Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2016 16:06

Είναι αυτή «αριστερή» πολιτική; Ι Γ. Μασσαβέτας

Είναι αυτή «αριστερή» πολιτική; Ι Γ. Μασσαβέτας

Είναι εξωφρενικό. Αλλά δεν παύει να είναι ελληνικό. Ακρως ελληνικό. Οσο για το αν είναι και... αριστερό, η κρίση είναι δική σας.

Αναφέρομαι στην ιστορία με τον ΕΝΦΙΑ και το «Χαμόγελο του Παιδιού», τα «Παιδικά Χωριά SOS», τα γηροκομεία της Εκκλησίας και άλλα ιδρύματα. Και στον άλλοτε «πράσινο» επαγγελματία εργατοπατέρα των εφοριακών και νυν «κόκκινο» αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη. Ο οποίος με εκείνο το χαμόγελο, το απλωμένο δίκην ταπετσαρίας εφ’ όλης της κεφαλής του, το και μονίμως χαζοχαρούμενο, μας ξεκαθάρισε ότι στα χρόνια της «για πρώτη φορά Αριστεράς», δεν γίνεται να εξαιρεθεί το «Χαμόγελο του Παιδιού» και τα άλλα ιδρύματα κοινωνικής προσφοράς από τον ΕΝΦΙΑ.

Συγγνώμη, έχετε επίγνωση του τι συμβαίνει; Τι κάνουν το «Χαμόγελο του Παιδιού» ή τα «Παιδικά Χωριά»; Υποκαθιστούν ένα κράτος ανίκανο να απλώσει τις φτερούγες του και να περιθάλψει μικρά παιδιά που έχουν ανάγκη - όχι μόνον από στέγη και τροφή, αλλά πρωτίστως από κανονικότητα, αγάπη, ψυχική ηρεμία. Με απλά λόγια, γλιτώνουν τον κρατικό κορβανά από τεράστιες δαπάνες που θα έπρεπε να πληρώσει για μίσθωση χώρων, για αμοιβές διορισμένων, ακατάλληλων συνήθως, για την φροντίδα των παιδιών, για σιτηρέσιο, περίθαλψη κ.λπ.

Αρα, τη συνεισφορά τους στον κρατικό κορβανά, τη δίνουν και με το παραπάνω αυτά τα ιδρύματα ουσιαστικής άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Αυτό το αντιλαμβάνεται ο καθένας που διαθέτει κοινό νου. Εκτός από εκείνους που άδειασαν το μέσα τους από όλες τις παλιές αριστερές αποσκευές τους, για να δώσουν χώρο στους θώκους εξουσίας και τους αυλοκόλακες της νέας διαπλοκής. Που άδειασαν τα σπλάχνα τους από τα νάματα του ανθρωπισμού, για να έχουν χώρο να βολέψουν το τυλιγμένο με ροζέ κορδέλες σκατό των μονεταριστών, στους όποιους δηλώνουν πλήρη υποταγή. Και το οποίο πλέον μας το παρουσιάζουν ως... αναπτυξιακό παντεσπάνι. 

Ο τέως... πράσινος εργατοπατέρας και νυν ροζουλί υπουργός, είναι μια τυπική περίπτωση εφαρμογής του δόγματος «καρέκλα ούμπερ άλες». Ανίκανος να διακρίνει το αυτονόητο: ότι δεν μπορείς να ζητάς και επιπλέον φόρο, από εκείνους που κάνουν τη δουλειά την οποία κανονικά έπρεπε να κάνεις εσύ! 

Μόνο που, δυστυχώς, δεν είναι η εξαίρεση. Προς τα εκεί, ταχύτατα, κατρακυλούν ομοθυμαδόν όλοι αυτοί οι πρώην αριστεροί εξουσιαστές μας. 

Γ. Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr