Κυριακή, 03 Σεπτεμβρίου 2017 12:49

Ιδεολογική ομελέτα - Του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, Συγγραφέα - δημοσιογράφου

Γράφτηκε από τον
Ιδεολογική ομελέτα - Του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, Συγγραφέα - δημοσιογράφου

 

Η πλέον αποτυχημένη συνταγή ομελέτας είναι να χτυπήσεις κλούβια αυγά σ’ ένα πιάτο και στο τέλος να προσθέσεις ολόφρεσκη φέτα, μυρωδικά, κρεμμυδάκι, πατάτες και αλατοπίπερο.

Αν στη συνέχεια επιθυμείς να γευθείς το αηδιαστικό σου δημιούργημα, ουδείς δικαιούται να σε ψέξει, καθότι η επιλογή σου αυτή αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά σου. Η αθλιότητά σου όμως καταγράφεται απ’ τη στιγμή που εν γνώσει σου σερβίρεις στους συνδαιτημόνες σου την εμετική σου έμπνευση και μάλιστα μ’ ένα ποτήρι κρασί ως ορίζει η πρέπουσα ιεροτελεστία του αμφιτρύωνος. Τότε η αναδυόμενη βρόμα εκ του βδελυρού σου χαρακτήρα θα είναι σίγουρα εντονότερη του προσφερόμενου εδέσματος στους ομοτράπεζους προσκεκλημένους σου. Κι αλίμονο σ’ αυτόν που θα προσποιηθεί ότι το γεύμα είναι εξαιρετικό, επικεντρωθεί στα προστιθέμενα γνήσια υλικά και προσπεράσει τα κλούβια αυγά. Την επόμενη φορά ενδεχομένως να του σερβίρουν και ψόφιο κρέας.

Καθότι λοιπόν, για να φτιάξεις ομελέτα οφείλεις να σπάσεις αυγά, εναπόκειται στην μαγειρική σου εντιμότητα να διαφυλάξεις την υγεία εκείνων με τους οποίους σκοπεύεις να συμποσιαστείς.

ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΜΕΛΕΤΑ

Ακριβώς αυτό που δεν κάνει η επονομαζόμενη εν Ελλάδι Κεντροαριστερά . Με αυγά ληγμένα απ’ την Σημιτική περίοδο, επιχειρεί να μας πείσει ότι το κλούβιο με λίγο άνηθο κι αράπικο πιπέρι μπορεί να είναι και γευστικό, αδιαφορώντας για τις πεπτικές διαταραχές που θ’ ακολουθήσουν. Ομελέτα να είναι και σ’ όποιον αρέσει!

Προφανώς οι ινστρούχτορες που ματαιοπονούν για την διαμόρφωση κεντροαριστερής συνείδησης του ποπολιστάν, φρονούν ότι οι Ελληνες πάσχουμε στην πλειονότητά μας από πολιτικό αλτσχάιμερ ή ο κοινωνικός μαζοχισμός αποτελεί γονιδιακό μας χαρακτηριστικό.

Διαφορετικά δεν θα διατυμπάνιζαν προς κάθε κατεύθυνση, οι άνθρωποι που στο πρόσφατο παρελθόν διαχειρίστηκαν τις τύχες του λαού μας και μας οδήγησαν στην λαιμητόμο, πώς βρήκαν προσφάτως τη λύση ώστε να επανατοποθετήσουν το κομμένο μας κεφάλι στη θέση του.

Ποιοι; Εκείνοι που τον σοσιαλισμό, την σοσιαλδημοκρατία και γενικότερα το δημοκρατικό πολίτευμα, το ερμήνευαν σύμφωνα με το λεξικό που οι ίδιοι συνέγραψαν, ανάλογα με την εποχή, τα οφέλη και τα εξουσιαστικά τους κίνητρα.

ΑΠΛΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ

Απλοί δήμαρχοι που αναρριχήθηκαν σε υπουργικούς θώκους, επειδή απλώς έτυχε ένα καλοκαίρι να συμφάγουν με τον Γιώργο Παπανδρέου. Συνδικαλιστικά κομματικά στελέχη προερχόμενα εκ των πάλαι ποτέ υπουργικών διαδρόμων των Παπαντωνίου, Τσοχατζόπουλου και Μαντέλη. Εγκάθετοι χειροκροτητές της δικομματικής εναλλασσόμενης διακυβέρνησης που κληρώθηκαν Γραμματείς Υπουργείων ή Πρόεδροι Δημοσίων Οργανισμών, αλλά και «αριστεροί» υμνητές της σαμαροβενιζελικής περιόδου, επιχειρούν μετ’ αγωνίας και επιτάσεως να μας πείσουν ότι ακόμα κι αν δεν διάβασαν τα μνημόνια, ξέρουν να τα εφαρμόζουν ως οφείλουν απέναντι σ’ αυτούς που τους διασφαλίζουν τη συνεχή προβολή τους στα έντυπα των εργολάβων. Και βέβαια ως αυθεντικοί φιλοτομαριστές ουδόλως ενοχλούνται που σήμερα ταυτίζεται η έννοια του κράτους με εκείνη του προτεκτοράτου.

