Τετάρτη, 26 Αυγούστου 2020 14:03

Η “εκτέλεση-ταφή” των αρχαίων της Υπαπαντής

Του Αριστοτέλη Φράγκου,

Στις 21.8.2020 στην αίθουσα του ιστορικού δημαρχείου Καλαμάτας, συστάθηκε για την υπόθεση “σώστε τα αρχαία της Υπαπαντής”, έκτακτο “άτακτο” υπουργικό δικαστήριο της Νέας Δημοκρατίας, με πρόεδρο έδρας, την υπουργό Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη, με “μάρτυρες υπεράσπισης” τους “βουβούς” αιρετούς αξιωματούχους: τον δήμαρχο Καλαμάτας κ. Αθανάσιο Βασιλόπουλο και τον βουλευτή Μεσσηνίας    κ. Περικλή Μαντά. (παρουσία που βεβαιώνεται στο αναρτημένο βιντεάκι του “φέις μπουκ”) και με ακροατήριο τα τοπικά ΜΜΕ.

Έξωθεν δε του δημαρχείου, πλήθος καλαματιανών πολιτών είχαν πολιορκήσει το “αμπαρωμένο” κτήριο και αγωνιούσαν για την απόφαση της ανυπόστατης δίκης που θα επικύρωνε-ανακοίνωνε η ανένδοτη δικαστίνα πρόεδρος κ. Μενδώνη. 

Δηλαδή, ο τρόπος με τον οποίο έδρασε η “υπουργός, δικαστικός πρόεδρος”, έπειθε ότι επαναλάμβανε αφ’ ενός τις συνήθειες των χουντικών δικαστηρίων, του στυλ “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” και αφ’ ετέρου αγνόησε κάθετα ότι εκπροσωπεί το κυβερνών κόμμα της ΝΔ, όπως αγνόησε με περίσσια αδιαφορία και ψυχρότητα τα θεμελιωμένα ελαφρυντικά στοιχεία καθώς και τον πρότερο έντιμο πιστό-βίο των ορκισμένων ψηφοφόρων· των ψηφοφόρων εκείνων που με πολέμιο σθένος επέλεξαν και στήριξαν τη ΝΔ και καθιερώθηκε στις πρόσφατες σαρωτικές βουλευτικές εκλογές (7.7.2019) ως αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Να σημειώσω επίσης, πως εδώ μιλάμε για την κυβέρνηση που μέσω αυτής χαίρεται σήμερα και απολαμβάνει η κ. Λίνα Μενδώνη το υπουργικό της αξίωμα, άσχετα αν αυτό το αξίωμα το έχει μετατρέψει εν γνώση ή εν αγνοία της κυβέρνησης σε “Ηρώδειο” αξίωμα.   

Ανεξάρτητα λοιπόν του αν γνωρίζει ή δεν γνωρίζει ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης τι “ποιεί η αριστερά” του, γεγονός είναι πως χωρίς να ερυθροποιείται καν το φαρισαϊκό πρόσωπο της κ. Μενδώνη, αλλά διατηρώντας το ύφος και το στυλ που ήδη ανεφέρθη: “αποφασίζομεν και διατάσσομεν”, ανακοίνωσε με ψυχρότητα πως θεωρεί ισχύουσα την από 1.8.2011 απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, -παρότι πλείστοι τόσοι επώνυμοι καλαματιανοί τη θεωρούν άδικη, αβάσιμη και απαράδεκτη-    και ως εκ τούτου εγκρίνει άμεσα και    ανεπιφύλακτα την οριστική και αμετάκλητη “εκτέλεση-ταφή” των αρχαίων της Υπαπαντής.   

Με το πέρας της “δικαστικής” διαδικασίας στο δημαρχείο, αν κατά πόσο είχε το θάρρος ή τη δειλία, η κ. Μενδώνη, καθώς θα μετέβαινε    στο κάστρο για την πρεμιέρα -έναρξη του 26ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού    Καλαμάτας, να αντικρίσει κατάματα το πλήθος των διαμαρτυρόμενων σιωπηλών διαδηλωτών που την περίμεναν στην πλατεία Υπαπαντής κρατώντας αυτοσχέδιες πινακίδες με την επιγραφή “σώστε τα αρχαία της Υπαπαντής”, το αποδεικνύει το γεγονός που “φυγαδεύτηκε-οδηγήθηκε” κρυφίως από ακυκλοφόρητα στενάκια.   

Κατόπιν των ανωτέρω και επικαλούμενος ως απλός πολίτης το αναφαίρετο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, εκτιμώ πως η υπουργός πολιτισμού κ. Μενδώνη, εκτός που επωμίζεται μια πολύ βαριά ευθύνη έναντι του κόμματός της, ωστόσο, συνειδητά ασυνείδητα διαπράττει μέγα ανοσιούργημα 1) κατά της ιστορικής και πολιτισμικής αξίας που προσδίδει η ανακάλυψη-αποκάλυψη των αρχαίων “λειψάνων” της Υπαπαντής για την Καλαμάτα και όλη την Ελλάδα και 2) πυροδοτεί εναντίον της και εναντίον της ΝΔ, το μένος του σφόδρα απογοητευμένου και εξαγριωμένου καλαματιανού λαού, συμπεριλαμβανομένου και όλων των Ελλήνων και γιατί όχι, και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Και καταλήγοντας θέλω να πιστεύω πως η κ. Μενδώνη υπερεκτιμώντας τις    δυνατότητες των εξουσιαστικών καθηκόντων της, παρέκαμψε με καταφανή αδιαφορία-επιπολαιότητα τις ανοχές ή τις ενδεχόμενες διαλλακτικές λύσεις του κόμματος που εκπροσωπεί. Αγνόησε σκανδαλωδώς τις τεκμηριωμένες εισηγήσεις-υποδείξεις του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, του πρύτανη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Κώστα Γουλιάμου, του καθηγητή αρχαιολογίας κ. Πέτρου Θέμελη, του προέδρου της Κοινότητας Καλαμάτας κ. Παναγιώτη Λύρα, των όσων σεβαστών πολιτών συστρατεύθηκαν αυθόρμητα κάτω από το λάβαρο “Σώστε τα αρχαία της Υπαπαντής”, και εν κατακλείδι περιφρόνησε και απαξίωσε με ανάρμοστη απρέπεια τη λαϊκή βούληση των πολιτών της μεσσηνιακής πρωτεύουσας. Καθώς, με βαρύγδουπο ψυχρό ύφος, διαψεύδει εμμέσως πλην σαφώς, όχι μόνο την ιστορική γενετική, ύπαρξη-προέλευση της Καλαμάτας η οποία ξεκινάει από την εποχή του Ομήρου καθώς την αναφέρει ως την αρχαία πόλη Φαρές, χτισμένη εκεί που βρίσκεται το φράγκικο κάστρο, αλλά διαψεύδει και τον περιηγητή Παυσανία που και αυτός την αναφέρει επίσης στα Μεσσηνιακά-Ηλιακά (160-170 π.Χ.) ως Φαρές, όταν οδηγήθηκε από από τη νότια Λακωνία προς τη Μεσσήνη.

Μετά απ’ όλα αυτά θεωρώ, πως είναι πλέον χρέος και ευθύνη της κυβέρνησης αν θα αναιρέσει-αμνηστεύσει την επιπόλαια και αβίαστη καταδικαστική απόφαση της δικαστίνας υπουργού ή θα εθελοτυφλήσει και θα συμπράξει ως εκτελεστικό απόσπασμα;