Αυτό που συμβαίνει με τους αρνητές του κορονοϊού και του εμβολίου είναι αναμφίβολα εκτός κοινής λογικής. Όταν η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα συμφωνεί στην ύπαρξη της συγκεκριμένης ίωσης, όταν χιλιάδες επιστήμονες συμφωνούν για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου και τα μέτρα προστασίας με μάσκες, όταν οι καθημερινοί χιλιάδες θάνατοι ανεμβολίαστων αποδεικνύουν την ορθότητα των επιστημονικών εκτιμήσεων, δεν υπάρχουν περιθώρια για αμφισβητήσεις. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει διαδικασία η οποία να μπορεί να επιβάλει την ορθολογική σκέψη.

Όπως πολλές φορές έχει αναφερθεί, το Διαδίκτυο έχει δώσει βήμα σε κάθε λαϊκιστή, σε κάθε συνωμοσιολογικό παραλογισμό, με αποτέλεσμα να παρασύρονται εύκολα άνθρωποι σε μονοπάτια εκτός λογικής. Το ζήσαμε στην οικονομική κρίση που φούντωσαν παρόμοια μαργαριτάρια, από το «μας χρεοκοπήσανε για να μας πάρουν τα πετρέλαια» μέχρι τη …μονομερή διαγραφή του χρέους με νταούλια και ζουρνάδες! Αν στην οικονομία υπήρχαν περιθώρια για διαφορετικές προσεγγίσεις, οι οποίες αποδείχθηκαν ότι δεν ισχύουν, στην Ιατρική το …διαφορετικό και …εναλλακτικό είναι ξεκάθαρα εγκληματικό.

Το εξοργιστικό πλέον είναι η λειτουργία των φανατικών με την ανοχή των θεσμών της πολιτείας.  Είναι τραγικό να σέρνονται εκπαιδευτικοί στα αστυνομικά τμήματα κατόπιν μηνύσεων για συμμετοχή σε παγκόσμια συνωμοσία επειδή ζητούν τεστ και χρήση μάσκας, όπως ορίζει ο νόμος.  Είναι απαράδεκτο γονείς να απαγορεύουν στα ανήλικα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα των σχολείων χωρίς συνέπειες που προβλέπονται από το νόμο σε σχέση με την υποχρεωτική εκπαίδευση. Είναι πολλά τα παραδείγματα και έχει εξαντληθεί κάθε όριο κατανόησης και ανοχής.

Οι ψευδείς και καταχρηστικές μηνύσεις και η ταλαιπωρία ανθρώπων οι οποίοι απλά εφαρμόζουν τους νόμους, είναι εξοργιστική. Δικαιώνονται ταυτόχρονα οι κυβερνητικές αποφάσεις για το ακαταδίωκτο στις επιτροπές των ειδικών για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού. Βλέποντας αυτά που συμβαίνουν σήμερα στα προαύλια των σχολείων ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι οι λοιμωξιολόγοι και οι επιτροπές θα περνούσαν περισσότερες ώρες στα ανακριτικά γραφεία από αυτές που περνούν ασχολούμενοι με την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η ανοχή της δημοκρατίας και των θεσμών της απέναντι στον παραλογισμό έχει όρια, τα οποία έχουν πλέον ξεπεραστεί. Δεν μπορεί να ταλαιπωρούνται αθώοι άνθρωποι, να μένουν εκτός σχολείων ανήλικα παιδιά και να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή ανυποψίαστων πολιτών. Η παρέμβαση των θεσμών απαιτείται να είναι σκληρή και αποφασιστική.

panagopg@gmail.com