Αρκετοί από τους βασικούς ομιλητές, ομολόγησαν ότι «Δεν ήξερα τίποτα για τους Ντρέδες....», στην εκδήλωση μνήμης και τιμής με τον εύλογο τίτλο, Έκθεση εικαστικών έργων «Ντρέδες της Ελευθερίας», που έγινε στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης και ξεκίνησε με την «Ωδή στους Ντρέδες» του συνθέτη – αρχιμουσικού Βασίλη Τσαμπρόπουλου.
«Ξέρουμε πολλά για τον αγώνα των Μανιατών, αλλά σχεδόν τίποτα για τους Ντρέδες που ήταν οι Σουλιώτες στη Μεσσηνία», όχι επειδή σχετίζονταν ιστορικά ή εθνολογικά με το ηπειρωτικό Σούλι, αλλά επειδή και οι δύο περιοχές αποτελούσαν κέντρα ανυπότακτων πολεμιστών.
Οι Ντρέδες αποτέλεσαν σημαντική ένοπλη δύναμη του εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα του 1821 και πολέμησαν σε πολλές καθοριστικές μάχες, όπως: Η πολιορκία της Τριπολιτσάς, η μάχη στο Βαλτέτσι και αλλού....
Οι ορεσίβιοι επαναστάτες Ντρεδες κατέλαβαν την «Αρκαδιά» (Κυπαρισσία) κέντρο Διοίκησης των Οθωμανών και κατέστρεψαν την Φρουρά (Απρίλιος 1821). Και παρόλα αυτά, το όνομα Ντρέδες απουσιάζει από τα σχολικά βιβλία της ιστορίας.
Οι Ντρέδες ήταν χριστιανικοί πληθυσμοί αλβανικής καταγωγής, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη Δυτική Μεσσηνία, κυρίως στην περιοχή γύρω από τα Σουλιμοχώρια (Σουλιμά, Ψάρι, Καλογερέσι, Γκλιάτα, Πλατάνια, Βασιλικό, Ρίπεση )τον 17 με 18ο αιώνα. Στο ιδίωμα και στα τοπικά τραγούδια διασώζονται στοιχεία αρβανίτικης λεξιλογίας. Η κοινωνική τους οργάνωση βασιζόταν στη φατριαστική δομή και στο άγραφο εθιμικό δίκαιο, με έντονο το αίσθημα τιμής, αντεκδίκησης, και φιλοπατρίας.
Άκουσα για πρώτη φορά τη λέξη «Ντρέδες» από την μητέρα μου, να αφηγείται με υπερηφάνεια ότι ο πατέρα της γεννήθηκε στο Σουλιμά. «Νασντρές» το όνομά του.