Παρασκευή, 02 Μαϊος 2014 12:42

Πεταμένα λεφτά για φιέστες και πλακάκια σε πλατείες

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

Οι εντάξεις έργων στο ΕΣΠΑ έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και η υλοποίησή τους θα απαιτούσε πόρους τουλάχιστον όσο άλλο μισό ΕΣΠΑ! Οι εντάξεις έργων χωρίς να υπάρχουν τα λεφτά, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων και οι αναγκαίες μελέτες,  γίνονται με σκοπό να επιδειχτεί ενδιαφέρον. Το κόλπο παλιό και δοκιμασμένο. Πέρα όμως από την προφανή μικροπολιτική σκοπιμότητα που έχουν αυτού του είδους οι εντάξεις το χειρότερο είναι ότι δημιουργούνται τετελεσμένα. Τα έργα που μπαίνουν με μικροπολιτική σκοπιμότητα τώρα δύσκολα μετά απεντάσσονται, μιας και παίρνουν προτεραιότητα στα επόμενα χρηματοδοτικά πλαίσια.

 

 

Μέσα από αυτή την στρεβλή διαδικασία, που ακολουθείται χρόνια τώρα, φτάνουμε σε δημοπρατήσεις έργων χωρίς να έχουν γίνει οι απαλλοτριώσεις και με ελλιπέστατες μελέτες. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι τα έργα να σταματούν με το που ξεκινούν και να μπλέκει το δημόσιο σε ένα κουβάρι προσφυγών και απαιτήσεων από εργολάβους αλλά και ιδιοκτήτες εκτάσεων. Όλα αυτά βέβαια για να επιδειχθεί ενδιαφέρον στην «τούρλα του Σαββάτου», για να μαζευτούν ψηφαλάκια και να μοιραστούν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς.

 

Τα έργα που εντάσσονται με αυτόν τον τρόπο, στις περισσότερες των περιπτώσεων, δεν είναι μόνο ελλιπώς προετοιμασμένα αλλά είναι και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν κατασκευαστεί χιλιόμετρα δρόμων τα οποία δεν οδηγούν πουθενά,  ενώ την ίδια στιγμή παραμένουν σε άθλια κατάσταση κρίσιμα τμήματα του επαρχιακού οδικού δικτύου. Αντίστοιχα, προγράμματα ενίσχυσης υποβαθμισμένων περιοχών μετατράπηκαν σε αναπλάσεις, ακόμα και κεντρικών πλατειών, αμφιβόλου χρησιμότητας, ποιότητας και αισθητικής. Έτσι φτάνουμε στο σημείο τα έργα να σέρνονται για χρόνια και να μεταφέρονται από το ένα πρόγραμμα στο άλλο, να δαπανώνται επιπρόσθετοι πόροι προκειμένου να μην χαθεί εντελώς το έργο, με αποτέλεσμα να μην γίνεται τίποτα ουσιαστικό, πέρα από το να μεγαλώνει η δυσπιστία των πολιτών.

 

Είναι προφανές ότι αυτό έπρεπε να είχε τελειώσει εδώ και χρόνια. Η ανάγκη όμως να απορροφηθούν οι πόροι από τα κοινοτικά ταμεία οδηγεί κάθε φορά σε νομιμοποίηση των  τετελεσμένων. Γίνονται τα στραβά μάτια απʼ όλες τις πλευρές, ακόμα και από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Ε.Ε., προκειμένου «να κλείσει» το έργο. Την κύρια ευθύνη για την κατασπατάληση των πόρων σε μικροέργα αμφίβολης αποτελεσματικότητας έχουν οι τοπικές αυτοδιοικήσεις. Η Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση παλιότερα και η Περιφερειακή αυτοδιοίκηση στην παρούσα φάση έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το σχεδιασμό των έργων που εντάσσονται στα κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το ότι η περιφέρεια προσπαθεί να ξεκολλήσει έργα που βαλτώνουν εδώ και χρόνια – όπως κοκορεύονται οι παράγοντές της -  είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι  ταυτόχρονα κάνει ό,τι περνά απʼ το χέρι της για να δημιουργήσει νέα γενιά έργων που θα ταλαιπωρούν, για άλλα τόσα χρόνια, την πολιτική και υπηρεσιακή ιεραρχία της περιοχής, σπαταλώντας πόρους και δυνάμεις, χωρίς να παράγεται ουσιαστικό αποτέλεσμα.

 

Είναι καιρός να σταματήσουν όλοι να κρύβονται πίσω από τα δάχτυλό τους. Οι περισσότεροι γνωρίζουν και τα έργα που εξαγγέλλονται για προεκλογικούς λόγους και αυτά που εντάσσονται …από το παράθυρο.   Στις λίγες ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και να  παρουσιάσουν συγκεκριμένο πλάνο υλοποίησης έργων και παρεμβάσεων στην περιοχή. Οι εποχές που οι πάντες τάζουν στους πάντες τα πάντα έχουν περάσει. Χρειάζονται πλέον συγκεκριμένες, ιεραρχημένες και απολύτως κοστολογημένες προγραμματικές δεσμεύσεις. Πόσοι, πότε και ποιοι δρόμοι θα γίνουν την επόμενη πενταετία; Ποιες αναπλάσεις; Ποιοι βιολογικοί καθαρισμοί;  Ποιες άλλες παρεμβάσεις και έργα θα προωθηθούν;  Όλα όμως συγκεκριμένα, με προϋπολογισμό, χρηματοδοτικό πλαίσιο και χρονοδιάγραμμα.

 

Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει, γιατί οι μισοί είναι απασχολημένοι με το να γκρεμίζουν «συστήματα» και οι άλλοι μισοί «κομματικούς εγκάθετους». Κανένας δεν θέλει να θίξει κανέναν και να ανακηρυχθεί εχθρός από την όποια τοπική μικροκοινωνία που έχει βρει μια άκρη να φτιάξει το δρόμο στο χωριό της.  Αύριο όμως ας μην απορούμε γιατί δεν προχωρά ούτε μισό μέτρο χρήσιμου δρόμου, ενώ πετάγονται λεφτά για φιέστες και πλακάκια στις πλατείες.  Κανένας μας, και κυρίως αυτοί που διεκδικούν τη ψήφο μας, δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την ανοχή ή την ατολμία του.

 

 

 

 

panagopg@gmail.com