Η κυβέρνηση θα πρέπει το επόμενο χρονικό διάστημα να αποφασίσει αν θα χρηματοδοτήσει τα έργα που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη της Μεσσηνίας. Το ποσό που απαιτείται για την ολοκλήρωση των οδικών δικτύων είναι εξαιρετικά υψηλό. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να κινητοποιήσει τους πάντες, γιατί είναι δύσκολο για μια κυβέρνηση να ρίξει τόσα χρήματα σε μία περιοχή. Οι υποσχέσεις είναι πολλές, οι ανάγκες αναμφισβήτητες, αλλά όταν φτάνουμε στον τελικό λογαριασμό, στην πολιτική πάντα τηρούνται ισορροπίες. Μια κυβέρνηση συνήθως προσπαθεί να μοιράσει παντού αντίδωρα, κόβοντας απαραίτητα έργα από μία περιοχή για να δώσει κάτι και παραδίπλα. Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος, θα πρέπει προσωπικότητες, βουλευτές και αυτοδιοικητικοί παράγοντες της περιοχής να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια επιρροής τους.
Ο δρόμος Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη μπαίνει στην ουσιαστική φάση συζήτησής του. Μέχρι τώρα είχαμε γραμμές στους χάρτες και προϋπολογισμούς ενδεικτικούς. Στη φάση του ανταγωνιστικού διαλόγου που ξεκινά μετά τις γιορτές του Πάσχα, οι εταιρείες θα καταθέσουν προϋπολογισμούς, ενώ ταυτόχρονα θα αρχίσουν να φαίνονται και τα ποσά που απαιτούνται για απαλλοτριώσεις. Το συνολικό κόστος κατασκευής του συγκεκριμένου έργου θα προκύψει σε αυτή τη φάση, και αναμένεται να είναι αρκετά υψηλότερο από αυτό που προέβλεπαν οι αρχικές εκτιμήσεις. Η διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου είναι έτσι κι αλλιώς πρωτόγνωρη για τέτοια έργα και είναι άγνωστο το πού θα οδηγήσει και τι ποσό θα γράψει ο τελικός λογαριασμός. Η αβεβαιότητα είναι αρκετά υψηλή και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται είναι μάλλον αιθεροβάμων.
Ο δρόμος Καλό Νερό – Τσάκωνα είναι το πλέον αμφίβολο έργο. Δεν υπάρχει κανένα χρηματοδοτικό σχέδιο για την κατασκευή του. Έχει συνδεθεί η πορεία του με το Πάτρα – Πύργος και το ποσό που απαιτείται είναι τουλάχιστον 200 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ουδείς γνωρίζει από πού μπορούν να αντληθούν. Το συγκεκριμένο οδικό τμήμα είναι από τα πλέον σημαντικά της Μεσσηνίας, αλλά φαίνεται ότι είναι και το τελευταίο που θα συζητηθεί αλλά και θα ασκηθεί πίεση για την κατασκευή του.
Το πρόβλημα που υπήρξε με το Τζάνε – Καλαμάκι και την ανάγκη κατασκευής τούνελ 20 εκατομμυρίων ευρώ δείχνει το τεράστιο έλλειμμα που υπάρχει στο σχεδιασμό και την παραγωγή δημοσίων έργων στη χώρα. Ένα κακά σχεδιασμένο έργο, με λάθος χάραξη, στη λογική “ας ξεκινήσει και θα δούμε τι θα γίνει”, κατέληξε σε ένα απίστευτο φιάσκο. Ο δρόμος κινδυνεύει να μείνει κυριολεκτικά στη μέση. Τα 20 εκατομμύρια ευρώ δεν είναι ψιλοφάσουλα για να βρεθούν από τη μία μέρα στην άλλη. Ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Πελοποννήσου που έτρεχε μέχρι τώρα το έργο δεν μπορεί να δώσει αυτό το ποσό, ενώ η χρηματοδότησή του από πόρους του υπουργείου Υποδομών δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, γιατί τα χρήματα δεν μπορούν να διατεθούν από ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Δύσκολα τα πράγματα... και θα ξοδευτεί μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο για να ολοκληρωθούν μερικά μέτρα δρόμου.