Γι’ αυτό λοιπόν οι κλούβιες προσωπικότητες που ρίχνονται για ανακάτεμα στο μίξερ της ευκαιριακής Κεντροαριστερά ς, όχι απλώς δεν αισχύνονται αλλά μας αυτοδιαφημίζονται ως γνήσια συστατικά μιας γκουρμέ πολιτικής ομελέτας. Κόμματα που ιδρύθηκαν με αποκλειστικό γνώμονα να αρέσουν στην τροϊκανή κατοχή της χώρας μας, δίχως διακριτές διαφορές μεταξύ τους, πλην της προσωποπαγούς συγκρότησής τους, εμφανίζονται να αγωνιούν για το μέλλον των Νεοελλήνων, ως πολιτικοί φορείς του Κέντρου και της Αριστεράς. 

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ

Συγχέουν οι αφελείς ότι η λέξη «Κέντρο» δεν εμπεριέχει στο νοηματικό της «εμβαδόν» ουδεμία πολιτική και κοινωνική ιδεολογία.

Είναι πιο αυθεντικό, ουσιώδες και κατανοητό να ισχυρίζεσαι πως είσαι πολιτικά νεοφιλελεύθερος, απ’ το να εκμαυλίζεις τον λαό με τσιτάτα κεντροαριστερών συγχωνεύσεων. Οι ιδεολογίες δεν ευνουχίζονται μήτε ακρωτηριάζονται. Απλώς οι άνθρωποι που τις αντιπροσωπεύουν, όταν δεν τις πιστεύουν τις χρησιμοποιούν ως προσωπικό εφαλτήριο για το ατομικό τους συμφέρον. Με μία διαφορά: Η λέξη «Κέντρο» δεν σημαίνει απολύτως τίποτε στην πολιτική. Αποτελεί εφεύρημα της στρογγυλής τραπέζης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος για να εμφανίζει ως πιο λάιτ κατάσταση τις απάνθρωπες εφαρμογές της οικονομικής αγοράς. Και ως γνωστό, οι ανά τον κόσμο απολιτίκ υιοθετούν την άποψη που διατυπώνεται με την εξής θέση: Η λιτότητα και οι βομβαρδισμοί από κεντρώους θεωρούνται προληπτικές μέθοδοι για την κοινωνική ευημερία. Η ίδια πρακτική από νεοφιλελεύθερους θεωρείται εγκληματικότητα και πολιτική αναλγησία. Κατ’ αυτό τον τρόπο σκέψης και έκφρασης πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα που στοιχήθηκαν πίσω από πολιτικές νευρώσεις και ευρωφοβίες, σήμερα διαβουλεύονται πυρετωδώς για την κορυφαία πολιτική συγχώνευση απ’ την οποία θα προέλθει η νέα σημαία της Κεντροαριστερά ς στον τόπο μας. 

ΜΙΚΡΕΣ ΠΝΥΚΕΣ

Μόνο που οι πολιτικές «επαναστάσεις» που αποφέρουν οφέλη στους λαούς προέρχονται απ’ τους ίδιους τους λαούς και όχι απ’ την ετικέτα, το λογότυπο ή την ούγια. 

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ, η ΔΗΜΑΡ, οι ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ενδεχομένως το ΠΟΤΑΜΙ και άλλα κόμματα που ουδείς γνωρίζει τι διαφορετικό πρεσβεύουν, προετοιμάζονται για το ιστορικό γεγονός της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Πιθανόν να απαιτήσουν απ’ τους εαυτούς τους οι συμμετέχοντες στις συζητήσεις, να βροντοφωνάξουν όλοι μαζί «συμφωνία όποια νάναι» όπως ακριβώς νουθετούσαν τον πρωθυπουργό όταν διαπραγματευόταν με τους Ευρωπαίους γκάγκστερ. 

Φρόνιμο θα ήταν όμως τα στελέχη αυτής της αναμενόμενης σύναξης, να αυτοπροσδιοριστούν τα ίδια πριν προσδιορίσουν τι εστί Κεντροαριστερά . Δηλαδή πώς ορίζουν την Αριστερά και πώς το Κέντρο, οι κυρίες και οι κύριοι, που πιθανόν να συμμετάσχουν στις διαδικασίες όπως οι: Φώφη Γεννηματά, Γιώργος Καμίνης, Γιάννης Ραγκούσης, Γιάννης Μανιάτης, Νίκος Αλιβιζάτος, Γιώργος Παπανδρέου, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Νίκος Ανδρουλάκης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και άλλοι πολλοί που φέρονται να συμμετάσχουν στο νέο πολιτικό εγχείρημα.

