Τα πρώτα δειλά βήματα φαίνεται να κάνει η Ειρήνη στην Ουκρανία, παρότι διατυπώνονται και ισχυρές επιφυλάξεις για τις προθέσεις κυρίως της ρωσικής πλευράς. «Οι συνομιλίες μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων διαπραγματευτών στην Κωνσταντινούπολη σημείωσαν την πιο σημαντική πρόοδο στις συζητήσεις μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να αμφιβάλλουν, ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει με «πραγματική σοβαρότητα» τις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, μετά από την ανακοίνωση της προόδου στις συνομιλίες μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, που διεξήχθησαν στην Κωνσταντινούπολη, που έδωσαν ελπίδες σε μια πορεία προς τον τερματισμό του πολέμου. «Η Ρωσία ανασυντάσσει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία, δεν τα αποσύρει», δήλωσε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου σχολιάζοντας τις μετακινήσεις ρωσικών δυνάμεων στο ουκρανικό έδαφος.
Το Υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας, που σχεδόν καθημερινά, αναλύει τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, σημειώνει ότι είναι «σχεδόν βέβαιο ότι η Ρωσία έχει αποτύχει στον στόχο της να περικυκλώσει το Κίεβο» λόγω επιτυχημένων αντεπιθέσεων από τις ουκρανικές δυνάμεις.
Έχει επίσης ενδιαφέρον, ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν σε συνομιλία του με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμ. Μακρόν, αρνήθηκε την είσοδο ανθρωπιστικής αποστολής στη Μαριούπολη, θέτοντας ως όρο την παράδοση των όπλων από τους Ουκρανούς που αμύνονται στην πόλη. Η πρωτοβουλία, για την ανθρωπιστική αποστολή έχει αναληφθεί από την Γαλλία, την Ελλάδα και την Τουρκία.
Ελλάδα και Ουκρανία: Στην Ελλάδα έχουμε την εκπεφρασμένη άποψη πολιτών και κομμάτων για την κρίση στην Ουκρανία, με την Κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι στέλνοντας όπλα στον στρατό της Ουκρανίας, έχει ταχθεί στην σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., διακρίνονται από ΝΑΤΟφροσύνη και αμερικανολατρεία και από μια αντιρωσική υστερία με απήχηση στην ελληνική κοινωνία, τέτοια ώστε, που η καταγεγραμμένη στις δημοσκοπήσεις σε ποσοστά 30% συμπάθεια , των ελλήνων στους ρώσους , να θεωρείται έκπληξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια Συναυλία για την Ειρήνη, ανέδειξε το «εθνικό μας σπορ» τον διχασμό, ακόμη και στα αυτονόητα!!
ΗΠΑ-Ε.Ε. και Ρωσία
Η Δύση αξιοποίησε , μέσω των ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών, ιδιωτικών και κρατικών, την στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την φρίκη που προκαλεί η βαρβαρότητα του πολέμου, με διττό στόχο, την αντιπάθεια της Διεθνούς Κοινής Γνώμης στην Ρωσία που εισέβαλε σε μια γειτονική χώρα, αλλά και την εσωτερική αποσταθεροποίηση του καθεστώτος Πούτιν. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν «μάσησε» τα λόγια του. "Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία και ο πόλεμός του εναντίον της Ουκρανίας αποτελεί μια στρατηγική αποτυχία για τη Μόσχα", δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και χαρακτήρισε τον Πούτιν, μεταξύ άλλων , «χασάπη», προκαλώντας αντιδράσεις κάποιων ευρωπαίων ηγετών... Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμάνουελ Μακρόν αντιτάχθηκε στις δηλώσεις του πρόεδρου των ΗΠΑ, για τον Πρόεδρο της Ρωσίας, που δήλωσε αντίθετος με την «λεκτική κλιμάκωση» με τη Μόσχα και τόνισε χαρακτηριστικά πως «δεν θα χρησιμοποιούσα αυτές τις λέξεις», για τον χαρακτηρισμό «χασάπης» για τον Πούτιν, σε συνέντευξή του στο France 3. Ωστόσο, τα όσα είπε ο αμερικανός πρόεδρος, πιθανότατα, δεν εκφράζουν έναν ευσεβοποθισμό, αλλά μάλλον , να του «ξέφυγαν» λόγια αποκαλυπτικά των αμερικανονατοϊκών στόχων για την Ρωσία του Βλ. Πούτιν, που όμως δεν έχουν την ομόφωνη αποδοχή της Ε.Ε.. Όμως, το πως συνδέονται οι αμερικανονατοϊκοί στόχοι με τα Στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ (Οικονομικά, ενεργειακά, στρατιωτικά, διπλωματικά) και με τα αντίστοιχα συμφέροντα της Ε.Ε., θα πρέπει να το αντιλήφθησαν οι ευρωπαίοι ηγέτες κατά την κοινή Σύνοδο Κορυφής ΝΑΤΟ-Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. Το φυσικό αέριο ήταν πιο ψηλά στην ατζέντα της κοινής αμερικανονατοϊκής -ευρωπαϊκής Συνόδου, από τα θύματα των ρωσικών βομβαρδισμών στην Ουκρανία! Βέβαια, το αμερικανικό φυσικό αέριο, που θα διοχετεύεται στην Ευρώπη και θα είναι λίγο πιο ακριβό από το ρωσικό, αλλά αυτά έχουν οι «συμφωνίες»... Επίσης, μία άλλη εξέλιξη είναι ότι οι πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρίες με έδρα τις ΗΠΑ, θα αναλάβουν την ανοικοδόμηση των καταστραμμένων από τους ρώσικους βομβαρδισμούς μεγάλων πόλεων της Ουκρανίας, με το κόστος , σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, να το καταβάλουν οι Ουκρανοί και η «χορηγός» της αμερικανικής διπλωματίας Ε.Ε.. Στην Ε.Ε. οι διαφωνίες είναι πλέον καθεστώς, όπως και στον πόλεμο στην Ουκρανία, που επιδρά υπονομευτικά στο πολιτικό κύρος και διαλυτικά για τη συνοχή της.
