Δεν ήμουν σίγουρος πως οι πελάτες μου θα μπορούσαν να αντιδράσουν βλέποντας έναν μικρό άντρα με λεία χαρακτηριστικά προσώπου και προφανές σύνδρομο ντάουν.
Δεν ανησυχούσα για τους πελάτες μου που είναι οδηγοί φορτηγών επειδή δεν τους νοιάζει συνήθως ποιος μεταφέρει τα τραπέζια και τους σερβίρει το φαγητό, αρκεί να είναι όλα καθαρά. Ανησυχώ για τα κολεγιόπαιδα τα οποία γενικά τείνουν να είναι πιο επιλεκτικά ως προς το ποιος θα τους μεταφέρει τα τραπέζια και θα τους σερβίρει το φαγητό.
Παρόλα αυτά, οι ανησυχίες μου αποδείχθηκε να είναι αβάσιμες μετά από μερικές εβδομάδες όταν οι περισσότεροι από τους πελάτες μου πράγματι συμπάθησαν τον Μπράιαν. Ήταν τόσο φιλικός και δούλευε τόσο σκληρά, που δεν γινόταν με τίποτα να μην του έτρεφαν έστω μια μικρή συμπάθεια. Κάθε καρύκευμα ήταν ακριβώς στη θέση του. Δεν θα δεις ποτέ ούτε ένα ψίχουλο να σταγόνες καφέ όταν δουλεύει και μεταφέρει τα τραπέζια.
Εν καιρώ, μάθαμε πως ζούσε με την χήρα μητέρα του η οποία επίσης έπασχε από καρκίνο. Απλά ζουν από το επίδομα της κοινωνικής πρόνοιας σε ένα σπίτι που διατίθεται σε άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα, εκεί κοντά. Η κοινωνική λειτουργός παραδέχτηκε πως καθυστερούν να πληρώσουν μια ή δύο δόσεις συχνά. Τα οικονομικά τους προφανώς είναι πολύ περιορισμένα και από την οπτική που έχω, ο μισθός που παίρνει δεν είναι αρκετός για να καλύψουν όλες αυτές τις ανάγκες.
Ένα πρωινό, ο Μπράιαν έχασε την βάρδιά του για πρώτη φορά μέσα σε 3 χρόνια! Ανησυχήσαμε τόσο πολύ που πήραμε αμέσως την κοινωνική του λειτουργό. Μάθαμε πως ήταν στο νοσοκομείο για να κάνει ένα χειρουργείο όπου θα του αντικαθιστούσαν μια βαλβίδα στην καρδιά του. Μας είπε επίσης πως άτομα με Σύνδρομο ντάουν συχνά έχουν προβλήματα καρδιάς.
Ανακουφιστήκαμε τόσο πολύ όταν μάθαμε ότι πράγματι ανάρρωνε από το χειρουργείο 3 μέρες νωρίτερα. Ο συνάδελφός του δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του για το ότι κάποιοι πελάτες είχαν παρατηρήσει την ασυνήθιστη απουσία του Μπράιαν.
Ο Μπομπ, ένας σταθερός μας πελάτης, ρώτησε μια φορά τους σερβιτόρους τι γινόταν και υπήρχε τόση αναταραχή.
“Μόλις μας διαβεβαίωσαν πως ο Μπράιαν βγήκε από το χειρουργείο και είναι καλά,” απάντησε ο σερβιτόρος.
“Ω! Είναι καλά; Αναρωτιόμουν που είναι τις τελευταίες μέρες. Δεν ήξερα ότι θα έκανε χειρουργείο. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα γίνει καλά.” Είπε ο Μπομπ.
“Το πρόβλημα είναι το πως εκείνος και η μητέρα του θα πληρώσουν τους λογαριασμούς του νοσοκομείου. Από ότι έχω ακούσει, με δυσκολία μπορούν και επιβιώνουν,” είπε βιαστικά ο σερβιτόρος καθώς πήγαινε εξυπηρετήσει το επόμενο τραπέζι.
Μετά από την πρωινή βιασύνη, ο σερβιτόρος μπήκε γρήγορα στο γραφείο μου. Είχε μια χούφτα με χαρτοπετσέτες στην παλάμη του.
“Τι συμβαίνει με αυτές τις χαρτοπετσέτες;” Τον ρώτησα.
Μου είπε πως βρήκε σε ένα κουτάκι φτιαγμένο από χαρτοπετσέτες με κάποια χρήματα μέσα από τον Μπομπ και τους φίλους του. Μόλις ο άλλος οδηγός φορτηγού το κατάλαβε ότι μιλήσαμε για την κατάσταση του Μπράιαν, άφησαν και οι δύο τις δωρεές τους τυλιγμένες μέσα στο κουτάκι από τις χαρτοπετσέτες μαζί με ένα σημείωμα - “Για τον αγαπημένο μας Μπράιαν.”
Αυτή η κίνηση ζέστανε τις καρδιές μας. Αυτοί οι μεγαλόσωμοι μουστακαλήδες άντρες έχουν καρδιές τόσο μεγάλες όσο και τα μπράτσα τους. Έχουμε συγκεντρώσει πράγματι αρκετά χρήματα για να πληρώσουμε το νοσοκομείο όπου έκανε ο Μπράιαν το χειρουργείο και όταν τελικά επέστρεψε πίσω στην δουλειά, είχε ένα πολύ θερμό καλωσόρισμα, όχι μόνο από τους συναδέλφους του αλλά και από πολλούς οδηγούς φορτηγών μέσα στο κατάστημα. Μόλις μπήκε ακούστηκε ένα πάρα πολύ δυνατό χειροκρότημα και φωνές όταν τελικά ανέλαβε τα καθήκοντά του, αλλά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι ήταν πως – ο Μπράιαν δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά.
Η εξωτερική εμφάνιση μπορεί κάποιες φορές να είναι πολύ παραπλανητική. Η κατάσταση του Μπράιαν δεν εμπόδισε ποτέ το γεγονός πως είναι ο καλύτερος υπάλληλος που είχα ποτέ. Στο μεταξύ, η σωματική διάπλαση του Μπομπ και των άλλων οδηγών επίσης δεν έκρυψε το γεγονός πως είναι οι πιο σπλαχνικοί πελάτες που είχα ποτέ!
Πηγή: inspire-others.com
Μετάφραση: Δημήτρης Βασιλαδιώτης
