Παρακολουθώντας στα Μέσα την λεγόμενη καλλιτεχνική επικαιρότητα, θες δεν θες υποψιάζεσαι κάποια πράγματα που τα ζυμώνεις και τα θεωρείς δημιουργήματα "εκ του πονηρού". Διότι, αδελφέ, εξαιρετική είναι η Βελετσιώτου, ταλαντούχα η Ζουγανέλη, όμως γιατί θα’ πρεπε να προβληθούν με σχεδόν τρίωρη εκπομπή από ιδιωτικό κανάλι («Στην υγειά μας» κ.λπ.) και μάλιστα Σαββατόβραδο που για την πλειοψηφία των τηλεθεατών αποτελεί τη μοναδική πηγή διασκέδασης; Αναρωτιέσαι ως αντικειμενικός παρατηρητής: Γιατί αυτές τις δύο κυρίες και όχι -λόγου χάρη- να γίνει εκπομπή με τραγουδιστές/στριες που αυτήν την δύσκολη εποχή (για το μεροκάματο) δεν δουλεύουν σε μαγαζί;
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος, μεθοδικός και πανέξυπνος, τοποθετεί μόνιμα μπροστά στις προτεραιότητές του φιλοξενούμενους καλλιτέχνες οι οποίοι αρέσουν στο κοινό, πουλάνε αλλά και που είναι βέβαιο πως θα ενισχύσουν τις πωλήσεις τους (με εισιτήρια, φιάλες και άνθη) στο κέντρο όπου τραγουδούν. Εχει συμβεί κατ’ επανάληψη, με τελευταία βερσιόν προχθές βράδυ στην συχνότητα του Αlpha. Βέβαια η Βελετσιώτου ήταν ακόμη μία φορά καταπληκτική, ενώ (και) η Ζουγανέλη άρεσε, αν και με τον ρυθμό που της προσφέρεται η απίστευτα αυξημένη δημοσιότητα κάποια στιγμή "θα καεί".
Και στα έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας κάτι παρόμοιο ισχύει -βλέπετε η συνταγή είναι κλασική. Εχω κατά νου πρόσφατο τεράστιο (σε μέγεθος…) θέμα - παρουσίαση του γνωστού τραγουδιστή Γιώργου Νταλάρα, που φιλοξένησε το περιοδικό του "Βήματος της Κυριακής" "ΒΗΜΑγκαζίνο". Ο σπουδαίος τραγουδιστής γεύτηκε τόσο μεγάλη αβάντα, που αναρωτιόσουν αν ποτέ θα βρεθεί δημοσιογράφος να πάρει αντίστοιχη συνέντευξη 12(!) σελίδων από τον Πρόεδρο Ομπάμα. Σε τόσες σελίδες απλώθηκε η συνέντευξη του Νταλάρα, ο οποίος ρωτήθηκε πολλά πράγματα, αλλά χωρίς να μας κάνει σοφότερους. Το ότι το άρθρο υπέγραψε ο διευθυντής του περιοδικού δεν λέει τίποτα. Επρόκειτο για ένα υπέροχο ευχολόγιο υπέρ του καλλιτέχνη, που με άνεση γεύτηκε ο τελευταίος.
Ο Νταλάρας, διαχρονικά αποτελεί σημαντικό στέλεχος της τέχνης του, δικαίως χειροκροτείται από πλήθος θαυμαστών, ενώ έχει τραγουδήσει πολλά και σημαντικά κομμάτια όλων σχεδόν των σπουδαίων δημιουργών. Το ότι δίνει συνεντεύξεις 12 σελίδων, ελπίζεται κάποια στιγμή να αντιληφθεί ότι τον βλάπτει.
Οσο για την ξαφνική ιδέα του καλού περιοδικού να φιλοξενήσει Νταλάρα στο ωραίο τεύχος του και μάλιστα με εξώφυλλο του καλλιτέχνη, αυτή εξηγείται από την τελευταία σελίδα του θέματος. Σε ένα αρκετά μεγάλο πλαίσιο, υπήρχε το άμεσο πρόγραμμα με τις καλλιτεχνικές εξορμήσεις του Νταλάρα: επανεκτελέσεις παλαιών κομματιών με μερικά νέα τραγούδια, εξόρμηση σε πόλεις του εξωτερικού κ.λπ.
Αυτά!
