Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας -και ειδικότερα ο πρόεδρός του - κρατά ψηλά την αντιμνημονιακή σημαία. Με συνεχείς παρεμβάσεις τους και προσφυγές τάσσεται κατά του μνημονίου. Στρέφεται κυρίως κατά των διαρθρωτικών παρεμβάσεων που αφορούν τόσο το άνοιγμα και την άρση των περιορισμών στην άσκηση του επαγγέλματος, όσο και τα μέτρα που επιδιώκουν την καταβολή έστω κι ενός ελάχιστου φόρου από τη συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία - η πλειοψηφία της οποίας, ως γνωστόν, με βάση τα δηλωθέντα εισοδήματα ζει πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας!
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας, για όσους δεν το γνωρίζουν, σε συνεργασία με αυτόν της Αθήνας είχε προσφύγει κατά του μνημονίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο σχεδόν ομοφώνως απέρριψε την προσφυγή. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται... και έτσι πρόσφατα ο πρόεδρός του ανακοίνωσε, σε συνέντευξη τύπου μάλιστα, ότι θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων -των επαίσχυντων δανειστών μας- για να κριθεί το μνημόνιο απάνθρωπο! Η μπάλα προφανώς έχει χαθεί, και ισχύει ακριβώς ό,τι έγραφε ο γνωστός αρθρογράφος Πάσχος Μανδραβέλης προ ημερών στην εφημερίδα «Καθημερινή» αναφερόμενος βέβαια μόνο -κακώς- στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, αγνοώντας την ύπαρξη του... συμμάχου της Καλαμάτας:
«Νομικώς αβάσιμη κρίθηκε η προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και άλλων φορέων στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του μνημονίου. Το ορθό θα ήταν να χαρακτηριστεί λογικώς αβάσιμη, όπως προκύπτει από το κείμενο της προσφυγής που δημοσιοποιήθηκε. Δεν είναι υπερβολή· είναι το σκεπτικό 200 σελίδων που εξέδωσε σε βιβλιαράκι ο ΔΣΑ με τίτλο "Η Δίκη του Μνημονίου". Τα κείμενα βρίθουν λογικών ακροβασιών, επενδεδυμένων με νομική διάλεκτο, μέχρι βαθμού ανοησίας. Για παράδειγμα, η έννοια της ανταποδοτικότητας των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων ερμηνεύεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αντιστρέφεται πλήρως το νόημά της, δημιουργώντας τον τέλειο παραλογισμό. "Υπό το νέο καθεστώς", σημειώνουν όσοι προσέφυγαν στο ΣτΕ, "η σύνταξη του Δημοσίου αποτελεί γνήσια ανταποδοτική παροχή ασφαλιστικού χαρακτήρα. Η ανταποδοτικότητα εδώ, βεβαίως, νοείται με την ευρεία έννοια και δεν συναρτάται απολύτως με την καταβολή των σχετικών εισφορών...". Δηλαδή, πόσο "ευρεία" μπορεί να είναι αυτή η έννοια της ανταποδοτικότητας που αφενός είναι γνήσια και αφετέρου δεν συναρτάται από την καταβολή των σχετικών εισφορών;
Ο παραλογισμός δεν σταματά εδώ. Μετά την είδηση περί απόρριψης της προσφυγής από το ΣτΕ, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ανακοίνωσε ότι προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) κατά της απόφασης. Κι αυτό πριν καν δει το σκεπτικό, το οποίο αναμένεται να δημοσιευτεί τον Σεπτέμβριο. Αν αυτή η ανακοίνωση δεν αποτελεί απλώς ένα πυροτέχνημα προπαγάνδας, τίθεται το ερώτημα: Πώς προδικάζεται η προσφυγή στο ΕΣΔΑ, χωρίς να υπάρχει καν η αιτιολόγηση της απόφασης του ΣτΕ;
Αυτό δεν είναι το χειρότερο. Είναι παλαιόθεν γνωστό σ’ αυτή τη χώρα ότι όλοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο, αλλά κανείς δεν προσπαθεί να κάνει στοιχειωδώς καλά τη δουλειά του. Στην ανακοίνωση του ΔΣΑ, που υπογράφει ο πρόεδρός του Γιάννης Δ. Αδαμόπουλος, αναφέρεται ότι ο σύλλογος "έχει αποφασίσει να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, επιδιώκοντας για μια ακόμη φορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Ελλήνων πολιτών, όπως πράττει ιστορικά μέχρι σήμερα". Αγια είναι όλα αυτά που ισχυρίζεται ότι "ιστορικά" πράττει ο ΔΣΑ, και μπράβο του. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ακόμη κι ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής γνωρίζει ότι οι "λαϊκές αγωγές" (actio popularis) απαγορεύονται ρητώς από τον κανονισμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Αδαμόπουλος και η διοίκηση του ΔΣΑ πέρασαν τα μαθήματα με τον γνωστό νεοελληνικό τρόπο, αλλά όφειλαν να γνωρίζουν ότι προσφυγή συλλόγου για "την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Ελλήνων πολιτών" στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν μπορεί να γίνει. Το γεγονός ότι αναγράφεται σε επίσημη ανακοίνωση του μεγαλύτερου Δικηγορικού Συλλόγου της χώρας σημαίνει είτε ότι μας δουλεύουν, είτε -χειρότερα- ότι δεν γνωρίζουν στοιχειωδώς τη δουλειά τους. Και το τελευταίο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, διότι μπορεί κάποια στιγμή να βρεθούμε στην ανάγκη τους και να ζητήσουμε από αυτούς να υπερασπιστούν σε προσωπικό επίπεδο σημαντικότερα πράγματα από τα επιδόματα που κόπηκαν».