Απαγορευτικό προϋπολογισμό για την Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει και η παράκαμψη της Γιάλοβας. Το κόστος απαλλοτριώσεων και κατασκευής είναι συνταρακτικά υψηλό. Δεν γνωρίζουμε πόσο εύκολο είναι να γίνουν γύρω από την Πύλο δύο μεγάλα οδικά έργα πολλών εκατομμυρίων, το Σουληνάρι – Πύλος και το Κορυφάσιο – Πύλος, την ίδια χρονική περίοδο. Φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο και μεγαλεπήβολο. Έχουμε την αίσθηση ότι αργά ή γρήγορα οι τοπικοί παράγοντες θα πρέπει να επιλέξουν. Μακάρι να γίνουν και τα δύο οδικά έργα, αλλά φοβόμαστε ότι αν δεν τεθούν προτεραιότητες δεν θα γίνει κανένα!
Η σύνδεση του αυτοκινητόδρομου με την αρχαία Μεσσήνη φαίνεται πως έχει βρει κωδικό χρηματοδότησης έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί από το υπουργείο Υποδομών μέσα από τον κόμβο Αρφαρών. Η δημιουργία νέου κόμβου στο Μελιγαλά έχει εξαιρετικά υψηλό κόστος και ως φαίνεται θα πρέπει να εγκαταλειφθεί από τη δημόσια συζήτηση -τουλάχιστον στον παρόντα χρόνο- προκειμένου να γίνει αυτό που φαντάζει εφικτό αλλά και με κόστος ελεγχόμενο. Το ευτύχημα είναι ότι από την Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει προχωρήσει το έργο Μεσσήνη – Λάμπαινα και έτσι στο συγκεκριμένο τμήμα υπάρχει αισιοδοξία ότι θα διασυνδεθεί ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος με τα αστικά κέντρα της Μεσσηνίας. Η Περιφέρεια τρέχει και το δρόμο στη Μάνη, και ειδικότερα την παράκαμψη Κάμπου – Σταυροπηγίου, και υπάρχει αισιοδοξία για την πορεία του.
Στον τομέα των υποδομών, μεγάλο έργο είναι αναμφίβολα και η αναβάθμιση του αεροδρομίου της Καλαμάτας μέσα από την παραχώρησή του σε ιδιώτη. Στο αεροδρόμιο θα πρέπει να «κουμπώνουν» όλοι οι οδικοί άξονες. Οι τουρίστες στην περιοχή έρχονται με αεροπλάνο και απαιτούνται δρόμοι για να φτάσουν στον προορισμό τους. Οι δρόμοι της Πυλίας, της Μάνης και της Αρχαίας Ολυμπίας είναι το δίκτυο ανάπτυξης της περιοχής. Τα ποσά που απαιτούνται για το σύνολο του δικτύου είναι μεγάλα, αλλά είναι βέβαιο ότι οι συγκεκριμένες επενδύσεις θα φέρουν έσοδα στο κράτος και ευημερία στους κατοίκους. Είναι έργα, δηλαδή, που θα βγάλουν τα λεφτά τους – και αυτό θα πρέπει να επισημανθεί με κάθε τρόπο στην κυβέρνηση.
Η πίεση για την ένταξη και τη χρηματοδότηση αυτό του πλέγματος αναπτυξιακών υποδομών θα πρέπει να είναι καθημερινή και ασφυκτική. Οι επόμενοι μήνες είναι εξαιρετικά κρίσιμοι. Ο κάθε τοπικός παράγοντας έχει μπροστά του ιστορική ευθύνη για το μέλλον και την ανάπτυξη της περιοχής. Ελπίζουμε ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
panagopg@gmail.com
