Σάββατο, 27 Ιουλίου 2024 20:09

Όταν στερεύουν οι βρύσες και πλημμυρίζουν οι δρόμοι. Τι τρέχει στο Δάρα και στην Δάφνη;

Όταν στερεύουν οι βρύσες και πλημμυρίζουν οι δρόμοι. Τι τρέχει στο Δάρα και στην Δάφνη;

 

Της Βίκης Κορμπή - Δάρα Μεσσηνίας

Τι συμβαίνει στο Δάρα και στην Δάφνη; Μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν είναι λειψυδρία. Μόνο λειψυδρία δεν είναι. Εξηγούμαι:

Το νερό της ύδρευσης  κυλάει στο δρόμο.  Χειμώνα- καλοκαίρι. Η αδιάκοπη ροή  επιφέρει ζημιές στην άσφαλτο, περίοικοι εντοπίζουν τη διαρροή και ενημερώνουν για την επισκευή της, επιμένοντας επί χρόνια, μάταια,  η δεξαμενή  υπερχειλίζει καθημερινά, χειμώνα-καλοκαίρι. Εκατομμύρια κυβικά πολύτιμου νερού χάνονται. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να κλείσει μια  επιφανειακή τρύπα στον αγωγό μόλις  εκατό μέτρα πριν την δεξαμενή του Δάρα. Διακόσια μέτρα πριν την Δάφνη  ο κεντρικός αγωγός έχανε νερό πάνω στο δρόμο επί σειρά ετών. Στην είσοδο του Ριζόμυλου  μια μεγάλη διαρροή πάνω στο δρόμο περίμενε το Δήμο Μεσσήνης τουλάχιστον για  μια πενταετία.

Αυτό το καλοκαίρι το νερό μπορεί να  κυλάει στους δρόμους, αλλά δεν φτάνει στα σπίτια. Η υδροδότηση άρχισε από τον  τελευταίο Απρίλιο   να εμφανίζει αδικαιολόγητες διακοπές. Τον Ιούνιο το Δάρα και ενίοτε και η Δάφνη είχαν έως και  τριήμερες διακοπές υδροδότησης. Έτσι, το τριήμερο του Αγ. Πνεύματος (21-24/6/2024)  η υδροδότηση διακόπηκε πλήρως. Είδαμε επισκέπτες να τα ξαναφορτώνουν και να φεύγουν πίσω.  Κατόπιν, από 7/7 έως 11/7 χωρίς σταγόνα νερό! Στις   18 και  19/7 διήμερη διακοπή, και η θερμοκρασία στους 44ο C! Συνθήκες καύσωνα, πυρκαγιές παντού, και τα χωριά μας χωρίς στάλα νερό. Η διακοπή της υδροδότησης γίνεται εντελώς απροειδοποίητα, διαρκεί μέρες ενώ το νερό κυλά κανονικά στον κεντρικό αγωγό χωρίς να πηγαίνει στις δεξαμενές του χωριού. Άλλες φορές,  γεμίζει η δεξαμενή και στην συνέχεια υπερχειλίζει.

  Οι υπεύθυνοι της Δημοτικής Αρχής Μεσσήνης  και της ΔΕΥΑΑ   μας δηλώνουν  ότι για την ανεπάρκεια του νερού φταίει το πότισμα των μποστανιών –που είναι ελάχιστα, αφού  οι κάτοικοι είναι στην πλειοψηφία τους υπερήλικες και ανήμποροι να σκάβουν και να συντηρούν έναν κήπο. Στην συνέχεια, εφευρέθηκε   η   αιτία της  δήθεν «εξάντλησης της πηγής». Αντιδήμαρχος  Μεσσήνης δήλωνε κατ’ επανάληψη  ότι «η πηγή στέρεψε και να δούμε τι θα κάνουμε». Ύστερα από τρεις μήνες ταλαιπωρίας και αφού οι διαμαρτυρίες κορυφώθηκαν,  η ΔΕΥΑΑ κινητοποιήθηκε και ανακάλυψαν το αυτονόητο: ο κεντρικός αγωγός είχε βλάβη. Από τον Απρίλιο μέχρι προχθές κανείς δεν νοιάστηκε να ελέγξει τον αγωγό με αποτέλεσμα το νερό να χάνεται, ενώ τα χωριά είναι χωρίς τρεχούμενο νερό.  Μια βλάβη που επισκευάστηκε σε λίγες ώρες άφησε ένα, και ενίοτε δύο χωριά δίχως νερό  για μήνες.  Η βλάβη εκτιμήθηκε από την ίδια την ΔΕΥΑΑ ότι ήταν «πολύμηνη» και η δικαιολογία  για το μη εντοπισμό ήταν πως συνέβη σε απρόσιτο σημείο μέσα σε «λόγγο», ο οποίος  στη συνέχεια αποδείχθηκε απλό  ελαιοπερίβολο. Οι ελιές βαφτίστηκαν «λόγγος», μέσα στον οποίο έτρεξε να κρυφτεί η ευθύνη των ανεύθυνο-υπεύθυνων. 

Οι υπεύθυνοι του Δήμου  Μεσσήνης επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τους λίγους και υπερήλικες κατοίκους του Δάρα για τις συνεχείς διακοπές  νερού μεταθέτοντας την ευθύνη σε κάποιους «αόρατους» που ποτίζουν τα μποστάνια τους. Ακόμα κι αν ήταν έτσι,  από πότε  σε ένα αγροτικό νοικοκυριό αποτελεί προνόμιο να έχει και να ποτίζει τριάντα ρίζες κηπευτικά; Από πότε η υπόσχεση της ανάπτυξης της περιοχής συμβαδίζει με τον περιορισμό της χρήσης του νερού, σε μια περιοχή που το νερό χάνεται στο δρόμο χειμώνα –καλοκαίρι; Μήπως αυτή η πολιτική ενισχύει την εγκατάλειψη των χωριών; 

Μόνο  επί της ασφάλτου του δρόμου Ριζόμυλος – Δάρα  επί σειρά ετών,  μπροστά στα μάτια όλων, χάθηκαν εκατομμύρια κυβικά νερού από τις τρεις διαρροές που προαναφέρθηκαν. Κατά τη λογική όμως του Δήμου Μεσσήνης η ευθύνη ανήκει σε όσους αγρότες φύτεψαν ντομάτες στην αυλή τους και καταναλώνουν εκατό λίτρα νερό την εβδομάδα!

Ποιος απολογείται για αυτά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα; Τι θα συνέβαινε αν ξέφευγε μια σπίθα στο Δάρα και στην Δάφνη με 44οC και χωρίς υδροδότηση τόσες μέρες; Ποιος –έστω-  ενημερώνει  τους απελπισμένους κατοίκους, τους επισκέπτες τους,  και τους καημένους τουρίστες που διαμένουν στην περιοχή πιστεύοντας ότι ζουν σε περιοχή με τρεχούμενο νερό; Το θράσος των αρμοδίων αποδείχτηκε αστείρευτο, όταν μιλούσαν για «στέρεμα» της πηγής (ψευδές), ή για προσωπική ευθύνη των κατοίκων που ποτίζουν ανύπαρκτους κήπους, ενώ δεν είχαν καν ελέγξει  κατά μήκος του κεντρικού αγωγού  την ύπαρξη  βλάβης και διαρροής ύδατος.