Τα παράδοξα για τον Δικηγορικό Σύλλογο Καλαμάτας βέβαια δε τελειώνουν εδώ, αλλά συνεχίζονται, μιας και δυο μέρες μετά την ανακοίνωση του αντιμνημονιακού ανένδοτου δικαστικού αγώνα στας ευρωπαϊκάς αυλάς, κηρύχθηκε και ο αγώνας κατά των συνδικαλιστών της ΔΕΗ για τις διακοπές στο ηλεκτρικό ρεύμα. Η αντίφαση είναι φυσικά κραυγαλέα, αλλά μέσα στη γενική θολούρα όλα εκλαμβάνονται ως απολύτως φυσιολογικά. Ολα αυτά δείχνουν ότι στην καλύτερη περίπτωση υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση, που πηγάζει κυρίως από την ανάγκη κάποιοι να βρίσκονται απλώς στην επικαιρότητα, προσπαθώντας να είναι «και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα» προκειμένου να παίξουν κάποιον πολιτικό ρόλο στο μέλλον. Πίσω όμως από τους προσωπικούς επικοινωνισμούς, υπάρχει η κραυγαλέα σκοπιμότητα συντεχνιακών συμφερόντων. Και κυρίως μια βαθύτατα στρεβλή και άρρωστη αντίληψη, σύμφωνα με την οποία ό,τι κι αν κάνουμε δεν θα μας αφήσουν οι Ευρωπαίοι να χρεοκοπήσουμε, για να μην τους πάρουμε μαζί μας. Είναι η κλασική επίδειξη μαγκιάς επειδή κρατούν τον άλλο τέσσερις. Πάντως δεν θέλουμε καν να σκεφτόμαστε την κατάληξη του «μάγκα»... αν τον αρχίσουν όλοι μαζί ή αν αποφασίσουν οι «εταίροι» ότι συμφέρει καλύτερα το παρκάρισμά μας στη β' εθνική των Βαλκανίων.
Υ.Γ. Σε καινούργια ταμπέλα πολιτευόμενου στο κέντρο της Καλαμάτας συμβαίνει κάτι μαγικό: Την ημέρα ο πολιτευόμενος εμφανίζεται ως τ. Βουλευτής (δηλαδή τέως), μόλις όμως πέφτει το σκοτάδι προβιβάζεται σε Βουλευτή! Οχι, δεν πρόκειται για πολιτικό θαύμα, ούτε για βουλευτή του σκότους, αλλά για κουτοπόνηρο μικροπολιτικό κόλπο. Ο κατασκευαστής της ταμπέλας έχει φροντίσει το «τ.» του τέως να είναι αφενός μικρό και βασικά να μη φωτίζεται, έτσι ώστε το βράδυ να προάγεται ο πολιτευόμενος σε βουλευτή! Με τέτοια γελοία τεχνάσματα πορευτήκαμε ως χώρα, χρόνια τώρα, και φτάσαμε στο χείλος της καταστροφής. Τέτοιες πολιτικές ευφυΐες θέλουν ξανά να μας σώσουν, φροντίζοντας να καταστούμε όλοι τέως... αλλά το Τ θα είναι κεφαλαίο.
panagopg@gmail.com
Του Γιώργου Παναγόπουλου
