Πάνος Σκουρλέτης, υπουργός Εσωτερικών, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, για την συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα: «Φαίνεται πως προϋποθέτει την υιοθέτηση τέτοιων θέσεων που θα είναι σε βάρος των συμφερόντων της χώρας, και ιδιαίτερα του κόσμου της εργασίας. Νομίζω, λοιπόν, ότι η συζήτηση μπορεί να συνεχιστεί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και χωρίς το ΔΝΤ».
Δημήτρης Παπαδημητρίου, υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, στο διεθνές οικονομικό πρακτορείο Bloomberg, για το ίδιο θέμα: «Το ΔΝΤ έχει αλλάξει πολλές φορές την άποψή του. Είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε αν πράγματι θέλουν να είναι εντός ή εκτός. Νομίζω ότι θέλουν να συμμετάσχουν, και εμείς τους θέλουμε εντός».
Βεβαίως το κρίσιμο στοιχείο δεν είναι μόνον τι λέει ο ένας και τι ο άλλος υπουργός. Αλλά και το τι λέει και τι πράττει πρωτίστως εκείνος που είναι πάνω από τους υπουργούς, ο «καπετάνιος του σκάφους», ο πρωθυπουργός της χώρας. Και το ατυχές εν προκειμένω είναι ότι και ο κ. Τσίπρας ακολουθεί μια επαμφοτερίζουσα τακτική. Πιστεύοντας προφανώς ότι, με την τακτική αυτή, «κερδίζει χρόνο» στη διαπραγμάτευσή του με τους δανειστές. Ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Η αξιολόγηση, που έπρεπε να είχε ήδη ολοκληρωθεί, μετατίθεται για το τέλος Ιανουαρίου και βλέπουμε. Δηλαδή απομακρυνόμαστε συνεχώς από τον στόχο να κλείσουμε τα ανοικτά μέτωπα και να μπορέσουμε, επιτέλους, να επωφεληθούμε και εμείς από το «πάρε κόσμε φθηνό χρήμα», δηλαδή από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Και όλα αυτά ενώ είναι γνωστό ότι μέσα στο 2017 πρέπει να βρεθούν χρήματα για να πληρωθούν υποχρεώσεις από ομόλογα, ύψους 15 δισεκατομμυρίων. Ενώ, όπως έχουν τα δεδομένα, είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν υποχρεώσεις τέτοιου ύψους από τα διαθέσιμα του ελληνικού κρατικού κορβανά.
Ε, δεν είναι καιρός να ξεκαθαρίσετε με ποιον θα πάτε και ποιον θα αφήσετε, πριν καταλήξετε να υπογράφετε και τέταρτο μνημόνιο, λόγω αστοχίας και χαμένου χρόνου;
Γ.Π. Μασσαβέτας
