Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ επισημοποιήθηκε η διάσπαση του κόμματος με την αποχώρηση του μέχρι πρότινος προέδρου μαζί με τους οπαδούς του. Η εξέλιξη αυτή ήταν απόλυτα αναμενόμενη, καθώς όλα όσα είχαν προηγηθεί δεν θα μπορούσαν να έχουν διαφορετική κατάληξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύθηκε μπροστά και μέσα σε ένα μπουζουξίδικο και αυτό έχει -και σημειολογικά- την αξία και τη σημασία του. Με αυτόν τον γραφικό τρόπο κλείνει μια περίοδος πολιτικής αυταπάτης και ξεκινά μια καινούργια, με τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος από τα αριστερά στα άκρα δεξιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκε εκλογικά, γιατί αξιοποίησε το φουσκωμένο ποτάμι της οργής που προκάλεσε η χρεοκοπία της χώρας. Εκμεταλλεύτηκε την αγανάκτηση των πολιτών υποστηρίζοντας ανύπαρκτες λύσεις. Στην πορεία αποδείχθηκε πως όποιος χρωστάει πληρώνει και πως και μνημόνια θα ψηφίσει και θα πει και ένα τραγούδι, χορεύοντας στον ρυθμό των αγορών! Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αποτέλεσμα των σημερινών πρωταγωνιστών και της γραφικότητας που εκπέμπουν, αλλά των βασικών συστατικών δημιουργίας του. Όταν υπόσχεσαι τα πάντα στους πάντες και μαζεύεις ό,τι απελπισμένο και ψεκασμένο κυκλοφορεί, είναι βέβαιο ότι στο τέλος η γραφικότητα θα σε καταπιεί.
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δημιουργηθεί στα αριστερά, αλλά στα ακροδεξιά. Τα συστατικά είναι ξανά υπαρκτά. Η κανονικότητα δεν οδηγεί σε αύξηση εισοδημάτων και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Οι θεσμικές εκτροπές της κυβέρνησης και τα αδιέξοδα των πολιτών οδηγούν στην αναζήτηση νέων αντισυστημικών λύσεων. Το μόνο που λείπει από την ακροδεξιά είναι ένας Τσίπρας, που θα σαγηνεύσει το πλήθος και θα εκφράσει τη νέα αυταπάτη της ευημερίας -με «λεβεντιά» και την υπεροχή της «μαγκιάς»- του ελληνικού έθνους. Το καλό με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι αυταπάτες μάς στοίχισαν μόνο οικονομικά και θεσμικά, ενώ στους νέους επίδοξους σωτήρες του έθνους η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει, γιατί είναι ικανοί να εμπλέξουν τη χώρα ακόμα και σε πολεμική περιπέτεια.
Το πολιτικό σύστημα συνολικά βρίσκεται εκ νέου σε αναταραχή, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα και την προοπτική της. Σε μια περίοδο, όπου τα πάντα σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκονται σε αναδιάταξη, είναι επικίνδυνη η έλλειψη πολιτικής σταθερότητας και σοβαρότητας στην πολιτική ζωή της χώρας. Είναι κρίσιμο οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται τα βασικά για τη θέση της χώρας στον κόσμο, να καταφέρουν να κυριαρχήσουν. Διαφορετικά, δεν θα μπορούμε ούτε να μεταναστεύσουμε!
panagopg@gmail.com