Το πόσο κορεσμένη είναι η κοινωνία απ’ την ιταλοποίηση της πολιτικής μας ζωής αλλά και πόσο αδιαφορεί για σχήματα που τα συγκροτούν στελέχη προηγούμενων κυβερνήσεων, καταγράφεται με λαϊκό τρόπο στις συζητήσεις των καφενείων που αποτελούν μικρές Πνύκες. 

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΦΕΤΙΧ

Οι πάντες απογοητευμένοι απ’ τους απρόσκλητους σωτήρες μας, προτιμούν να παίζουν τάβλι απ’ το να παρακολουθούν στην τηλεόραση ομιλίες τους, με τέτοια ταυτοσημότητα που ακόμη και η χροιά της φωνής τους δυσκολεύει να αντιληφθεί κανείς την κομματική τους προέλευση. Σε τι άραγε διαφωνούν, εφόσον όλοι τους αποδέχονται οι ευρωπαϊκές εντολές να εκπληρωθούν στο ακέραιο και γιατί όλα αυτά τα χρόνια ενώ συμφωνούσαν προφασίζονταν το αντίθετο;

Αν στόχος τους είναι να καταστήσουν την Κεντροαριστερά ως αποκλειστική αιχμή μιας αντι-Σύριζα πολιτικής και μόνο, είναι πιο έντιμη η απ’ ευθείας ιδεολογική σύγκρουση του Κυριάκου Μητσοτάκη που υπερασπίζεται τον πλούτο και τις νεοφιλελεύθερες αξίες.

Οφείλουν λοιπόν οι άνθρωποι που υπερασπίστηκαν μνημόνια και που κάποιοι εξ αυτών γέννησαν το τερατούργημα της πρασινογάλαζης ομελέτας, δηλαδή, να συνυπάρχουν ως έμψυχα υλικά οι: Σαμαράς, Βορίδης, Βενιζέλος, Λοβέρδος μαζί με το σύνολο των στελεχών των κομμάτων τους, να κοιταχτούν στον προσωπικό τους καθρέφτη και να απαντήσουν στο ερώτημα που θέτει ο κόσμος: «Πώς θα σώσετε την χώρα όταν εσείς οι ίδιοι την βουλιάξατε;».

Και το κυριότερο: «Από που εκπορεύεται η πεποίθησή σας ότι είσθε αριστεροί, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, άντε… κεντρώοι… όταν η Ευρώπη αποτελεί για σας φετίχ και τον οιοδήποτε αντιρρησία τον θεωρείτε πολιτικό σωσία του Μαδούρο;».

ΕΑΡΙΝΗ ΣΥΝΑΞΗ

Ας ελπίσουμε ότι η εαρινή σύναξη των κεντροαριστερών στελεχών θα θυμηθεί να υπερτονίσει και τα πολιτικά εγκλήματα του Κώστα Σημίτη, όταν ως πρωθυπουργός και πατέρας της κεντροαριστερής επίφασης, στρίμωξε με ψευδή στοιχεία την Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, παρέδωσε τη χώρα στην εργολαβική κερδοσκοπία, έφερε τους Ολυμπιακούς Αγώνες δίχως να έχει ακόμη αποδοθεί ο λογαριασμός, δημιούργησε το εξάμβλωμα του Χρηματιστηρίου και έπλασε την υβριδική κατηγορία των ημιαπασχολήσιμων. 

Διαθέτει κάποιος από εσάς που θα συναντηθείτε κύριοι, τα κότσια να στηλιτεύσετε τα κακώς κείμενα της Σημιτικής διακυβέρνησης; Θα βρείτε το ψυχικό «στυτικό» σθένος να ζητήσετε συγγνώμη για τα PSI και τα Ομόλογα Δημοσίου που εγγυόντουσαν οι σύντροφοί σας και μετέπειτα συνεργάτες του Σαμαρά; Αν δεν αποκαταστήσετε την πολιτική σας ύπαρξη αναλαμβάνοντας ευθύνες για την καταστροφή που επιφέρατε στον λαό μας, οιαδήποτε κριτική απ’ την πλευρά σας σε βάρος του σημερινού πρωθυπουργού με τα πολλαπλά λάθη, τις ασυνέπειες και τους συμβιβασμούς, θα ισοδυναμεί με πολιτική αθλιότητα.

