Μεγάλη αναταραχή προκάλεσε στους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης η πρόθεση του υπουργείου Εσωτερικών να μειώσει τον αριθμό των αντιδημάρχων. Η ανάγκη για περιστολή των δαπανών αφού έθιξε πρώτα τα εύκολα θύματα, τους μισθωτούς του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα, μοιραία έφτασε  και στη μισθοδοσία του πολιτικού προσωπικού. Οι αντιδράσεις φαίνεται πως έφεραν αποτέλεσμα μιας και οι δυο πλευρές -  υπουργείο και δήμαρχοι - συναντήθηκαν κάπου στη μέση με το διαχωρισμό των θέσεων αντιδημάρχων σε μισθοδοτούμενους και μη. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση θα έχουμε αντιδημάρχους δύο ταχυτήτων και το επόμενο διάστημα αναμένεται να ζήσουμε στιγμές απείρου κάλλους μιας και οι αποφάσεις των δημάρχων για το ποιοι δεν θα παίρνουν μισθό δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, ενώ δεν θα λείψουν και τα «κοινά ταμεία» για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Το μυστικό της μισθοδοσίας των αιρετών της αυτοδιοίκησης που δεν αφορά μόνο τους αντιδημάρχους αλλά και σειρά προέδρων φορέων, εταιρειών και οργανισμών βρίσκεται στην ανάγκη διατήρησης της συνοχής των παρατάξεων της εκάστοτε πλειοψηφίας. Οι χορτασμένοι στρατοί δεν επαναστατούν και δεν αμφισβητούν τον αρχηγό -το σκοπό αυτό εξυπηρετούσε η μισθοδοσία και γι' αυτό θεσπίστηκε. Το επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε για τη θέσπιση της μισθοδοσίας ήταν η ανάγκη παροχής κινήτρων σε αυτούς που χάνουν από τη δουλειά τους λόγω της ενασχόλησης με τα κοινά. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι αυτοί που «χάνουν από τη δουλειά τους» είναι ελάχιστοι ενώ αντίθετα η πλειοψηφία είναι είτε διπλομισθοδοτούμενοι είτε ελεύθεροι επαγγελματίες που μέσω της πολιτικής αυξάνουν τη φήμη και την πελατεία τους. Σε κάθε δήμο είναι γνωστοί ποιοι από τους αιρετούς θα έπρεπε να παίρνουν επιπλέον αμοιβή και ποιοι αντίθετα θα έπρεπε να πληρώνουν για την τιμή που τους έκαναν οι δημότες να τους εκλέξουν.

Η οικονομική κρίση εκτός όλων των άλλων έδειξε ότι στο χώρο της αυτοδιοίκησης απουσιάζει το παράδειγμα της προσφοράς. Φτάσαμε στο σημείο να γελοιοποιούνται από δυο δημάρχους της Ιταλίας -οι οποίοι παραιτήθηκαν από το μισθό τους υπέρ της Ελλάδας-  όλοι οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες της χώρας μας για να αρχίσουν κάποιοι να αναζητούν τρόπο μέσα από αντίστοιχες κινήσεις να εξιλεωθούν στα μάτια των ψηφοφόρων τους.  Επειδή ακριβώς αντιλαμβανόμαστε την αγωνία τους να προσφέρουν τις ώρες της κρίσης και να ανακουφίσουν τους πολίτες που περνούν δύσκολα. Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες της περιοχής -αυτοί που κατέχουν μισθοδοτούμενες θέσεις- δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιοποριστικό, μπορούν δηλαδή να ζήσουν και χωρίς τη «δημοτική  αποζημίωση». Επειδή γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι θέλουν να προσφέρουν αλλά δεν ξέρουν πώς, έχουμε καταλήξει σε ορισμένες προτάσεις που μπορούν άμεσα να υλοποιηθούν.

Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες της Καλαμάτας αφού δεν μπορούν να βάλουν δημοτικό μέσο μεταφοράς για να μετακινήσουν στα σχολεία τους μαθητές με ειδικές ανάγκες, να συμπληρώσουν από το μισθό τους τα κόμιστρα για τα ταξί. Οι συνάδελφοί  τους στη Μεσσήνη και στους άλλους μικρότερους δήμους με τους μισθούς  των αντιδημάρχων από το Νοέμβριο μέχρι το Μάρτιο θα μπορούσαν  να βάλουν επιπλέον πετρέλαιο στα σχολεία του δήμου τους και να μην κλείνουν τα καλοριφέρ από τις 10 το πρωί. Στην Τριφυλία όπου η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, η μισθοδοσία των αιρετών θα έπρεπε ήδη να παρακρατείται για να κλείσουν κάποιες από τις μεγάλες τρύπες. Πολλοί θα θεωρήσουν ότι με την προσφορά αυτού του είδους δεν λύνονται τα προβλήματα. Συμφωνούμε απόλυτα. Οταν όμως δεν υπάρχουν λεφτά για την κάλυψη βασικών αναγκών όπως αυτές που προαναφέρθηκαν, είναι πρόκληση να μισθοδοτείται το πολιτικό προσωπικό για την …προσφορά του. Σε τελική ανάλυση όποιον δεν συμφέρει οικονομικά η συμμετοχή του στα κοινά μπορεί να παραιτηθεί.

panagopg@gmail.com