Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές ατόμων και φορέων σχετικά με μια πρωτόγνωρη κατάσταση στη λειτουργία των Νοσοκομείων Καλαμάτας και Κυπαρισσίας: Ολόκληρα τμήματα υπολειτουργούν σημαντικά, κάποια κινδυνεύουν να κλείσουν παντελώς με πρώτο θιγόμενο το Νοσοκομείο της Κυπαρισσίας, ενώ η λίστα αναμονής για ένα ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου Καλαμάτας σήμερα μπορεί να ξεπεράσει τον ένα χρόνο...
Αυτό όμως που βιώνει ο μεσσηνιακός λαός το τελευταίο διάστημα με τα νοσοκομεία του δυστυχώς δεν αποτελεί εξαίρεση της λειτουργίας των νοσοκομείων πανελλαδικά.
Ηδη, σε πολλά νοσοκομεία της χώρας υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε σημαντικά φάρμακα, έχουμε αναστολή σπουδαίων τμημάτων τους ενώ κάποια νοσοκομεία κινδυνεύουν από πλήρη διακοπή της λειτουργίας τους. Για παράδειγμα, στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα» της Αθήνας, το αναισθησιολογικό τμήμα λειτουργεί με το 50% των γιατρών, κάτι που σημαίνει ότι όλες οι επεμβάσεις καθυστερούν αντίστοιχα δίνοντας προτεραιότητα κυρίως στα επείγοντα περιστατικά. Η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου έχει καταγγείλει πως “υπάρχουν απαράδεκτες καθυστερήσεις και ακυρώσεις χημειοθεραπειών ενώ υπάρχουν τεχνητές ελλείψεις σημαντικών φαρμάκων για τους καρκινοπαθείς”. Οι μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) έχουν 100 κρεβάτια εκτός λειτουργίας και έχει δημιουργηθεί ουρά 50 περιστατικών μόνο στο λεκανοπέδιο Αττικής.
Οι αποδόσεις του ΕΚΑΒ βρίσκονται σε έντονα καθοδική πορεία λόγω συνταξιοδότησης προσωπικού και συντήρησης του στόλου του. Το νοσηλευτικό προσωπικό αλλά κυρίως οι γιατροί κάνουν ηρωικές προσπάθειες και πολλοί βρίσκονται στα όρια της σωματικής και ψυχικής κατάρρευσης. Το γεγονός αυτό από μόνο του δημιουργεί τάσεις φυγής των γιατρών, πράγμα το οποίο βιώνουμε τελευταία όλο και πιο συχνά με την πιθανότητα να φτάσουμε στον “κρίσιμο αριθμό” (όπως λέγεται στα μαθηματικά) που εάν συμβεί, θα οδηγήσει σε μια διάλυση των νοσοκομείων από ιατρικό προσωπικό που δεν θα έχει προηγούμενο. Γιατί όλα αυτά;
Κατά τα χρόνια των μνημονίων, με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχαμε περιοριστικούς όρους στις προσλήψεις στα νοσοκομεία με το γνωστό αποτέλεσμα, δηλαδή να οδηγηθεί όλος ο δημόσιος τομέας υγείας στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Οι φιλότιμες προσπάθειες της προηγούμενης κυβέρνησης και η επιτυχία της να πείσει τους δανειστές να άρουν αυτούς τους όρους και να ισχύσει ο κανόνας ένας προς έναν από τον Αύγουστο του 2018, κατάφεραν να αντιστρέψουν το κλίμα με περισσότερες από 8.000 προσλήψεις με νέο προσωπικό στο δημόσιο τομέα υγείας και να γεννηθούν ελπίδες.
Με την κυβερνητική αλλαγή όμως, τον Ιούλιο του προηγούμενου έτους τα πράγματα πήραν ταχύτατα άλλη πορεία. Θέσεις γιατρών οι οποίες ξεπερνούσαν τις 960 και είχαν ήδη προκηρυχθεί, έχουν παγώσει και δεν καλύπτονται πλέον βασικές ανάγκες των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Επίσης, λόγω συνταξιοδότησης 600 γιατρών την χρονιά που μόλις πέρασε, ο αριθμός αυτός αυξάνει κατακόρυφα. Εάν αναλογιστούμε δε ότι χρειάζονται περίπου 5.500 γιατροί πανελλαδικά για να καλυφθούν τα ουσιαστικά κενά του συστήματος κατανοούμε ότι αυτό θα καταρρεύσει σύντομα εάν δεν δοθούν άμεσες και δραστικές λύσεις.
Στο εύλογο ερώτημα εάν η κυβέρνηση εκ των προτέρων εγνώριζε ή όχι ότι τα πράγματα θα οδηγούνταν εδώ, η απάντηση είναι μάλλον ναι, εάν αναλογιστούμε τις λύσεις τις οποίες δρομολογεί όπως η είσοδος ιδιωτών στα δημόσια νοσοκομεία. Μια λύση που ανάμεσα σε πάμπολλες αναταράξεις θα σήμαινε πρωτίστως την κατάργηση της δημόσιας δωρεάν υγείας για όλους τους πολίτες της χώρας...
* Ο Δημήτρης Σωφρονάς είναι γιατρός Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος μέλος του Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Μεσσηνίας και εκλέκτορας στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.
