Που σημαίνει ότι η φίλη μου η Αδαμαντία (λέμε τώρα), που της αρέσουν τα σικ ταγεράκια (και όχι ό,τι προτείνουν οι ελληνικές βιτρίνες, που ράβονται εν πλω από την Ινδονησία στην Ευρώπη…), θα τρυπώνει το πρωί στο αεροπλάνο και το απογευματάκι θα μπαίνει με μεγαλοπρέπεια στα ιστορικά μαγαζιά της Οξφορντ Στριτ να προβάρει ό,τι τραβάει η όρεξή της. Παράλληλα, Εγγλέζοι, Σκώτοι, Ουαλοί και Ιρλανδοί, χωρίς ενδιάμεση στάση, θα μπορούν να καταφθάνουν, προκειμένου να πατήσουν την ιερή γη του Αριστομένη, του Νέστορα, του Παπαφλέσσα, του Μπενάκη, και του σημερινού Προέδρου Δημοκρατίας (άλα τις!) για μπάνια και απόλαυση μαγευτικού ηλιοβασιλέματος. Οι λεφτάδες θα έχουν δυνατότητα μέσω αερόστατου (!) όπως διάβασα, να αποβιβαστούν στο διάσημο, πλέον, ξενοδοχειακό θέρετρο του "Romanos Costa Navarino", ενώ η πλέμπα με τις λίγες στερλίνες στην κωλότσεπη, θα έχει επίσης εναλλακτικές να συνεχίσει με το σαββατιάτικο δρομολόγιο Καλαμάτα-Κρήτη, αν το γερασμένο "Βιτσέντσο Κορνάρος" δρομολογηθεί πάλι στην γραμμή.

Μια πόλη που επιθυμεί με όλη της την ψυχή να αναλάβει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, έχει απόλυτη ανάγκη τις συγκοινωνίες με το εξωτερικό, όπως και τους τουρίστες, οι οποίοι θα συνεχίσουν να έρχονται 3-4 φορές τον μήνα με τα γνωστά κρουαζιερόπλοια. Οι υποδομές τουρισμού, μπορεί να μην είναι εξαιρετικές, εντούτοις αγγίζουν αξιοπρεπείς αριθμούς. Αν ήταν έτοιμοι και οι δρόμοι του νομού, που ενώνουν την Καλαμάτα με την περιφέρεια της Μεσσηνίας, όλα θα έδειχναν πολύ καλύτερα ενόψει του θέρους που πλησιάζει με ‘βήμα ταχύ’. Αλλά, οι αγκυλώσεις, φαίνεται πως δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν. Ο δήμαρχος Νίκας, αφού είδε πως το αίτημα για την κατασκευή του δρόμου Καλαμάτα-Ριζόμυλος κοντεύει να βγάλει αράχνες μέσα σε κάποιο συρτάρι της Περιφέρειας Πελοποννήσου (αχ βρε Ντίνα!), ετοιμάζεται, όπως διάβασα, να φτάσει μέχρι στον… αριστερό εργολάβο Φλαμπουράρη, προκειμένου να του ζητήσει να προχωρήσει η κυβέρνηση το έργο. Μεταξύ μας: Και στον (όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω) εντιμότατο Κατρούγκαλο να σπεύσει ο δήμαρχος, και να του θυμίσει ότι ο μεσσηνιακός λαός τον ανέδειξε… πρώτο βουλευτή. Μπορεί να του τον φόρεσε καπέλο η παράταξη και να αποδοκιμάστηκε σκληρά άμα τη εμφανίσει του στην Καλαμάτα, εντούτοις τον καλοντυμένο υπουργό με το αξιοσημείωτο έργο του, τον αγαπούν στην Μεσσηνία, ήδη κάποιοι τον θεωρούν "άνθρωπο της διπλανής πόρτας", κι ας μένει σε βίλα της Φιλοθέης και όχι στην ταπεινή Ράχη ή στα Γιαννιτσάνικα…

Υ.Γ.: Εγκαίρως -κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος- η "Μαύρη Θύελλα" είχε αφήσει δείγμα παρακμής και ότι η πορεία θα της αφαιρούσε οριστικά το "Θύελλα", αφήνοντας το "Μαύρη". Οσο κι αν ουρλιάζει σε κανάλια και ραδιόφωνα ο Γεωργούντζος, τίποτα δεν αλλάζει. Ξέρετε γιατί; Διότι οι ποδοσφαιροπαράγοντες (όποιοι κι αν είναι αυτοί), πιστεύουν πως η εξέλιξη έρχεται με το πολύ χρήμα. Μπορεί. Ομως, με αυτό μόνο, η λύση είναι προσωρινή. Μυαλό χρειάζεται και μέθοδος, που φαίνεται πως δεν υπάρχει καθόλου. Συνεπώς καληνύχτα!