Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του δημάρχου Καλαμάτας και προέδρου της ΠΕΔ Πελοποννήσου, Θανάση Βασιλόπουλου, στο συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο. Ο δήμαρχος επέλεξε να επιτεθεί σε συγκεκριμένους υπουργούς της κυβέρνησης, και ειδικότερα στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θεόδωρο Σκυλακάκη. Δεν γνωρίζουμε αν για τα προβλήματα της αυτοδιοίκησης ευθύνεται ο Σκυλακάκης, ξέρουμε όμως ότι ο συγκεκριμένος υπουργός αποτελεί κάτι σαν "κόκκινο πανί" για τον Αντώνη Σαμαρά. Οι συνειρμοί είναι απλοί, και δεν χρειάζεται κάποιος να πάει στο μαντείο των Δελφών για να εξηγήσει το τι, το πώς, και το γιατί. Είναι προφανές ότι ο Θανάσης Βασιλόπουλος επέλεξε στρατόπεδο στον ακήρυχτο πόλεμο στο εσωτερικό της Ν.Δ.

Πέρα όμως από τα εσωκομματικά, υπάρχει και η ουσία σε σχέση με σημαντικά ζητήματα της αυτοδιοίκησης, όπως η διαχείριση των ΔΕΥΑ και των απορριμμάτων. Ο δήμαρχος Καλαμάτας, στην τοποθέτησή του, δήλωσε για πρώτη φορά δημόσια ότι διαφωνεί με τη συγχώνευση των ΔΕΥΑ, ενώ επανέλαβε τις αντιρρήσεις του για το τέλος ταφής των απορριμμάτων. Έχει δίκιο και στα δύο θέματα, μόνο που η ευθύνη και για τα δύο είναι συνολικά της κυβέρνησης και όχι μόνο ενός υπουργού. Το σχέδιο για τη συγχώνευση των ΔΕΥΑ δεν είναι καινούργιο, αλλά προϋπήρχε από τις δημοτικές εκλογές και αποτελεί συνολική κυβερνητική απόφαση, και όχι μόνο του υπουργού Περιβάλλοντος. Το ίδιο ισχύει και για το τέλος ταφής των απορριμμάτων. Τώρα, γιατί πέρυσι "κάηκε" και φέτος "μύρισε", νομίζουμε ότι είναι απολύτως σαφές.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ποτέ δεν θεώρησε την αυτοδιοίκηση εταίρο και μέτοχο σε ένα σύστημα διακυβέρνησης. Υποτακτικούς και τοπάρχες θέλει, και αυτό το υπογραμμίζει με κάθε ευκαιρία. Οι αιρετοί της Ν.Δ. παρακαλούν για χρηματοδότηση και έργα τους υπουργούς και επιλέγουν να γίνουν μέρος της εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Η αυτοδιοίκηση χρειάζεται όμως ανεξάρτητες φωνές που δεν επαιτούν, αλλά απαιτούν αυτονομία πολιτική και οικονομική, με θεσμοθέτηση αρμοδιοτήτων και πόρων. Δεν πρέπει να περιμένουν τους υπουργούς να τους "χτυπούν το νταούλι" για να χορεύουν στον ρυθμό που εκείνοι επιλέγουν. Δύσκολα πράγματα για αυτοδιοικητικούς παράγοντες που εκλέχθηκαν επειδή ήταν "καλά παιδιά" και στηρίχθηκαν από το μηχανισμό που διαθέτουν οι πατερούληδες. Με μαριονέτες, η αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να πάει μπροστά – χρειάζεται αυτονομία και πολιτικό μπόι.

panagopg@gmail.com