Γιατί θεωρούμε ότι υπερασπιζόμαστε τα ντόπια συμφέροντα -ποίων ακριβώς- όταν μαχόμαστε με λύσσα τη λειτουργία λαϊκών αγορών και τη δημιουργία υπεραγορών; Ποιες Θερμοπύλες νομίζουμε ότι φυλάμε άραγε, καταμεσής του μεσσηνιακού κάμπου; Πότε και πώς αναδείξαμε, διαφυλάξαμε, προστατεύσαμε τις πόλεις, τα χωριά, το περιβάλλον μας; Γιατί μαχόμαστε -ανακλαστικά, όπως φαίνεται- σε κάθε πρόταση που μας ξυπνά από τον... μακάριο ύπνο μας; Τι θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, εκτός από τα τσιμέντα και την άσφαλτο;
Ως πότε θα τροποποιούμε κατά βούληση και κατά το δοκούν ένα σχέδιο πόλης, σε σημείο που αυτό να παύει επί της ουσίας να υφίσταται; Γιατί κανείς από τους εναργείς -όπως θέλουν να βλέπουν τους εαυτούς τους!- φορείς μας δεν έκανε τον κόπο τόσα χρόνια να ρωτήσει τον ΟΣΕ ποιος είναι ο λόγος που απαξίωνε συστηματικά, μέχρι που τη σταμάτησε, τη σιδηροδρομική σύνδεση της Μεσσηνίας με την υπόλοιπη χώρα;
Ποιος ήταν άραγε αυτός που, χωρίς να λογαριάσει το πολιτικό κόστος, είπε "αρκετά, ώς εδώ" στους εκάστοτε επίδοξους εισοδηματίες των υπό ένταξη στο σχέδιο πόλης περιοχών, που ονειρεύονταν πανύψηλα τσιμεντένια τέρατα παντού στη θέση των περιβολιών; Πότε ήταν οι νύχτες ήσυχες και οι μέρες φωτεινές στις πόλεις μας; Πότε ήταν τα χωριά κυψέλες παραγωγής και κοινωνικότητας αντί για νεκροταφεία αναμνήσεων των ηλικιωμένων; Από πότε έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε... 50 διαφορετικές απεργιακές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στο ζόφο που μας πνίγει όλους; Πότε ήταν που τα ασήμαντα δεν διογκώνονταν και η ουσία είχε γεύση; Και όχι, δεν είναι ερωτήσεις από διαγωνισμό του ΑΣΕΠ - οι προσλήψεις… ανεστάλησαν. Και ναι, έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας για να απαντήσετε - στους εαυτούς σας...