Παρασκευή, 20 Αυγούστου 2021 23:42

Ανάγκη για δημόσιες επενδύσεις

Γράφτηκε από τον
Ανάγκη για δημόσιες επενδύσεις

 

Όταν τα δένδρα καίγονται, οι άνθρωποι του τόπου αυτού σε έναν μεγάλο βαθμό ξεριζώνονται, διότι μαζί με τα δένδρα “καίγεται” και η πηγή του εισοδήματός τους.

Η εργασία τους, αυτό που ήξεραν να κάνουν επί δεκαετίες, είτε είναι ρητινοπαραγωγοί, είτε υλοτόμοι, είτε μελισσοκόμοι, είτε και κτηνοτρόφοι. Κατά συνέπεια η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε να αντιμετωπίσετε, κ. Πρόεδρε, δεν είναι τόσο η προσωρινή ανακούφιση των πληγέντων μέσω ενός προγράμματος αποζημιώσεων, όσο γενναιόδωρες και αν είναι αυτές οι αποζημιώσεις.

Το κύριο πρόβλημα είναι πώς θα εξασφαλισθεί η προοπτική εργασίας, που είναι η βασική προϋπόθεση για να μπορέσουν να παραμείνουν οι πυρόπληκτοι στον τόπο τους. Να μην εξαναγκασθούν να ακολουθήσουν την πεπατημένη της αναζήτησης “καλύτερου μέλλοντος” στα αστικά κέντρα. Να μην ρίξουν “μαύρη πέτρα πίσω τους” όλοι εκείνοι που είδαν τις περιουσίες τους -ακόμη και όταν δεν ήταν τυπικώς “δικές” τους, δηλαδή ιδιοκτησίες τους, αλλά ζούσαν από αυτές, όπως στην περίπτωση των ρητινοπαραγωγών και των υλοτόμων- να αποτεφρώνονται.

Η φύση σε βάθος χρόνου θα κάνει τη δική της δουλειά. Αν δεν αποσαθρωθούν από τις πλημμύρες οι γαίες, αν δεν οικοπεδοποιηθούν σε βάθος είκοσι και πλέον χρόνων, θα έχει αποκατασταθεί ένα σημαντικό μέρος από τα καμένα δάση. Το θέμα είναι τι θα κάνουν οι κυβερνήσεις ώστε να μην υπάρξει αποψίλωση ανθρωπίνου δυναμικού από τις κατεστραμμένες περιοχές. Οι περισσότερες από τις οποίες, είτε πρόκειται για την Εύβοια, τη Μεσσηνία, την Ηλεία, τη Λακωνία κ.λπ. είναι παραγωγικές περιοχές, με σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση του ΑΕΠ. Ενδεικτικώς αναφέρω ότι στην Εύβοια παράγεται σχεδόν η μισή ποσότητα όλης της χώρας σε μέλι πεύκου.

Γνωρίζω ότι δεν είστε οπαδός τού “πολύ κράτους”. Αλλά η πρόκληση αυτή επιβάλλει ακριβώς αυτό. Ισχυρότερη παρουσία και παρέμβαση του κράτους. Ένα γενναίο πρόγραμμα δημοσίων παραγωγικών επενδύσεων, ακόμη και αν πρόκειται για εφαρμογή της πιο ακραίας θεωρίας του Σμιθ. Δηλαδή την επινόηση έστω και “ψεύτικης” απασχόλησης σε επιδοτούμενα προγράμματα δημοσίων έργων, ώστε οι άνθρωποι να έχουν δουλειά, να έχουν εισόδημα. Άλλωστε από μόνη της η προσπάθεια ανάταξης των κατεστραμμένων περιοχών δημιουργεί τέτοια περιθώρια απασχόλησης.

Να μην πάρουν το “πάνω χέρι” ιδιωτικές εταιρείες που θα αναζητούν φθηνό εργατικό δυναμικό μεταφέροντας Πακιστανούς, αλλά κρατικές ή έστω ΣΔΙΤ επιχειρήσεις που θα απασχολούν όσο το δυνατόν περισσότερους ντόπιους.

 

Γ. Π. Μασσαβέτας

giorgismassavetas@gmail.com


NEWSLETTER