Οι στόχοι ΗΠΑ – ΡΩΣΙΑΣ
Όμως η στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία και η υπέρμετρη στρατιωτική βία των ρώσων, αποτελούν αξιοποιήσιμες αφορμές που «έδωσε» το Κρεμλίνο, για να πετύχει ο στόχος των ΗΠΑ, που είναι η αντικατάσταση του Βλ. Πούτιν, με από έναν ρώσο ολιγάρχη , αντίπαλο του Πούτιν και πρόθυμο να συνεργαστεί με τη Δύση (π.χ. ο Ρ. Αμπράμοβιτς που συμμετέχει και στις ρωσοουκρανικές διαπραγματεύσεις, άγνωστο με ποια ιδιότητα και ποιόν εκπροσωπεί!). Είναι αναγκαία προϋπόθεση, μια συνεργάσιμη με τη Δύση ρωσική κυβέρνηση, που θα επιτρέψει στις ΗΠΑ, να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στην αναχαίτιση της Κίνας, που μπαίνει «καλπάζοντας» στο διεθνές χρηματοπιστωτικό- τραπεζικό σύστημα και αποτελεί σοβαρή απειλή για την αμερικανική οικονομία και συνεπώς την αμερικανική μονοκρατορία.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία υποστηρίζει ότι η Δύση (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ) έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες (από τα μέσα της 10ετίας του 1991-2000) έναν απρόκλητο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, με την ένταξη ή την προσπάθεια ένταξης στις ευρωατλαντικές δομές, κρατών που συνορεύουν με την Ρωσία και παλαιότερα ανήκαν στην Ε.Σ.Σ.Δ. Αμερικανικές στρατιωτικές Μονάδες με τον μανδύα του ΝΑΤΟ, εγκαθίστανται σταδιακά ,περιμετρικά σχεδόν ,της Ρωσίας. Ένα αμερικανικό σχέδιο «στραγγαλισμού» της Ρωσίας. Και ακόμη οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι κάνουν μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία, για να προστατεύσουν τους ρωσόφωνους της περιοχή του Ντονμπάς και της Αζοφικής, από τις διώξεις του ναζιστικού καθεστώτος της Ουκρανίας του Ζελένσκι.
Η στρατιωτική συμφωνία ΗΠΑ- ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Οι ΗΠΑ και η Ουκρανία, έχουν διαμορφώσει ένα διαρκώς αναβαθμισμένο πλαίσιο πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας. Σύμφωνα με το “The Hill” , «Οι ΗΠΑ συνεισέφεραν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια για να βοηθήσουν τον στρατό της Ουκρανίας τον περασμένο χρόνο(2021)».
Επίσης τον Νοέμβριο του 2021, οι ΗΠΑ και η Ουκρανία υπέγραψαν Χάρτη για τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση. Είναι μία αμερικανό-ουκρανική συμφωνία, που αφενός επιβεβαίωσε τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και αφετέρου την απόρριψη της απόφασης των λαών της Κριμαίας να επανενωθούν με τη Ρωσία μετά το πραξικόπημα του Κιέβου το 2014. Η συμφωνία αυτή, σε συνδυασμό με την αυξημένη στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας, θεμελιώνει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επιρροής της Ουάσιγκτον στο Κίεβο.
Η Ρωσική πρόταση: Από την πλευρά της η Ρωσία, τον Δεκέμβριο του 2021, πρότεινε μια συνθήκη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η κεντρική ρωσική πρόταση ήταν μια γραπτή συμφωνία, ότι η Ουκρανία δεν θα προσχωρούσε στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, διότι, στην περίπτωση αυτή, θα απειλείτο η ασφάλεια της Ρωσίας.
