“Δεν ξέρω τι σημαίνει όταν 20.000 άτομα πληρώνουν για να βλέπουν κάποιον να βασανίζει ΑμεΑ…”: Μια φίλη στα κοινωνικά δίκτυα εκφράζει τον προβληματισμό της με αφορμή τη σύλληψη του 42χρονου, ο οποίος κακοποιούσε online δύο ανθρώπους με αναπηρία. Πριν συλληφθεί, μετά από ανώνυμη καταγγελία στις Αρχές, μετέδωσε απευθείας στα κοινωνικά δίκτυα περισσότερα από 550 βίντεο βασανισμού με θεατές σχεδόν 23.000 άτομα, που πλήρωναν συνδρομή έως και 150 ευρώ!

Ωστόσο η ψηφιακή έκθεση ανθρώπων με νοητική αναπηρία και αναπτυξιακές διαταραχές στα μάτια “αδιάκριτων” δεν είναι κάτι τόσο σπάνιο ή αποκρουστικό και κτηνώδες, όπως πολλοί το φαντάζονται. Η υπερέκθεση νοητικά ανάπηρων παιδιών και ενηλίκων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τους γονείς τους, χωρίς να είναι δυνατό να έχουν τη συναίνεσή τους, είναι ένα μεγάλο ζήτημα προς συζήτηση.

Πριν δύο χρόνια, το Δεκέμβριο του 2021, αφού με βασάνιζε έντονα το θέμα αυτό, είχα βρει και αναδείξει τη δημόσια ανάρτηση μιας μητέρας παιδιού με νοητική αναπηρία, που έθετε το εξής ερώτημα: “Σκεφτείτε να φτιάξετε μια ιστοσελίδα για το τυπικής ανάπτυξης παιδί σας (αυτό που δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας), όπου θα ανεβάζετε στιγμές του πώς τρώει, περιμένει το λεωφορείο του, εκνευρίζεται όταν συμβαίνει κάτι που δεν του αρέσει, αντιδράει όταν θυμώνει, κλαίει όταν νιώθει άσχημα. Σας φαίνεται φυσιολογικό; Σας φαίνεται ηθικό; Θα το κάνετε στο τυπικής ανάπτυξης παιδί σας; Θα φτιάξετε μια τέτοια ιστοσελίδα να δείχνετε στιγμές του που πιθανόν δε θα ήθελε ποτέ να δουν ξένοι άνθρωποι;”.

Να ξεκαθαρίσω πως το ερώτημα δεν αφορά συλλήβδην κάθε ανάρτηση γονιών νοητικά ανάπηρων παιδιών. Είναι όμως δικαίωμα ενός γονέα “να ανεβάζει σχεδόν κάθε εβδομάδα stories με το ίδιο του το παιδί δείχνοντάς το σε στιγμές meltdown, άγχους και σύγχυσης, απλά για να κάνει «κατανοητό» στον κόσμο το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι «καημένοι» οι γονείς”, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και η μητέρα στην ανάρτησή της;