Η δημοτική παράταξη «Ανθρώπινη και Ομορφη Πόλη», της οποίας είχα την τιμή να είμαι επικεφαλής, συμμετείχε σε όλες τις συζητήσεις που έγιναν για το ΓΠΣ στο Δημοτικό Συμβούλιο και κατέθεσε σειρά παρατηρήσεων – προτάσεων που αφορούσαν τις χρήσεις γης, την εκτός σχεδίου δόμηση, το νέο λιμάνι, την περιοχή του Νέδοντα κ.λπ., οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές από τη δημοτική αρχή - και κατά συνέπεια ψήφισε λευκό, αναγνωρίζοντας και τα πολλά θετικά στοιχεία που περιέχει το σχέδιο.

ΠΑΡΑΔΟΞΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ

Παρά το γεγονός ότι ο κ. δήμαρχος γνώριζε ότι είχε δικαίωμα να προβεί σε αναθεώρηση του ΓΠΣ πέντε χρόνια μετά την έγκρισή του, επέλεξε, υπό την πίεση των θιγομένων από το ΓΠΣ πολιτών, την κατάθεση προσφυγής για την ακύρωσή του στο Συμβούλιο Επικρατείας, ρισκάροντας μετά την πάροδο πενταετίας μία απόφαση με δεσμευτικούς όρους. Συνέβη δηλαδή το παράδοξο, η δημοτική αρχή να προσφεύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας για να ακυρωθεί μία δική της απόφαση.

Η 1242/2016 απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας στο αίτημα του δήμου να ακυρωθεί το ΓΠΣ διότι δεν τηρήθηκε η διαδικασία της στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, αναφέρει ότι: «Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως άνευ εννόμου συμφέροντος προβαλλόμενος, διότι ο αιτών δήμος, με πρωτοβουλία του οποίου κινήθηκε η διαδικασία εκπονήσεως του προσβαλλόμενου σχεδίου, εγείρει το ζήτημα αυτό το πρώτον με την κρινόμενη αίτηση, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να το έχει θέσει επικαίρως, διατυπώνοντας δηλαδή επιφυλάξεις ως προς τη νομιμότητα της διαδικασίας εγκρίσεως του σχεδίου με μία από τις διαδοχικές εκδοθείσες πράξεις του δημοτικού συμβουλίου».

Οι περισσότερες διαμαρτυρίες των δημοτών αφορούσαν τις προβλέψεις του ΓΠΣ για τη ζώνη του Ταϋγέτου, τις περιοχές Κάμπου και Μπουρνιά, τις περιαστικές περιοχές, τις ημιορεινές και το περιβαλλοντικό πάρκο του Νέδοντα. Τις περιοχές δηλαδή για τις οποίες ζητείται τώρα από τη δημοτική αρχή η τροποποίηση και η διόρθωση του ΓΠΣ.

ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Ας δούμε όμως τι λέει η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, για κάθε μία από αυτές τις περιοχές:

Α) Για τη ζώνη του Ταΰγετου αναφέρει ότι «Οι επίμαχες ρυθμίσεις, με τις οποίες επιβάλλεται απαγόρευση κατασκηνώσεων και εγκαταστάσεων διανυκτέρευσης στην περιοχή προστασίας των ορεινών όγκων και των δασικών περιοχών, εισάγονται νομίμως και δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο, είναι δε απορριπτέα ως αβάσιμα όσα περί του αντιθέτου προβάλλονται. Αβασίμως, περαιτέρω, προβάλλεται ότι με τις εισαχθείσες ρυθμίσεις επέρχεται κατ’ αποτέλεσμα στέρηση της εξουσίας του κανονιστικού νομοθέτη να διαμορφώσει ελευθέρως το περιεχόμενο του σχεδίου διαχείρισης του Ταϋγέτου…».

Β) Για τις περιοχές Κάμπου και Μπουρνιά σημειώνει ότι «από το γεγονός ότι τμήματα μόνον των περιοχών Κάμπου και Μπουρνιά αποτελούν γεωργικώς καλλιεργούμενες εκτάσεις που απολαμβάνουν το καθεστώς αυξημένης προστασίας των αγροτικών γαιών υψηλής παραγωγικότητας, ουδόλως συνάγεται ότι, για τα υπόλοιπα τμήματα της ίδιας περιοχής, η διοίκηση πρέπει να επιτρέψει την οικιστική αξιοποίησή τους κατά τους όρους της εκτός σχεδίου δομήσεως, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο αιτών Δήμος…».

