Είχα όμως την ευκαιρία να σχηματίσω, ως δημοσιογράφος, ιδία αντίληψη για τον κοινοβουλευτικό άνδρα. Και θεωρώ εαυτόν ευτυχή που τον γνώρισα και είχα πολύωρες συνομιλίες μαζί του. Ιδίως όταν έγραφα το βιβλίο «Ανατρέψατε Μητσοτάκη», που εξαντλήθηκε, τρις, το 1996.
Από τον πρόλογο, αντιγράφω την κρίση μου για τον εκλιπόντα και την αμερικανικής εμπνεύσεως και εκτελέσεως ανατροπή του:
«Εχει αρκετά μειονεκτήματα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Είχε ακόμη περισσότερα η κυβέρνησή του. Είχε και έχει όμως ένα απολύτως αναγκαίο για τον τόπο -και δη στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία- προτέρημα. Υπήρξε ευθύς απέναντι στους Ελληνες. Αλλά δυστυχώς προτιμήσαμε και πάλι να ακούμε εκείνα που φαίνονται ευχάριστα. Τις ακατάσχετες υποσχέσεις. Για να ζούμε σήμερα τα χειρότερα.
Ο τόπος δεν μπορεί να «κρέμεται» ούτε από τον Μητσοτάκη ούτε από οποιονδήποτε άλλο. Δεν έχει ανάγκη από Μεσσίες. Εχει ανάγκη από πολίτες που να γνωρίζουν, να καταλαβαίνουν την αλήθεια και να αντιδρούν αναλόγως. Και από ηγέτες που μπορούν να λένε την αλήθεια, με οποιοδήποτε κόστος.
Σ’ αυτούς, που δεν είναι πρόθυμοι να αναχαράζουν τα χιλιομασημένα παραμύθια, αφιερώνεται αυτό το βιβλίο. Είναι μια μικρή πράξη αντίστασης, ενός Ελληνα πολίτη, που δεν ανέχεται να αποφασίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών και να προαναγγέλλει ανατροπή του Ελληνα πρωθυπουργού και εκλογές, σε μια στιγμή που κανείς δεν έβλεπε μια τέτοια πιθανότητα.
Ενός μέσου Ελληνα πολίτη που διεκδικεί το δικαίωμα να επιλέγει, να «ανεβάζει και να κατεβάζει» ο ίδιος τα κόμματα και τους πρωθυπουργούς και όχι οι ξένοι, ούτε ο Κόκκαλης, ούτε ο Λαμπράκης, ο Αλαφούζος ή ο Κουρής. Που δεν δέχεται να ρυθμίζεται με παρεμβάσεις ξένων μυστικών υπηρεσιών, όπως με την ανατολικογερμανική «επιχείρηση Γλάρος», για την οποία θα διαβάσετε αρκετά στο κεφάλαιο «Λάσπη», το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές, ποιος θα είναι πρωθυπουργός της πατρίδος μας».
Η ιστορία θα αποδώσει στον εκλιπόντα τις ευθύνες, αλλά και τις τιμές που του αναλογούν, όσες του στέρησε ο πολιτικός κανιβαλισμός που κυριαρχεί στον τόπο μας. Θα του αναγνωρίσει ότι είχε προδιαγράψει με ενάργεια όσα βιώνουμε σήμερα, όπως την υπαγωγή μας στο καθεστώς του ΔΝΤ, αλλά δεν μας άρεσε να τα ακούμε.
Γ. Π. Μασσαβέτας
