Σάββατο, 14 Μαρτίου 2020 22:02

Προσφυγικό: «Ουαί υμίν...»

Γράφτηκε από την
Προσφυγικό: «Ουαί υμίν...»

Του Μάκη Λεβέντη

Μέλους Ν.Ε. Μεσσηνίας

του ΣΥΡΙΖΑ

Λίγο πριν το «Θείο Δράμα», ένα άλλο δράμα εκτυλίσσεται στον Εβρο. Ο Ερντογάν, εκβιάζοντας την Ευρώπη, κατευθύνει πρόσφυγες στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Ο Μητσοτάκης, εργαλειοποιώντας την απροκάλυπτη ενέργεια, στήνει μια κακόγουστη παράσταση δήθεν πολέμου στην περιοχή, επιχειρώντας να αντισταθμίσει την επικοινωνιακή συντριβή που υπέστη στα νησιά με τα ΜΑΤ. Τάγματα εφόδου, κυνηγετικοί σύλλογοι και πολίτες με όπλα, ως αυτόκλητοι φρουροί των συνόρων, ξυλοκοπούν πρόσφυγες. Η χώρα μετατρέπεται σε πόλο έλξης φασιστοειδών που κυνηγούν κεφαλές. Κάθε έννοια ανθρωπισμού και διεθνούς δικαίου καταστρατηγείται βάναυσα. Η χορήγηση ασύλου αναστέλλεται παρανόμως, ενώ επιδόματα που διαθέτει η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ στους δικαιούχους ασύλου και καταναλώνονται στην ελληνική αγορά, διακόπτονται με κυβερνητική απόφαση!

Ο ανεξέλεγκτος ξενοφοβικός και ρατσιστικός παροξυσμός, υποδαυλισμένος από ευρύ φάσμα δεξιών και ακροδεξιών δυνάμεων και υποβοηθούμενος από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και εκπροσώπους της κυβέρνησης, είναι πια γεγονός. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται πλέον στην παρέα των ακραίων της ΕΕ! Οταν πριν λίγο καιρό αποτελούσε το διεθνές πρότυπο διαχείρισης του προσφυγικού, συγκεντρώνοντας τα εύσημα της υφηλίου. Την ίδια στιγμή η Ε.Ε., εντελώς κυνικά, περιορίζεται στην υπόσχεση μερικών εκατοντάδων εκ. ευρώ και βολεύεται μια χαρά από την «προβλέψιμη» κυβέρνηση Μητσοτάκη με τη μετατροπή της Ελλάδας σε αποθήκη ψυχών και του προβλήματος από ευρωτουρκικό, σε ελληνοτουρκικό. Ετσι, κοντοζυγώνουμε στο Πάσχα, το οποίο θα εορτασθεί σε «κλίμα βαθιάς κατάνυξης και ευλάβειας», την ώρα που ευτελίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Ουαί υμίν...

Η αναφορά αυτή δεν είναι τυχαία. Γνωρίζουμε από τη «Γένεση» την ιστορία της Αγαρ και του Ισμαήλ και της περίθαλψης που έτυχαν από τον ίδιο το Θεό, αλλά και την παράδοση με τις έξι πόλεις - καταφύγια για τους κατατρεγμένους, στο Δευτερονόμιο της Παλαιάς Διαθήκης. Οπως επίσης και τα σχετικά με τις τελετουργίες ικεσίας της Αρχαίας Ελλάδας, τον προστάτη Ικέσιο Δία, το θεσμό της ασυλίας. Σε αυτές και σε πολλές άλλες σχετικές παραδόσεις καταγράφεται η ουσία του ανθρώπου ως κοινωνικού όντος, που προσδιορίζεται με τη θετική ανταπόκρισή του στο αίτημα του άλλου, του ξένου, για προστασία της ζωής του. Οι πρόσφυγες, που κατακλύζουν και τη χώρα μας, δεν είναι εχθροί, εισβολείς ή εγκληματίες. Είναι άνθρωποι κατατρεγμένοι. Αποδρούν από τον πόλεμο, τον θάνατο, την καταστροφή. Με αυτή την ιδιότητα απευθύνονται στον άνθρωπο. Και δεν μπορεί άνθρωπος να γυρίσει πλάτη σε άνθρωπο σε αυτή την τραγική στιγμή και ακόμη χειρότερα να τον βουλιάξει στα νερά του Εβρου και του Αιγαίου. Στην αρχαιότητα, τέτοιες στάσεις θεωρούνταν μεγάλη ασέβεια και προκαλούσαν κατάρα στις πόλεις που τις ενστερνίζονταν.

Πέραν αυτών των αναφορών, η Ευρώπη έχει ανάγκη τους πρόσφυγες. Αντιμετωπίζει οξυμμένο δημογραφικό πρόβλημα, σοβαρή υπογεννητικότητα και το συνταξιοδοτικό της σύστημα δεν είναι βιώσιμο. Θα χρειαστούν γύρω στα 60 εκατομμύρια νέοι μετανάστες τα επόμενα 30 χρόνια για να διατηρήσει τον ενεργό πληθυσμό της.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που χτυπούν την πόρτα της Ευρώπης, με πέρασμα και όχι μόνιμο σταθμό τη χώρα μας, είναι μορφωμένοι και δυναμικοί. Η απώθηση, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός εκτός από ανηθικότητα δείχνουν μικρόνοια και άγνοια της δύσκολης κατάστασης.

Επιβάλλεται λοιπόν η χώρα μας να διεκδικήσει τη σύγκληση της συνόδου κορυφής της Ε.Ε., απειλώντας ακόμα και με βέτο, όπου στα πλαίσια της αλληλεγγύης και του διαμοιρασμού της ευθύνης, θα εκπονηθεί πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων από την Ελλάδα και την Τουρκία στην Ε.Ε. και καταβολής κονδυλίων για τη φιλοξενία προσφύγων. Ταυτόχρονα απαιτείται αναθεώρηση του Δουβλίνου σε δίκαιη κατεύθυνση και κυρώσεις στις χώρες που δεν συμμορφώνονται στην αρχή της αλληλεγγύης.

Οι χειρισμοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη περιορίζονται στο επίπεδο της εσωτερικής κατανάλωσης και της επικοινωνιακής διαχείρισης, φλερτάροντας επικίνδυνα με την ακροδεξιά. Το προσφυγικό δεν λύνεται με εθνικιστικές, πολεμοχαρείς κορώνες και ρατσιστικές υστερίες. Ο μόνος δρόμος είναι ο διπλωματικός, που απαιτεί ουσιαστικούς και υπεύθυνους χειρισμούς, αξιοποιώντας το ισχυρό όπλο της συμμετοχής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.


NEWSLETTER