Γιατί είστε τόσο αχάριστοι και αχάριστες; Τι μας είχαν υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ; Οτι θα βαρούν τα νταούλια, θα παίζουν τους ζουρνάδες και τις λύρες (ειδική αναφορά όταν ο Αλέξης περιερχόταν την Κρήτη, συνοδευόμενος από τον Πολάκη, αλλά υποθέτω ότι καλύπτει και τις ανά την Ελλάδα ποντιακές λύρες, άλλως πώς κεμεντζέδες) και οι αγορές θα χορεύουν.
Ε, αυτό ακριβώς δεν γίνεται τώρα; Δεν πανηγυρίζουν και δεν χορεύουν οι αγορές, με τόσο υψηλές αποδόσεις που τους προσφέρονται για να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου; Ο,τι θέλετε, χορεύουν. Από καλαματιανό και τσάμικο, ως πεντοζάλη, μπάλο, συρτό, τικ, κότσαρι, σέρα, ζωναράδικο, καρσιλαμά, ζεϊμπέκικο, χασάπικο. Στις λεπτομέρειες θα στεκόμαστε τώρα; Στο ότι δεν καθορίζουν τον σκοπό οι οργανοπαίκτες, αλλά προστάζουν τις «παραγγελιές» οι πανηγυρίζοντες, που ρίχνουν τη «χαρτούρα»; Ετσι δεν γίνεται πάντοτε στα πανηγύρια; Πανηγύρια και πανηγυριώτες θέλαμε, τέτοια και έχουμε.
Είναι μόνο κρίμα το ότι χάσαμε στη διαδρομή μερικούς από τους πιο τσαχπίνηδες χορευτές, ειδικευμένους σε αριστερά τσαλιμάκια, σαν τον Γιάνη Βαρουφάκη, που ειδικεύεται στο ροκ, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που μπορεί άριστα να χορέψει και ρωσικούς χορούς σαν την κοζάκικη καλίνκα, τον Στρατούλη, αλλά και τις δυο κυρίες που ομόρφαιναν με τη χάρη τους το όλο χορευτικό συγκρότημα: Τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τη Ραχήλ Μακρή, τις άλλοτε «κολλητές» που τώρα ξεμαλλιάζονται.
Και τώρα μας μένουν οι «ναι σε όλα». Στους οποίους αφιερώνω την κατακλείδα από τη δίκη μου «Ιθάκη», της συλλογής «Φιλήσυχοι πολίτες»:
Κλαίμε για κείνους που στης Κίρκης το αγκάλιασμα
σαν θάρρεψε πως βρήκε την Ιθάκη ο οδηγητής μας,
τα χέρια σταύρωσαν, κι αφήσαν το καράβι ακυβέρνητο
στην προσταγή οι άβουλοι μονάχα μαθημένοι.
Κλαίμε για κείνους που στη χώρα του λωτού
σαν βρήκανε κρεβάτι και κρασί -τι άλλο θέλαν-
είναι ωραία όλα είπαν, ωιμέ,
είναι ωραία όλα εδώ για να ‘ναι Ιθάκη.
Γ. Π. Μασσαβέτας
