Δευτέρα, 29 Αυγούστου 2016 13:12

Για όλους είχε σοκολατάκι… Ι Γιώργος Αρκουλής

Γράφτηκε από τον
Για όλους είχε σοκολατάκι… Ι Γιώργος Αρκουλής

Με την τέταρτη κατά σειρά να ανήκει από τα ξημερώματα χθες στην οικονομική (και πολιτιστική ένεκα μουσικής) ιστορία, η "Λευκή Νύχτα" της Καλαμάτας φαίνεται ότι συναρπάζει για τα καλά τους θαυμαστές του εγχειρήματος, το οποίο "πατρονάρει" όσο μπορεί ο δήμαρχος Νίκας.

Βέβαια, μπορεί αυτή την φορά το πλήθος που έσπευσε να βολτάρει -κυρίως- στην εμπορική Αριστομένους να μην κράταγε γεμάτες τσάντες, εντούτοις και το "ψάξιμο" δεν είναι λίγο. Θυμίζω αυτό που έχει πει παλιά ένας Εβραίος μεγαλέμπορος: «Ο πελάτης και την σκόνη του ν’ αφήσει στο μαγαζί σου, κέρδος είναι».

Το ότι γενναία ψώνια δεν προέκυψαν -όσο κάποιες από τις προηγούμενες φορές- οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι 26-27 του μήνα δεν είχαν μπει στους τραπεζικούς λογαριασμούς οι μισθοί και οι συντάξεις, ενώ ο ΕΝΦΙΑ καραδοκούσε. Οπότε, και να εύρισκες στου Τσάμη -λέμε τώρα- ένα κλασικό ζευγάρι Persol, όσο γενναία κι αν ήταν η έκπτωση δύσκολα θα μπορούσες να τ’ αγοράσεις. Πάντως, ακόμη και χωρίς την σπουδαία μάρκα που σημείωσα, η αλήθεια είναι ότι τα καταστήματα οπτικών συγκέντρωσαν τον περισσότερο κόσμο. Θύμιζαν Ερμού σε ώρα αιχμής…

Εντυπωσιακή ήταν επίσης η εναλλαγή ειδών τραγουδιού και ρυθμών, από τις μπάντες που έντυσαν μουσικά την εκδήλωση. Μαζί με τα κεράσματα και γενικά το πανηγυρικό κλίμα, ήταν στιγμές που θύμιζαν το "άρτος και θεάματα", αν και τα περισσότερα κεράσματα μέσα στα μαγαζιά περιορίζονταν σε σοκολατάκια, υποτίθεται χωρίς υπέρβαση στην ημερομηνία λήξης…

Υπάρχουν πέραν των θαυμαστών και λοιπές κατηγορίες πολιτών και αυτό κρίνεται λογικό. Κάποιοι θεώρησαν υπερβολή τέλος του μήνα και μετά από έξι εβδομάδες εκπτώσεων η "Λευκή Νύχτα". Αλλοι είδαν με καχυποψία την επιμονή της δημοτικής αρχής να θέσει υπό την αιγίδα της το μαζικό αλισβερίσι, πιστεύοντας ότι αυτό γίνεται επειδή οι έμποροι είχαν πολύ στοκ στις αποθήκες τους που θα 'πρεπε να "σπρώξουν" σε χαμηλές και με την διαδικασία "δώσε και μένα μπάρμπα". Η συνταγή στηρίζεται στην περίφημη ψυχολογία του όχλου, που ειδικά στο γυναικείο αγοραστικό κοινό μετράει πολύ.

Οσο για τον αριθμό των επισκεπτών; Μπορεί να μην άγγιξε τον αριθμό προηγούμενων εκδηλώσεων, όμως και πάλι υπήρξε εντυπωσιακός. Τουλάχιστον αυτή την φορά μπορούσες να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο χωρίς να σου πατήσουν τον κάλο ή να σε ακουμπήσουν άθελα σε "παρεξηγήσιμα" σημεία του σώματός σου… Κι αυτό, μην γελιόμαστε, ήταν πολιτισμός!

ΥΓ: Σε κάτι τέτοιες εκδηλώσεις με μαζική προσέλευση κόσμου και…στριμωξίδι, θυμάμαι μια δήλωση του σπουδαίου ποδοσφαιριστή (και μέγιστου πλακατζή) του Ολυμπιακού Θανάση Μπέμπη, ο οποίος διανύει -ας είναι καλά- την ένατη δεκαετία της ζωής του. Κάποτε, λοιπόν, ένας ρεπόρτερ -γνωρίζοντας ότι ο Μπέμπης ήταν δεξιός μέχρι κόκαλο-, τον είχε ρωτήσει «πώς του είχε φανεί μια μεγαλειώδης προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Πλατεία Ομονοίας» ζητώντας του να σχολιάσει το γεγονός κ.λπ. Ο Μπέμπης, με όση σοβαρότητα διέθετε (για την ακρίβεια σοβαροφάνεια ήταν…) απάντησε το εξής αμίμητο (και γι’ αυτό από τότε κλασικό): «Αγαπητέ μου, αν ας υποθέσουμε το ΚΚΕ συγκέντρωσε 50.000 λαού, να ξέρεις ότι μόνο οι 5.000 ήταν ιδεολόγοι και ψηφοφόροι του. Οι λοιποί ήταν αργόσχολοι, περίεργοι και κολλητηριτζήδες».

Από τότε έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες, χωρίς να έχει βρεθεί κάποιος να τον διαψεύσει! Απλά, το θέμα παραμένει σε… ζύμωση!  


NEWSLETTER