Η πολιτισμική και αξιακή οπισθοδρόμηση πάντα έρχεται σταδιακά, σε μικρές δόσεις για να μην αμφιβάλλει ένα μέρος του εαυτού μας και ντρέπεται ότι αφήνει χώρο στους μετρίους.

Ο χρήσιμος μιθριδατισμός για τους μετρίους είναι -κατά μεγάλο μέρος- εκτός από κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο. Η διάχυση των αισθητικών επιλογών προσώπων που ελέγχουν την πληροφορία και διαπλέκονται με πρόθυμους “εργάτες” της ενημέρωσης, νομιμοποιεί στη συλλογική συνείδηση την τυποποίηση της είδησης και το βόλεμα των “ημετέρων”.

Και η συλλογική συνείδηση διαμορφώνει την ατομική ηθική συνείδηση εδραιώνοντας μια λούμπεν κουλτούρα, με στόχο να περιορίζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου και τη διαφορετική άποψη στη σύνταξη και απόδοση της πληροφορίας. Συχνά μάλιστα με την αιτιολογία ότι διασπείρονται ψευδείς ειδήσεις ή παραποιημένες πληροφορίες, που προκαλούν αλλοίωση των πραγματικών προθέσεων ενός προγράμματος, προσώπου ή συλλογικής πρωτοβουλίας. Στην ουσία, ποινικοποιείται η προσωπική άποψη, η κριτική προσέγγιση και ο διαφορετικός τρόπος έκφρασης, με όχημα τη συστηματική απαξίωση των δημοσιογράφων, οι οποίοι κάνουν το… λάθος να ξεφύγουν από το τυποποιημένο κείμενο.

Το ρεπερτόριο βέβαια αλλάζει ανάλογα με την περίσταση και με το πόσο αναγκαίοι καθίστανται κάθε φορά οι υπαινιγμοί για την αναξιότητα του δημοσιογράφου, που θα επιλεχθεί ως αποδιοπομπαίος τράγος.     

Κι εδώ επανερχόμαστε στην πολιτισμική και αξιακή οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας και το ρόλο της πολιτικής στη διαμόρφωση κλίματος δυσπιστίας ως προς το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Το ζητούμενο άλλωστε παραμένει, είτε “θιγόμενος” είναι ένας φορέας ή μια οργάνωση ή και μια συλλογικότητα είτε ένας εκπρόσωπος της εξουσίας ή μιας υπηρεσίας, οι δημοσιογράφοι να σιωπούν υπό το φόβο της ηθικής ή ποινικής τιμωρίας τους ή και το φόβο να βρεθούν χωρίς δουλειά. Σε αυτό μάλιστα το ιδιότυπο “κυνήγι μαγισσών” ο κάθε δημοσιογράφος είναι μόνος του, γιατί δυστυχώς η ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπει μέσα για την προστασία των δημοσιογράφων από καταχρηστικές επιθέσεις, αφήνοντας έναν ολόκληρο επαγγελματικό κλάδο να γίνεται βορά ποικίλων αφορισμών και στοχεύσεων.