Ο εστί μεθερμηνευόμενον «χώρα της ευκαιρίας». Εικόνα την όποια υποστήριξε, διά ζώσης, και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Το πόσο χώρα ευκαιρίας έχουμε καταντήσει υπογραμμίσθηκε την ίδια μέρα από την δημοσίευση μιας έρευνας της γαλλικής εφημερίδας «Figaro», στηριγμένη σε στοιχεία της Eurostat. Μόνο που επειδή τα στοιχεία αυτά στηρίζονται στα ελληνικά δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ, συνιστούν μια μάλλον αισιόδοξη εικόνα της πραγματικότητας.
Δεν περίμενε βεβαίως κανείς να πλησιάζει ο κατώτατος μισθός μας εκείνον του Λουξεμβούργου (1.998 ευρώ). Αλλά, βρε αδελφέ, να είμαστε τουλάχιστον κοντά στην, άλλοτε φτωχούλα της Ενωσης, Ιρλανδία. Που χρωστά πολλά στον Ανδρέα Παπανδρέου, για τον πείσμονα αγώνα του να επιβάλει, στην τότε ΕΟΚ, τα περίφημα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Και η οποία προσελκύει συνεχώς ξένες επενδύσεις, ιδίως στον τομέα της τεχνολογίας, χωρίς να χρειάζεται να διαφημίσει πόσο... φθηνό είναι το εργατοϋπαλληλικό δυναμικό της. Και της οποίας ο βασικός μισθός είναι 1.563,25 ευρώ. Οπερ την τοποθετεί στην πρώτη ομάδα των έξι χωρών της Ενωσης, όλες βόρειες, με τους καλύτερους βασικούς μισθούς.
Αντιθέτως εμείς, κατεβαίνοντας συνεχώς προς τα κάτω, δεν ανήκουμε καν στη δεύτερη ομάδα. Οπου ο μικρότερος βασικός μισθός καταγράφεται σε μια άλλη, επίσης πρώην φτωχότερη από εμάς, χώρα. Την Πορτογαλία. Που πέρασε και αυτή από μνημόνιο. Και τώρα έχει βασικό μισθό 865,25 ευρώ.
Τείνουμε να πλησιάσουμε εκείνους που άλλοτε λοιδορούσαμε, ως εξαγωγείς «χορευτριών» για τα επαρχιακά μας «κωλόμπαρα» και καθαριστριών για τα αστικά μας σπίτια. Τα επίπεδα μισθών χωρών του άλλοτε «σοσιαλιστικού παραδείσου» (Πολωνία, Εσθονία, Κροατία, Σλοβακία, Τσεχία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία και Βουλγαρία). Οπου ο βασικός μισθός κυμαίνεται από 235 ευρώ στη Βουλγαρία, έως 473 στην Πολωνία.
Πού θα πάει; Με τη φόρα που έχουμε πάρει θα τη φάμε και τη Βουλγαρία. Ωστε να γίνουμε η πρώτη χώρα των opportunities. Μόνο που για την ώρα δεν προσελκύουμε άλλους «επενδυτές», πέρα από τα «κοράκια» που αγοράζουν τα ενυπόθηκα δάνεια των Ελλήνων στο 10% της οφειλής τους.
Υπό την σημαία ενός «αριστερού» οπορτουνισμού, που λέει και το ΚΚΕ.
Γ. Π. Μασσαβέτας