Όση αντιδεξιά ρητορική κι αν χρησιμοποιήσετε, στην πράξη μια χαρά οι περισσότεροι συνεργαστήκατε μαζί με τους σκληροπυρηνικούς νεοφιλελεύθερους, τόσο πριν όσο και μετά την υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμένου.

ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΒΑΛΤΙΚΗΣ

Αντί λοιπόν να μας εκθειάζετε την έννοια της Κεντροαριστερά ς, πείτε μας τι ακριβώς σημαίνει Κεντροαριστερά . Κάποτε εκθειάζατε τον δικομματισμό και την αυτοδυναμία ως πυλώνες σταθερότητας. Τώρα εκθειάζετε τον πλουραλισμό και την πολυκομματικότητα ως ενωτική συμπόρευση προς την σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία. 

Αν δεν ξεκαθαρίσετε την θέση σας και τι ακριβώς πρεσβεύετε, την ομελέτα με τα κλούβια αυγά που επιχειρείτε να μας σερβίρετε, μάλλον θα την φάτε οι ίδιοι!

Όσο για τους αφελείς, αμνήμονες, ή ημιμαθείς πολιτικούς και όσα διαδραματίστηκαν με τις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις της εσθονικής κυβέρνησης, τα πράγματα ποτέ δεν υπήρξαν πιο σαφή: Οι λαοί της Βαλτικής καθώς και πολλοί άλλοι, υπήρξαν απηνείς διώκτες των Εβραίων και συνεργάτες των ναζί. Χώρες όπως η Λιθουανία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λευκορωσία, η Ουκρανία, η Σλοβακία, η Ρουμανία, η Κροατία και άλλες διέπραξαν εγκλήματα πολέμου στο πλευρό του Αξονα.

Ο ναζισμός ως ιδεολογία εμπεριέχει το μίσος για τον αδύναμο άνθρωπο, τον διαφορετικό στο χρώμα, στη φυλή, στις ιδέες, στην ερωτική επιλογή ενώ στο όνομα της κυριαρχίας του, η υποταγή, τα βασανιστήρια, οι γενοκτονίες και οι θάλαμοι αερίων αποτελούν βασικά του εργαλεία. 

ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑ

Αντίθετα, ο κομμουνισμός εμπεριέχει στην ιδεολογία του τον Ανθρωπο, τις ανάγκες του, την μόρφωση, την εξέλιξη, την δικαιοσύνη, την επιστήμη και την άμεση δημοκρατία χωρίς διακριτές κοινωνικές τάξεις. Η πρώτη ιδεολογία ρουφά το αίμα ως βρικόλακας, η δεύτερη προσφέρει το αίμα στους κοινωνικούς αγώνες. Επομένως η όποια ταύτιση προέρχεται εκ του πονηρού. Αυτά όσον αφορά στις ιδεολογίες. 

Στην πράξη και στην εφαρμογή της κομουνιστικής ιδεολογίας, τα όποια εγκλήματα έγιναν, κατακριτέα σαφώς, δεν αποτέλεσαν προϊόν της ιδεολογίας αλλά της ανικανότητας ή της ακαταλληλότητας των ανθρώπων που ηγήθηκαν στην πραγμάτωση της ιδεολογίας. Δεν ευθύνεται ο Μαρξ και ο κομουνισμός για τις σταλινικές μεθόδους. Οπως δεν ευθύνεται ο Χριστός και ο Χριστιανισμός για τον στρατιωτικό του Αγιο Βασίλειο Βουλγαροκτόνο που τύφλωσε 20.000 Βούλγαρους του Σαμουήλ ή για τον Αγιο Κωνσταντίνο που σκότωσε τη γυναίκα του Φαύστα και τον γιο του Κρίσπο καθ’ υπόδειξιν της μητέρας του Ελένης και μετέπειτα Αγίας. Στον ναζισμό όμως θεωρία και πράξη συμπορεύθηκαν. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά.

Οπότε οι Ελληνες επικριτές που ασχολήθηκαν με την απουσία του Κοντονή στην αντικομμουνιστική υστερία, ας ασχοληθούν με πιο ουσιαστικά ζητήματα κριτικής κατά αυτής της κυβέρνησης. Είναι τόσα πολλά τα λάθη της και οι παραμυθίες της, που θα βρουν πλήθος πολιτικών αθετήσεων για να την στήσουν στον τοίχο.

Αρκεί αυτοί που θα την σημαδεύουν, να μην απιθώνουν τα πολιτικά τους κορμιά στα βουλευτικά έδρανα προηγούμενων αποτυχημένων κυβερνήσεων. Αυτοί εξ αρχής, εξ ορισμού και εκ πεποιθήσεως ηθικά και πολιτικά δεν το δικαιούνται...


NEWSLETTER