραυματίες. Κάποιοι εξετάζονται στο διάδρομο, ενώ οι γιατροί προσπαθούν με γρήγορες ματιές να διαπιστώσουν ποια περίπτωση είναι πιο σοβαρή. Τα χειρουργεία είναι συνεχώς γεμάτα. «Μερικές φορές πρέπει να επιλέξουμε ποιος έχει περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσει. Μέσα σε τέτοια βιασύνη, είναι εύκολο να πάρεις τη λάθος απόφαση. Και όταν τελειώσεις την επέμβαση, δεν βρίσκεις εν ζωή τον ασθενή που άφησες να περιμένει», παραδέχεται ο δρ. Αλαμ Νάγιεφ. Οι γιατροί δουλεύουν σε 24ωρες βάρδιες και μετά, σε μία αποθήκη γεμάτη κουτιά και παλιούς καναπέδες, ξεκουράζονται μέχρι να βρεθούν ξανά στο καθήκον.
Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ξαναζήσει ανάλογες καταστάσεις στο παρελθόν. Ο Γκίλμπερτ, ο Νορβηγός γιατρός που σχεδόν κάθε χρόνο επιστρέφει στην Παλαιστίνη ως εθελοντής, την τελευταία φορά προσπάθησε να πάρει μαζί του λάμπες χρήσιμες για τους χειρούργους. Το Ισραήλ δεν του το επέτρεψε, ήταν στη λίστα των απαγορευμένων αντικειμένων. «Δεν είμαι ήρωας», λέει αυτός. «Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες. Οταν εμείς φεύγουμε, εκείνοι μένουν πίσω», εξηγεί.
Πηγή: iefimerida.gr
