Αποκλειστικώς δική μας, εσωτερικής κατανάλωσης. Και δεν οφείλεται στην πολιτική του Ταμείου -προς Θεού!- αλλά μόνο στον τρόπο με τον οποίο προσπάθησαν να την υλοποιήσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου, των Σαμαροβενιζέλων.
Το κακό ήταν ότι όλοι αυτοί κάτι πήγαιναν να εφαρμόσουν, από όσα αξίωνε το Αγιο Ταμείο, όπως και ο ΟΟΣΑ με την «εργαλειοθήκη» του, αλλά μπροστά στις αντιδράσεις -στις οποίες ξέρετε ποιοι πρωτοστατούσαν, ποιοι ξεσήκωναν τον τόπο και «έβαζαν φωτιά στα τόπια»- έκαναν συνήθως πίσω. Οπότε αντί για εφαρμογή μέτρων, είχαμε διαρκώς ημίμετρα. Και το «μισό καλό» είναι χειρότερο από το ολόκληρο κακό, όπως η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ολόκληρο ψέμα.
Ευτυχώς απαλλαγήκαμε από όλους αυτούς. Και τώρα έχουμε μια κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, που ξέρει να εκτιμά τον ρόλο του ΔΝΤ. Με αξιοθαύμαστη καθαρότητα λόγου, ο «αριστερός» πρωθυπουργός μας έστειλε ένα συγκινητικό γράμμα στην Κριστίν Λαγκάρντ, με το οποίο αναλαμβάνει 21 δεσμεύσεις απέναντι στο ΔΝΤ, προκειμένου αυτό να συνεχίσει την πλήρη συμμετοχή του στο «πρόγραμμα», όπως λέμε τώρα το «μνημόνιο» και να μας δώσει τη δική του συμμετοχή που είναι 1,6 δισ.
Και τι δεν υπόσχεται στη φίλη μας την Κριστίν. Οτι θα κόψει και άλλο τις συντάξεις. Θα μειώσει το αφορολόγητο. Θα αλλάξει το νόμο για τον τρόπο με τον οποίο κηρύσσονται οι απεργίες, τον οποίο, εδώ που τα λέμε, κάποτε έπρεπε να τολμήσει κάποιος να τον αλλάξει. Γιατί δεν πάει άλλο να θεωρείται ως…απαρτία, συνέλευση με παρουσία π.χ. 500 μελών ενός σωματείου, στο οποίο ανήκουν 5.000 εργαζόμενοι και να κηρύσσει απεργία με τη θετική ψήφο των 251 παρόντων.
Εν ολίγοις, ο Αλέξης υπόσχεται ότι θα εφαρμόσει όλα εκείνα που ζητά το ΔΝΤ και δεν τόλμησαν να τα υλοποιήσουν ο Γιώργος, ο Λουκάς και ο Αντώνης με τον Ευάγγελο. Οτι από δω και πέρα «θα είμαστε καλά παιδιά». Ε, τι πιο αριστερό ζητάτε μερικοί αχάριστοι;
Γ. Π. Μασσαβέτας