Όταν όμως, η προτεινόμενη από την Μόσχα συνθήκη απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, τότε φαίνεται ότι «ο κύβος ερρίφθη», για την ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία. Μάλιστα, στις 24 Φεβρουαρίου 2022, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν σε ομιλία του, προέβαλε ως δικαιολογία ή αιτιολογία, της στρατιωτικής εισβολής την «αποστρατικοποίηση» και την «αποναζικοποίηση» της Ουκρανίας.
Συμφωνία αντί καταστροφής
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από στόχους, σχέδια ή επιδιώξεις, φανερά ή κρυφά, η εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην ανεξάρτητη χώρα την Ουκρανία , ο βομβαρδισμός μεγάλων πόλεων, οι καταστροφές και τα χιλιάδες θύματα, άμαχοι και στρατιώτες, Ουκρανοί και Ρώσοι, είναι απαράδεκτη και κατηγορηματικά κατακριτέα ενέργεια. Οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι τραγικές, όχι μόνο για τους Ουκρανούς που η χώρα τους καταστρέφεται και οι πολίτες εγκαταλείπουν τις βομβαρδισμένες πόλεις τους και γίνονται πρόσφυγες, αλλά και για τους ρώσους. Είναι σαφές ότι πλήττεται σοβαρά το διεθνές κύρος της Ρωσίας και αμαυρώνεται η ακτινοβολία του προέδρου Πούτιν, που εισπράττει και την Διεθνή κατακραυγή. Ερευνητέο είναι, αν η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, εξυπηρετεί καλύτερα τα Στρατηγικά σχέδια των αμερικανών, ή τα σχέδια του Πούτιν!
Αν η Ρωσία, «ξεφύγει» από τις «παγίδες» της Δύσης, τότε, το και πιθανότερο, είναι ότι θα συμπαραταχθεί με την Κίνα και θα συναποτελέσουν (Κίνα- Ρωσία και πιθανόν Ιράν και Ινδία) έναν ισχυρό πόλο εξουσίας και παγκόσμιας κυριαρχίας, με αντίπαλο δέος την Δύση (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Ισραήλ, Ιαπωνία, ισχυρό και αναβαθμισμένο στρατιωτικά ΝΑΤΟ και με παθητικό οικονομικό χορηγό την πολιτικά ανυπόληπτη Ε.Ε.). Οι κοσμοκράτειρες δυνάμεις (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία), έχουν σχέδια για κάθε ενδιαφέρουσα γωνιά του Πλανήτη. Έχουν σχέδια για την οικονομία και την Ενέργεια, έχουν τεράστια στρατιωτική ισχύ, έχουν Στρατηγικό βάθος και σχέσεις εξάρτησης από το διεθνοποιημένο στρατιωτικό – βιομηχανικό σύμπλεγμα και την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία την οποία και υπηρετούν ευλαβώς. Συνεπώς, υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα, ανταγωνισμοί, συγκρουσιακό «πνεύμα», αλλά υπάρχουν και γέφυρες... Γι αυτό δεν αποκλείεται, να μην έχουμε επιδείνωση της στρατιωτικής σύγκρουσης που συνεπάγεται και γεωπολιτική αστάθεια με άδηλη εξέλιξη, που η πυρηνική σύγκρουση δεν έχει εντελώς εξοβελιστεί από τα πιθανά σενάρια, αλλά μια Μεγασυμφωνία των Κοσμοκρατόρων , φυσικά με εύθραυστες ισορροπίες Στρατηγικών συμφερόντων, που θα έχουν ως βάση αναφοράς τον φόβο, την πιθανή αμοιβαία καταστροφή, τον πυρηνικό όλεθρο, την καταστροφή του Πλανήτη. Μια συμφωνία που θα οριοθετεί, θα στοιχίζει και θα οικοδομεί τον Νέο Κόσμο, που θα κληρονομήσουμε στην επόμενη γενιά Ανθρώπων ... την λεγόμενη και Γενιά Άλφα (Generation Alpha), που περιλαμβάνει τα παιδιά που γεννήθηκαν ή θα γεννηθούν από το 2010 μέχρι το 2030, που ως κύριο χαρακτηρισμό της θα είναι η προσήλωση στις έξυπνες τεχνολογίες. Η γενιά Alpha θα είναι η πρώτη γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας που θα χρησιμοποιεί, σε μεγάλο βαθμό ψηφιακές συσκευές στη μάθηση, το παιχνίδι και τη διάδραση με άλλα ανθρώπινα όντα. Και προφανώς, ο Κόσμος που θα τους κληρονομήσουμε, δεν είναι αυτός που ονειρεύονται και δικαιούνται να ζήσουν και να δημιουργήσουν...
