Αείποτε συνέβαινε αυτό. Σε κάθε συμφορά που κτυπούσε μια χώρα, μια κοινωνία, υπήρχαν δύο «απαντήσεις» ως στάση ζωής, είτε μεμονωμένων ανθρώπων, είτε ομάδων. Από τη μία ήταν εκείνοι που αισθάνονταν την υποχρέωση να λειτουργήσουν ως άνθρωποι με αλληλεγγύη, με πνεύμα ανθρωπιάς. Και από την άλλη εκείνοι που «άρπαζαν την ευκαιρία», προκειμένου να θησαυρίσουν εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία των άλλων, όπως οι μαυραγορίτες της Κατοχής. Όπως εκείνοι που καρπώθηκαν τις περιουσίες των διωγμένων Ελλήνων της Πόλης μετά τα «Σεπτεμβριανά», ή τις περιουσίες των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης μετά το Ολοκαύτωμα. Όπως οι τράπεζες που παίρνουν τα σπίτια των ανθρώπων που καταστράφηκαν με την οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, αλλά στην περίπτωση της χώρας μας συνεχίζεται έως σήμερα.
Είναι μια διαχρονική πραγματικότητα, την οποία ο λαός την περιγράφει με την παροιμία «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται». Μόνο που ο λαός, στη θέση του «λύκου», βάζει συνήθως παλιανθρώπους, αδίστακτα καθάρματα. Το πρωτότυπο που αποκαλύπτει η περίπτωση της κ. Αχτσιόγλου είναι ότι στη θέση του «λύκου» τοποθετεί ένα κόμμα. Και τι κόμμα. Υποτίθεται «λαϊκό». Αντιγράφω από όσα είπε σε κομματικό ακροατήριο:
«Η κανονικότητα, στην πραγματικότητα, δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά. Η κανονικότητα οδηγεί στον ατομικισμό. Και αν δείτε, ο ατομικισμός -γι’ αυτό και η κυβέρνηση επενδύει πάρα πολύ στην ατομική ευθύνη όλο αυτόν τον καιρό, είναι πολύ οργανωμένη αυτή η προσέγγιση που κάνει-, η ατομικότητα περισσότερο βοηθά την αντι-πολιτική και βοηθά τελικά, ουσιαστικά, την Άκρα Δεξιά στο αφήγημά της».
Όλοι αγωνιούμε για το πότε θα επιστρέψει η κανονικότητα στη ζωή, στην καθημερινότητά μας. Αλλά κάποιοι αντιμετωπίζουν αυτή την προσδοκία ως… δεξιό ατομικισμό, δηλαδή φιλοτομαρισμό. Ενώ το «κοινωνικώς ορθό», το «προοδευτικό» είναι κατά τα μυαλά τους να έχουμε… μη κανονικότητα, να έχουμε αποτυχία στη μάχη των εμβολίων και των μέτρων, ώστε να έχει η «Αριστερά» την «ευκαιρία» να επανέλθει στην εξουσία. Διό και οι συνεχείς δηλώσεις ότι η Ελλάδα έχει αποτύχει και στα εμβόλια και σε όλα.
Χειροκροτήστε τους.
Γ. Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr
