* Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας -βασικό στοιχείο της οποίας είναι και η ψυχική υγεία- ο πολύς και επεισοδιακός Παύλος Πολάκης, ούτε λίγο ούτε πολύ, προβάλλει την θεωρία ότι όποιος διαφωνεί μαζί του και με την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι… ψυχασθενής. Λίγο ακόμη και θα καταθέσει κανένα νομοσχέδιο που θα του δίνει το δικαίωμα να δημιουργεί κέντρα… ψυχικής αποκατάστασης των διαφωνούντων. Να αποκτήσουμε τα ελληνικά γκούλαγκ. Στο όνομα μιας «προοδευτικής» και «ριζοσπαστικής» κυβέρνησης.
* Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αδωνις Γεωργιάδης (ακόμη δεν έχω καταφέρει να καταλάβω τα κριτήρια βάσει των οποίων τον επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης), εξίσου πολυπράγμων και επεισοδιακός, ονειρεύεται και μας προβάλλει ένα πρότυπο, προφανώς άξιο μιμήσεως κατά την άποψή του: Τις χώρες και τις εποχές όπου, όποιος δήλωνε, ή δηλώνει, κομμουνιστής οδηγείται στις φυλακές και τις εξορίες. Και αυτά την ώρα που ο αρχηγός του προσπαθεί να γίνει δελεαστικός, ώστε να πετύχει μεγάλα ανοίγματα προς το Κέντρο.
* Το αλλοτινό μεγάλο γκεσέμι του «τρίτου δρόμου προς τον σοσιαλισμό» και του «εκσυγχρονισμού», ο Θεόδωρος Πάγκαλος (αυτός και αν έχει καρατσεκαρισμένα κατοχυρώσει τον τίτλο του επεισοδιακού), ενώ πριν λίγες ημέρες μας συνιστούσε ως σωτήρια λύση, για την σοσιαλδημοκρατία, τον «τρίτο πόλο» ειδικώς, αλλά και για τον τόπο γενικώς, τον Γιάννη Στουρνάρα, τώρα κάνει νέα τούμπα. Μας συνιστά, ως μόνη σωτήρια λύση για τον τόπο, να παραμερίσουμε τις διαφορές μας και να συνταχθούμε όλοι σε έναν «εθνικό δημοκρατικό συναγερμό» υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
* Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, βλέποντας την δημοτικότητα και του ίδιου και του κόμματός του να εξανεμίζεται καθημερινά, αντί να αναλογιστεί τι είναι στραβό στην πολιτική του, αποδίδει την λαϊκή δυσαρέσκεια σε… «μιντιακό πραξικόπημα». Δεν φταίει το ότι ασκεί μια πολιτική που αποδοκιμάζεται ακόμη και από συνέδρους του κόμματός του, αλλά το ότι… έβγαλαν τα τανκς ο Κοντομηνάς και ο Βαρδινογιάννης.
Μήπως είχε δίκιο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για το «απέραντο φρενοκομείο»;
Γ.Π. Μασσαβέτας
