Σημαίνει σοβαρότητα, σωστή επιλογή και σταθερή πορεία στις ιδέες σου. Ο Θόδωρος Νικολαΐδης, γεννημένος το 1925 στην Παλιά Κοκκινιά, μια φτωχογειτονιά του Πειραιά, έφυγε από την ζωή πλήρης -όπως λέμε- ημερών, ταπεινά και ήρεμα, όπως είχε ξεκινήσει την δημοσιογραφική (και μετέπειτα εκδοτική) καριέρα του με την ιστορική εφημερίδα "Φως". Οι φίλοι του ήταν ελάχιστοι, τα 2/3 της ημέρας τα περνούσε στο γραφείο (και τυπογραφείο) της εφημερίδας του στην λεωφόρο Καβάλας. Ηταν όμως αυτοί οι φίλοι πολύ ισχυροί: ο Δημήτρης Καρέλλας, ευπατρίδης του ποδοσφαίρου, ο Νίκος Γουλανδρής μέγας ευεργέτης του Ολυμπιακού και τέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο μεγάλος), με τον οποίο περνούσαν τα καλοκαίρια τους διακριτικά στο σπίτι του εκδότη στην Μύκονο. Οταν τώρα, συναντηθούν (όπου συναντηθούν…) θα του σφυρίξει στο αυτί "ένας φίλος ήρθε απόψε απ’ τα παλιά", και ο πρώην εθνάρχης θα χαμογελάσει με νόημα…
Κυκλοφόρησε χθες το πρώτο φύλλο της καθημερινής εφημερίδας του ομίλου Βαγγέλη Μαρινάκη "Ελευθερία – του Τύπου". Πλούσια σε ύλη, σε θεματογραφία και σε… δώρα (με Μπαμπινιώτη ξεκίνησε την καριέρα της), αλλά από υπογραφές κύρους, άδικα θα ψάξετε. Η παρουσία του Γιάννη Πρετεντέρη στην πρώτη σελίδα δίνει το πολιτικό στίγμα του φύλλου.
Στο μεταξύ:
Δύο πολύ σοβαρές ήττες υπέστη μέσα σε ένα… 24ωρο ο Ολυμπιακός από Τούρκους, τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στο μπάσκετ. Και αν μπορεί να θεωρηθεί ότι η βαριά ήττα από την Μπεσίκτας στην Πόλη "ζόρικη πολύ", αλλά ως ένα βαθμό λογική (δεδομένης της ανωτερότητας των γηπεδούχων στον συγκεκριμένο αγώνα), εντούτοις, στην φάμπρικα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η ομάδα του Πειραιά, σαφέστατα καλύτερη από την Γαλατασαράι, δεν περίμενες ποτέ να ηττηθεί με "κάτω τα χέρια" στο δεύτερο ημίχρονο και μάλιστα εντός έδρας. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την μπασκετική ήττα, η οποία -στα στοιχήματα του ΟΠΑΠ- πλήρωνε 19 προς ένα για νίκη της Γαλατά με πάνω από επτά πόντους…
Οσο για τον νεαρό (;) ο οποίος περιέγραφε τον αγώνα για λογαριασμό της ΕΡΤ2, φοβάμαι πως χρειάζεται κάποια μαθήματα "καθαρής σκέψης" προκειμένου να βελτιώσει τον τομέα της κυριολεξίας σε όσα διατυπώνει. Για παράδειγμα, 32’’ δευτερόλεπτα πριν την λήξη, με την Γαλατά μπροστά εννιά πόντους, ο παίκτης του Θρύλου ονόματι Μάντζαρης αστόχησε σε προσπάθεια τριών πόντων. Τότε ο σχολιαστής φώναξε: εδώ ο Μάντζαρης οδηγεί στην ήττα την ομάδα του. Αδικο και άστοχο πέρα για πέρα. Διότι στο συντριπτικό διάστημα πριν, όλη η ομάδα είχε αποτύχει διάβολε να σταθεί αξιόλογα απέναντι στους αντιπάλους.
Το γεγονός, μου θύμισε ένα παλαιότερο αντίστοιχο… χάπενινγκ σε επίσημο αγώνα άρσης βαρών. Ο δικός μας, είχε σηκώσει 299 κιλά, ήταν πρώτος και προσπάθησε να κάνει κάποιο ρεκόρ στα 300 κιλά. Καθώς ήταν, όμως, κουρασμένος δεν τα κατάφερε. Και τότε, ο δημοσιογράφος με πολύ ύφος φώναξε: «Κρίμα, απέτυχε στα 300 κιλά»!
Εννοείται ότι ο πρωταθλητής μας είχε αποτύχει σε ένα κιλό, αφού πριν είχε επιτύχει να υψώσει τα 299.
Οπως αντιλαμβάνεστε, η προσπάθεια (της ανοησίας) συνεχίζεται…
