Παρασκευή, 13 Αυγούστου 2021 22:57

Αναδάσωση ναι, αλλά όχι 100%

Γράφτηκε από τον
Αναδάσωση ναι, αλλά όχι 100%

 

Ήταν αναμενόμενο κ. Πρόεδρε ότι κατά τη συνέντευξη Τύπου θα επαναλαμβάνατε τη δέσμευση της κυβέρνησής σας ότι οι καμένες εκτάσεις θα αναδασωθούν.

Και σημειώνω ως παρήγορη την ειδική αναφορά σας ότι η αναδάσωση θα γίνει “με τα σωστά δένδρα”. Διότι χρειαζόμαστε πράγματι μια μερική αντικατάσταση των εύφλεκτων δένδρων πεύκης με άλλα είδη, περισσότερο πυράντοχα. Από τις βελανιδιές ως τα ευχερώς αναπτυσσόμενα πουρνάρια και τις ανθεκτικότατες και παραγωγικές κουμαριές. Από την τεράστια ποικιλία φίκων ως την επίσης μεγάλη ποικιλία ακακιών. Γενικώς με πλατύφυλλα δένδρα τα οποία εκτός από οξυγόνο παράγουν και υγρασία. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για τη μελλοντική προστασία των δασών.

Επιτρέψτε μου να διατυπώσω την άποψη, αν και μη ειδικός, αλλά με μοναδικό “εξοπλισμό” την κοινή λογική, ότι ένα ποσοστό των καμένων εκτάσεων δεν πρέπει να αναδασωθεί και πάλι, ούτε με τη μέθοδο της φυσικής αναδάσωσης, ούτε με ανθρώπινες παρεμβάσεις διά οργανωμένων φυτεύσεων.

Ένα κρίσιμο στοιχείο στην ιστορία των πυρκαγιών στη χώρα μας είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρκετές και σωστά σχεδιασμένες αντιπυρικές ζώνες. Οι δε υπάρχουσες, πλάτους συνήθως μερικών δεκάδων μέτρων, αλλά και σπανίως συντηρούμενες, δεν είναι αρκετές ούτε πάντοτε αποτελεσματικές. Και τρέχα γύρευε να βρεις ποιος ευθύνεται σε κάθε περίπτωση με το ισχύον πολυδαίδαλο καθεστώς των συχνάκις και προκλητικώς συγκρουόμενων “αρμοδίων υπηρεσιών”. Που μακάρι να αντικατασταθούν όσο γίνεται το συντομότερο από μία ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Διαχείρισης Κινδύνων και Προστασίας του Περιβάλλοντος.

Η πρότασή μου, την οποία θα στείλω και στον φίλτατο Σταύρο Μπένο, είναι απλή. Κάντε τους κατοίκους κάθε περιοχής τους καλύτερους φύλακες, με κίνητρο το ίδιον συμφέρον. Καθορίστε ζώνες εκατοντάδων και όχι δεκάδων μέτρων, οι οποίες θα αποδοθούν στους καλλιεργητές κάθε περιοχής για γεωργική αποκλειστική χρήση. Με υποχρέωση της κατά περιοχή τοπικής εξουσίας να τους εξασφαλίσει παροχή ύδατος, ηλεκτρισμού και οδικού δικτύου.

Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε λειτουργικές αντιπυρικές ζώνες. Όχι ξέρες, αλλά περιβόλια κηπευτικών, με εγκαταστάσεις αποθήκευσης και δίκτυα διανομής ύδατος που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την κατάσβεση της φωτιάς. Και οι οποίες, παραλλήλως, θα εξασφαλίζουν εισόδημα στους κατοίκους κάθε περιοχής, συγκρατώντας τον τοπικό πληθυσμό και αποφεύγοντας την ερημοποίηση. Όπου δεν είναι εφικτό να φυτρώσουν περιβόλια, ας γίνουν λιβάδια με μαντριά ή μελισσοκομικές εγκαταστάσεις.

Δύσκολο εγχείρημα, αλλά όχι ανέφικτο.

 

Γ. Π. Μασσαβέτας

giorgismassavetas@gmail.com


NEWSLETTER