Γ) Για τις περιαστικές περιοχές ΠΠ1-5 (περιοχές Βέργας, Μαντίνειας, Λεϊκων κ.λπ.) τονίζει ότι «…εφαρμόζονται οι γενικώς ισχύοντες όροι και περιορισμοί δομήσεως, πλην αυτών που αφορούν τα όρια αρτιότητας και κατατμήσεως που καθορίζονται αυξημένα. Η ρύθμιση αυτή, κατά το μέρος που συνεπάγεται την εφαρμογή αυστηρότερων από τους γενικώς ισχύοντες όρων δομήσεως, δικαιολογείται μεν από την ανάγκη ανάσχεσης της εκτός σχεδίου οικιστικής ανάπτυξης, διαφύλαξης του χαρακτήρα των περιοχών ως περιαστικών και αποτροπής του κινδύνου μετεξελίξεώς τους σε απλές επεκτάσεις του πολεοδομικού συγκροτήματος της Καλαμάτας».

Δ) Για τις ημιορεινές περιοχές Π1 (ευρύτερη περιοχή Βέργας, Μαντίνειας κ.λπ.) διαπιστώνει ότι «...οι ρυθμίσεις του προσβαλλόμενου σχεδίου, με τις οποίες στις ημιορεινές περιοχές του αιτούντος Δήμου επιτρέπεται η ανέγερση αγροικιών μεγίστου εμβαδού 80 τ.μ. και λοιπών εγκαταστάσεων για την εξυπηρέτηση γεωκτηνοτροφικών σκοπών και επιβάλλεται κατώτατο όριο αρτιότητας έξι στρεμμάτων, δικαιολογούνται από το χαρακτήρα των ημιορεινών περιοχών ως ζωνών ανάπτυξης αγροτικών και κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων και ως περιοχών μετάβασης από το αστικό τοπίο στο υψηλής οικολογικής και αισθητικής αξίας τοπίο του ορεινού όγκου του Ταϋγέτου». Και

Ε) Για το περιβαλλοντικό πάρκο του Νέδοντα αναφέρει ότι «…λόγω του χαρακτήρα της ως περιοχής εξόδου του φαραγγιού του Νέδοντα και εισόδου του ομωνύμου ποταμού στην πόλη της Καλαμάτας, κρίθηκε σκόπιμο να μετατραπεί σε αδόμητη περιαστική ζώνη πρασίνου και ανάπτυξης ήπιων μορφών αναψυχής… Για το λόγο αυτό η ένταξη στο περιβαλλοντικό πάρκο περιοχών που, κατά τους ισχυρισμούς του αιτούντος, έχουν χαρακτήρα προαστικής ζώνης και αποτελούσαν προ της εισαγωγής του προσβαλλόμενου σχεδίου, περιοχές εν δυνάμει επεκτάσεως του πολεοδομικού συγκροτήματος της Καλαμάτας (Καλλιθέα και Τούρλες) δεν καθιστά παράνομες τις πληττόμενες ρυθμίσεις...».

«ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ»

Γίνεται αντιληπτό, ύστερα από τα ανωτέρω, ότι σχεδόν όλες οι προτεινόμενες από τη δημοτική αρχή τροποποιήσεις – διορθώσεις του ΓΠΣ έχουν ήδη αιτιολογημένα απορριφθεί από το Συμβούλιο Επικρατείας.

Οφείλουμε να συνδράμουμε στην προσπάθεια αποκατάστασης των υπερβολών του ΓΠΣ. Ομως, πρέπει να πούμε στους θιγόμενους συνδημότες μας ότι η αλλαγή τους, λόγω της λανθασμένης τακτικής της δημοτικής αρχής, έχει πλέον καταστεί τρομερά δύσκολη έως ανέφικτη - και γι’ αυτό θα πρέπει να κρατούν μικρό καλάθι.

Βασίλης Κοσμόπουλος

Πολιτικός Μηχανικός

Υποψήφιος Δήμαρχος Καλαμάτας